گیاه گوجه فرنگی چیست و چه چیزی را دوست دارد

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

گیاه گوجه فرنگی چیست؟

ساقه گوجه فرنگی علفی ، آبدار است و به راحتی در محیط مرطوب ریشه می دهد. بر روی ساقه ، در زیر بغل برگها ، شاخه های زیادی ظاهر می شود - فرزندان ناپدری ، که به نوبه خود ، فرزندان ناپدری جدید تشکیل می شوند.

شاخه (انواع نامشخص) ممکن است چند صد نوع از آنها داشته باشد. ارتفاع گیاه می تواند از 15-20 سانتی متر تا 5 متر باشد. برگ های گوجه فرنگی به صورت پنبه ای عجیب و غریب است و به برش هایی با سطح کم و بیش چروکیده تقسیم می شود. ارقام استاندارد دارای برگهای موجدار ضخیم تر و با دمبرگ کوتاه هستند. در گونه های شمالی ، برگ ها کوچکتر و سبک تر از گونه های جنوبی هستند.

گل ها در گل آذین جمع می شوند - یک حلقه ، که در عمل به آن برس می گویند. برس ها در بعضی از انواع ساختار ساده تری دارند ، در بعضی دیگر چندین فر فرعی هستند. با این حال ، ارتباطی با برداشت محصول برقرار نشده است ، زیرا گیاه قادر به تغذیه تمام تخمدان های ایجاد شده بر روی برس نیست ، و آنها می ریزند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

به طور معمول ، گوجه فرنگی خود گرده افشانی می کند. بساک ها هنگام رسیدن می ترکند و شکاف های طولی ایجاد می کنند و گرده از شاخ ها به داخل لوله مخروطی شکل می ریزد و روی کلاله مادگی می افتد. با این حال ، در هوای بسیار مرطوب و در دمای پایین (زیر 12 درجه سانتیگراد) ، گرده افشانی گلها تقریباً اتفاق نمی افتد. گرده افشانی خود نیز در دماهای بالا (بیش از 35 درجه سانتی گراد) ، با خاک خشک ، کمبود نور و تغذیه نامناسب گیاه دشوار است. حشرات به ندرت از گوجه فرنگی بازدید می کنند ، آنها از بوی تند مایع زرد رنگی که توسط موهای غده ای روی ساقه ها ، برگ ها ، ساقه ها و کاسبرگ ها ترشح می شود ، می ترسند.

میوه های گوجه فرنگی به اشکال مختلف وجود دارد - از صاف ، گرد ، تا بیضی کشیده. اندازه و شکل نه تنها به اختلاف واریته ها ، بلکه به شرایط رشد نیز بستگی دارد. میوه (توت) آبدار ، گوشتی ، با طعم شیرین و ترش یا شیرین دلپذیر است. در اکثر واریته ها ، رنگ میوه قرمز ، کمتر صورتی است و فقط تعداد کمی از آنها زرد ، مایل به زرد مایل به سفید یا بنفش هستند.

گوجه فرنگی توانایی استثنایی در تشکیل میوه دارد: تا 500 میوه در برخی از گیاهان از برخی انواع تشکیل می شود.

دانه های گوجه فرنگی به رنگ مایل به زرد و خاکستری است. یک گرم شامل حداکثر 200-300 قطعه است. بسته به درجه بلوغ بذرها و شرایط نگهداری ، جوانه زنی آنها به مدت 6-8 سال حفظ می شود. با این حال ، همیشه جوانه زنی بذر باید قبل از کاشت بررسی شود.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

سیستم ریشه گوجه فرنگی بستگی زیادی به روش کشت و انواع دارد: بدون پیوند ، آنها به 1-2 متر عمیق می شوند و به قطر 1.5-2.5 متر گسترش می یابند ، با روش رشد نهال ، ریشه های بسیار شاخه ای گوجه فرنگی توزیع می شود عمدتا در لایه خاک 30-20 سانتی متری بالا.

گوجه فرنگی چه چیزی را دوست دارد؟

گوجه فرنگی ، اگر به موقع همه شرایط لازم برای رشد و نمو طبیعی را فراهم کند ، می تواند عملکرد زیادی داشته باشد.

