نحوه پرورش گل مروارید

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

اشکهای ماری

افسانه های زیادی در مورد دیزی وجود دارد. مهمترین افسانه مربوط به اعدام مسیح است. سپس مریم مقدس تمام شب او را عزادار کرد و هنگام طلوع آفتاب اشکهای او به گلهای سفید برفی زیبا شبیه مرواریدها تبدیل شد. به این گلها گل مروارید گفته می شود.

شاید چنین افسانه های فراوانی در مورد گلها به این دلیل باشد که در آن زمانهای دور باغ بسیار کمی وجود داشت ، یعنی گلهای رام شده ، مردم به سادگی فرم های روشن و دلنشین را از انبارهای طبیعت انتخاب می کردند و آنها را با افسانه ها محاصره می کردند. اما دیزی ، چه در دوران باستان و چه اکنون ، از احترام شایسته ای برخوردار است.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

دانش مدرن ، با مطالعه خواص دارویی گل مروارید ، مقدار زیادی ویتامین C ، مواد مخاطی ، روغنهای اساسی و ساپونین در آن یافت. و اگر به همه موارد بالا اضافه کنیم که یکی از محصولات زراعی بهاره است ، تولید کنندگان گل ممکن است چشم نواز را با مزایای سلامتی ترکیب کنند.

در طبیعت ، گل مروارید در جنوب و مرکز اروپا ، آسیای غربی ، آفریقای شمالی و قفقاز رشد می کند. این گیاه بی تکلف ، بیش از ده سانتی متر ، دارای یک گل رز بزرگ ریشه از برگ و سبدهای غیر مضاعف (وحشی) از سفید ، صورتی یا قرمز است که بر روی شاخه های جداگانه بلند می شوند. در طبیعت ، دیزی ترجیح می دهد در لبه های جنگلی سایه دار یا چمنزارهای مرطوب رشد کند.

به طور طبیعی ، پرورش دهندگان گل هنگام پرورش گل مروارید در یک فرهنگ ، سعی می کنند شرایط رشد مشابهی را برای آن ایجاد کنند. نیاز به نور است ، اما می تواند در سایه جزئی رشد و توسعه خوبی داشته باشد. و در حالت دوم ، اگرچه گلها کمی کمتر هستند ، سبدهای آنها بزرگتر و رنگ روشن تری دارند.

خاکها لومی متوسط ، غنی از هوموس و هوموس ترجیح داده می شوند. دیزی واکنش خوبی نسبت به ورود کود دامی نیمه پوسیده قبل از کاشت به خاک دارد و همچنین به سه یا چهار کوددهی اضافی در طول فصل رشد با کودهای آلی یا معدنی به شکل محلول های غذایی نیاز دارد. اولین تغذیه می تواند ازت یا کامل باشد ، اما آخرین مورد فقط پتاسیم-فسفر است که به گیاه کمک می کند تا بهتر برای زمستان آماده شود. گل مروارید به شل شدن و آبیاری احتیاج دارد ، زیرا نه تنها از خاک خشک بلکه از هوای خشک نیز رنج می برد: در آفتاب ، حتی بهترین نوع تر نیز از بین می رود و کوچکتر می شود.

تولید مثل گل بابونه

گل مروارید از بهار تا خیلی از یخبندان شکوفا می شود ، بنابراین در مخلوط حاشیه مسیرها ، در تخت گل های جداگانه در ترکیب با فراموش نشدن ها و گچ بری های زیبا یا در سمت سایه دار راکرها عالی به نظر می رسد.

از سه طریق تولید مثل می شود: بذر ، قلمه و تقسیم بوته های بالغ. بذور گونه های غیر دو یا نیمه مضاعف را می توان از گیاهان شما برداشت کرد ، اما در هنگام تکثیر بذر ، دو رقم از بین می رود. برای دستیابی به چنین تنوعی ، ارزش استفاده از دانه های F1 را دارد و در آینده از روش دیگری برای تکثیر استفاده کنید.

در آب و هوای ما ، پرورش یک گل مروارید به عنوان یک محصول دو ساله مطلوب در نظر گرفته شده است. اگر خیلی زود کاشته شود ، اگرچه در سال اول شکوفا می شود ، در زمستان حملات زیادی وجود دارد و گیاهان زنده مانده به سرعت شکننده و پیر می شوند. بنابراین ، کاشت بذر در اواخر ژوئن - اوایل ژوئیه انجام می شود.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

برای این منظور ، بهتر است از گلخانه ها یا مهد کودک های سرد ، پوشیده شده با یک فیلم استفاده کنید ، که در آن نهال ها در روز پنجم یا هفتم ظاهر می شوند. در تمام مدت زمان کشت ، لازم است رطوبت خاک کنترل شود و از گرم شدن بیش از حد نهال جلوگیری شود. یک ماه بعد ، طبق طرح 5 5 5 سانتی متر ، آنها را از گلخانه به روی پشته ها برمی دارند و نهال ها باید حداکثر تا سپتامبر یا بهار سال بعد به زمین به مکان ثابت منتقل شوند.

با فناوری مناسب کشاورزی ، گیاهان جوان وقت دارند که نه تنها یک گلدان ریشه ای خوب ، بلکه پایه های جوانه ها را نیز تشکیل دهند. دیزی پیوند را به راحتی منتقل می کند. در سال اول زمستان ، پس از یخ زدن خاک ، گیاهان باید کاملاً با ذغال سنگ نارس یا خاک اره خشک مالچ شوند و شاخه های صنوبر برای حفظ برف روی آن گذاشته شود. در سالهای بعد ، چنین محافظتی مورد نیاز نخواهد بود. دیزی یک گیاه مقاوم در برابر سرما است ، فقط برخی از اشکال دوگانه آن تا حدی غریب است. هنگام کاشت در پاییز ، برای جلوگیری از برآمدگی بهاره گیاهان ، اطمینان حاصل کنید که زمین به خوبی نشست می کند.

دیزی با قلمه زدن و تقسیم بوش از طریق رویشی تولید مثل می کند. بوته های بالغ منفرد بیش از پنج سال عمر نمی کنند ، اما در این سن آنها مواد عالی برای به دست آوردن گیاهان جوان و در عین حال حفظ انواع مورد علاقه شما هستند. بوته از زمین برداشته شده و به پنج تا هشت قسمت تقسیم می شود که به روش معمول در خاک بارور شده و با فاصله 30 سانتی متر از یکدیگر کاشته می شود.این عمل به ویژه در هنگام گلدهی گل مروارید آسان است.

برش بهتر است در اواخر ماه مه - اوایل ماه ژوئن انجام شود: با استفاده از یک چاقوی تیز ، شاخه های شاخه ای شاخه های بوته را با دقت جدا کنید ، به طوری که هر شاخه با یک گلدان کوچک به پایان برسد ، و برای ریشه زدن کاشته شود. در ابتدا ، آنها باید سایه زده و از نظر رطوبت خاک کنترل شوند ، اما در پاییز آنها معمولاً وقت دارند که در رشد و نمو خود به گیاهان بالغ برسند.

در حال حاضر پرورش دهندگان به سختی با گل مروارید کار می کنند ، و رنگ آمیزی آن سال به سال غنی تر می شود ، به طوری که برای باغ های گل در سایه جزئی گیاه ساده ای نیست.