شرایط دما گوجه فرنگی ، به عنوان یک گیاه گرمسیری ، در شرایط گرم بهترین رشد را دارد. در عمل ، اعتقاد بر این است که انواع استاندارد گوجه فرنگی در دمای زیر 15 درجه سانتیگراد شکوفا نمی شوند ، آنها رشد در 10 درجه سانتیگراد را متوقف می کنند ، و حتی با یخبندان های کوچک می میرند. آزمایشات نشان داده است که در دمای بالاتر از 30 درجه سانتیگراد ، رشد گوجه فرنگی کند می شود و در دمای بالاتر از 35 درجه سانتیگراد ، کاملاً متوقف می شود. بهترین دما برای رشد و نمو گوجه فرنگی 25-20 درجه سانتی گراد است.

بهترین دما برای رشد و نمو گیاه 25-25 درجه سانتیگراد در روز و 16-18 درجه سانتیگراد در شب است. دمای خاک باید 20-22 درجه سانتیگراد باشد. دمای مطلوب آب آبیاری 25-20 درجه سانتی گراد است. تفاوت بین دمای روز و شب باید در محدوده 5-7 درجه سانتی گراد باشد ، در غیر این صورت تغذیه ، مجموعه میوه ها و کیفیت آنها کاهش می یابد. انواع زود رس دارای سیستم آنزیمی فعال تری هستند ، بنابراین اگر دمای روز در 17-22 درجه سانتیگراد باشد ، آنها می توانند یک خنک کننده کوتاه مدت را تا +6 … + 8 ° С تحمل کنند.

درخشش گوجه فرنگی به نور و نور خورشید بسیار حساس است. تعداد ساعت آفتاب ، شدت جریان انرژی تابشی از اهمیت تعیین کننده ای در تسریع گلدهی و باردهی برخوردار است. روشنایی مطلوب ، بسته به درجه ، 12.5-17.5 هزار لوکس است. در زیر نور 5 هزار لوکس ، توسعه گل آذین بسیار کند است و در 2.7 هزار لوکس ، کاملا متوقف می شود. گوجه فرنگی در کمترین دوره نوری (19 دسامبر) کاشته می شود ، 85 روز پس از جوانه زدن شکوفا می شود. هنگام کاشت در 5 فوریه ، گل به ترتیب در روز 55 و در 1 ژوئن ، در روز چهلم رخ داد. گوجه فرنگی به خوبی رشد می کند و با روزهای کوتاه و طولانی میوه می دهد.

رطوبت گوجه فرنگی رطوبت خاک را می طلبد. وقتی بوته ها رشد می کنند و سطح برگ آنها افزایش می یابد ، گیاهان مقدار زیادی آب را تبخیر می کنند. بیشترین نیاز به آب گوجه فرنگی در طول جوانه زنی بذر و هنگام باردهی 85-80٪ از کل رطوبت مزرعه است. هنگام رشد نهال از کاشت تا باردهی ، آبیاری خاک باید محدود شود. آبیاری شدید در این دوره ها اشتباه اصلی است ، به همین دلیل نهال ها کشیده می شوند ، گیاهان "چاق می شوند" ، تنظیم میوه بدتر می شود. گوجه فرنگی ها دوست دارند "سر" خشک باشند و "پاها" مرطوب هستند.

این باید به خاطر سپرده شود و باید با رطوبت بیش از حد هوا در گلخانه ها و پناهگاه ها برخورد شود ، زیرا گیاهان می توانند تحت تأثیر پوسیدگی آپیکال میوه قرار بگیرند. قانون اساسی این است که به ندرت آبیاری کنید ، اما خاک را کاملاً خیس کنید و تهویه بیشتری ایجاد کنید. با کمبود رطوبت ، گل ، برس و تخمدان می ریزد. با تغییر شدید خشکسالی خاک با رطوبت بیش از حد خاک ، ترک خوردگی میوه ها مشاهده می شود.

شرایط تغذیه خاک. گوجه فرنگی می تواند در طیف گسترده ای از خاک رشد کند ، اما در خاک سبک تر ، ساختارمندتر و گرم شده رشد می کند. با این حال ، مهم نیست که در چه خاکی کشت شوند ، برای به دست آوردن بازده بالا ، قبل از هر چیز لازم است که خاک بارور باشد. کود و کودهای ارگانیک نارس زیر گوجه فرنگی غیرممکن است ، زیرا این باعث رشد بیش از حد گیاه ، ضخیم شدن ساقه ، افزایش اندازه برگها ، گلدهی فراوان ، بسیاری از فرزندان برادر می شود ، و همه اینها برای تنظیم میوه مضر است. بازده.

برای دستیابی به بازده زیاد گوجه فرنگی ، باید از کودهای معدنی استفاده شود. از میان مواد مغذی اصلی ، گوجه فرنگی بیشترین مقدار پتاسیم ، کلسیم ، ازت و فسفر را مصرف می کند. برای لذت بخشیدن به این گیاه ، باید نقش هر عنصر را بشناسید و در چه دوره هایی از رشد به یک گوجه فرنگی نیاز دارد.

فسفر از اهمیت استثنایی در تشکیل میوه گوجه فرنگی برخوردار است. تقریباً از تمام فسفر قابل جذب (94٪) برای رشد میوه استفاده می شود. فسفر باید به مقدار کافی به خصوص در ماه اول رشد گوجه فرنگی استفاده شود ، زیرا باعث رشد ریشه ، تشکیل اندام های مولد و گلدهی زودتر ، رسیدن میوه سریع ، افزایش عملکرد و افزایش مقدار قند می شود.

با کمبود فسفر ، گوجه فرنگی رشد را متوقف می کند ، یعنی نازک و کوتوله می شود. تشکیل تخمدان و رسیدن میوه به تأخیر می افتد. برگها ابتدا به رنگ سبز آبی ، سپس مایل به خاکستری و ساقه و دمبرگها به رنگ قهوه ای بنفش در می آیند. با کمبود فسفر ، گیاهان نیتروژن را جذب نمی کنند.

نیتروژن مانند فسفر یک ماده مغذی ضروری برای تشکیل تمام قسمتهای رویشی گیاه است. تغذیه مناسب گوجه فرنگی با مقادیر متوسط نیتروژن باعث افزایش تشکیل میوه و پر شدن گوجه فرنگی می شود.

هم کمبود و هم مقدار زیاد نیتروژن می تواند عملکرد این محصول را به شدت کاهش دهد. با افزايش نسبي تغذيه نيتروژن ، گوجه فرنگي دستگاه زياد ساقه برگ ("چاق") را به ضرر تشكيل ميوه در مي آورد. رسیدن میوه کند می شود مقاومت در برابر بیماری کاهش می یابد. در آینده ، برگها شروع به پیچیدن می کنند ، لکه های زرد تیره بین رگهای آنها ظاهر می شود.

از طرف دیگر ، گوجه فرنگی نیز به شدت به کمبود نیتروژن واکنش نشان می دهد: در هنگام گرسنگی نیتروژن ، رشد ساقه ها و برگ ها به شدت کند می شود. کل گیاه زرد روشن می شود. زردی برگها از رگ اصلی تا لبه ها شروع می شود. برگهای پایینی رنگ زرد مایل به خاکستری پیدا کرده و می ریزند ، تشکیل میوه به شدت کاهش می یابد.

پتاسیم برای تشکیل ساقه و تخمدان ، برای جذب فعال دی اکسید کربن ، تشکیل کربوهیدرات (نشاسته ، قندها) لازم است. با کمبود پتاسیم ، رشد ساقه ها متوقف می شود. گیاهان شروع به خشک شدن می کنند. نقاط قهوه ای مایل به زرد در امتداد لبه های برگ ها ظاهر می شود که به وسط گسترش می یابد. برگها به دور لبه ها حلقه می شوند و می میرند. لکه ها روی میوه ظاهر می شوند.

کلسیم برای رشد طبیعی برگها لازم است ، رشد ریشه را تحریک می کند ، ساقه را مقاوم و در برابر کل گیاه مقاوم می کند. کلسیم جذب سایر عناصر غذایی توسط گیاه را بهبود می بخشد. در عین حال ، مقدار زیاد کلسیم ، مانند کمبود آن ، باعث رشد غیر طبیعی گوجه فرنگی می شود. بنابراین ، از طریق کلسیم بیش از حد ، جوانه های آپیکال رشد کمی می کنند ، رشد را به حالت تعلیق در می آورند ، برگها زرد می شوند و زود از بین می روند ، میوه ها کوچک می مانند.

با کمبود کلسیم ، گیاهان علائم پژمردگی به دست می آورند ، جوانه های رشد و قسمت های بالایی ساقه ها از بین می روند ، یک لکه خاکستری مایل به زرد در برگ های فوقانی ظاهر می شود ، سپس آنها زرد می شوند ، یک ساقه می گیرند ، خشک می شوند و می افتند خاموش برگهای جدید نیز به زودی از بین می روند و فقط پایین ترین برگها فعال می مانند. ریشه ها به شدت شاخه می شوند اما طولانی نمی شوند ، عملکرد به شدت کاهش می یابد. با کمبود نور در گلخانه ها ، کمی کلسیم بیشتری مورد نیاز است.

علاوه بر عناصر فوق ، که بیشترین مقدار گوجه فرنگی آنها را مصرف می کند ، آنها به آهن ، بور ، منگنز ، روی ، منیزیم ، گوگرد ، مس و غیره نیز نیاز دارند. این عناصر به مقدار کم مورد نیاز هستند ، به همین دلیل معمولاً عناصر کمیاب نامیده می شود. کمبود عناصر کمیاب در خاک منجر به اختلالات مختلف در رشد گیاهان و کاهش عملکرد می شود.

بنابراین ، آهن بخشی از کلروفیل برگ است و در صورت عدم وجود آن ، برگها درخشان یا حتی سفید می شوند (کلروز) و بنابراین ، نمی تواند دی اکسید کربن هوا را جذب کند. گیاهان کلروتیک بارور نمی شوند و در صورت عدم باروری با ویترایول آهن از بین می روند.

منگنز. مانند آهن به مقدار ناچیز مورد نیاز است (1 گرم کود در 10 لیتر آب حل می شود ، 1 لیتر محلول برای 20 گیاه مصرف می شود). منگنز باعث شکل گیری میوه می شود. با کمبود منگنز ، شاخه ها و جوانه های جوان ضعیف رشد می کنند ، رنگ زرد روشن پیدا می کنند و جوانه های گل قهوه ای می شوند و می ریزند ، یا لقاح گل ها اتفاق نمی افتد.

بور کمبود بور رشد گیاه را متوقف می کند. جریان کربوهیدرات ها به اندام های باردهی به تأخیر می افتد ، نقاط رشد و جوانه ها قهوه ای می شوند و از بین می روند ، تخمدان ها می افتند. تیغه برگ در پایه زرد می شود ، و سپس فرو می ریزد ، و فقط در نوک برگ باقی می ماند. در طول گرسنگی بوریک ، ساقه ها شکننده می شوند ، دمبرگ های برگ رنگ قهوه ای روشن پیدا می کنند. روی میوه های حفظ شده ، لکه های تیره در کل سطح ظاهر می شود. انتهای ریشه ها شروع به از بین رفتن می کنند.

منیزیم رشد سیستم ریشه را افزایش می دهد ، حرکت مواد مغذی و مهمتر از همه فسفر را از برگها و ساقه های قدیمی به سمت اندام های در حال رشد تسهیل می کند. با کمبود منیزیم ، ساقه ها بسیار نازک و ضعیف می شوند و نقاط رشد آنها کشیده و سفت هستند. برگها به سمت بالا بالا می روند یا حجامت می شوند ، رنگ بین رگبرگها سفید مایل به زرد می شود ، رگبرگ ها سبز باقی می مانند

ارزان ترین کود بسیار موثر حاوی عناصر کمیاب خاکستر چوب است که حاوی حداکثر 30 ماده مغذی مفید است. لازم به یادآوری است که افزودن خاکستر به کودهای مایع با کودهای آلی (کود ، دوغاب ، مدفوع) غیرممکن است ، زیرا فرار نیتروژن به شکل آمونیاک باعث سوختگی گیاهان می شود.