گرسنگی معدنی گیاهان میوه ای

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

قسمت اول مقاله را بخوانید: عناصر تغذیه معدنی گیاهان

گرسنگی فسفر در گیاهان بسیار نادر است ، و در عقب ماندگی رشد ریشه و رشد گیاه بیان می شود. شاخه ها کوتاه و نازک می شوند ، عملاً رشد نمی کنند.

برگها نیز غیر مشخص می شوند - باریک و کشیده هستند. برگهای پایین ، از جمله چیزهای دیگر ، رنگ سبز مایل به آبی عجیب و غریب دارند ، حتی گاهی اوقات با رنگ برنز. گلها و میوه ها خیلی زیاد می ریزند.

در انگور فرنگی ، کمبود فسفر رنگ بنفش برگها را به قرمز مایل به بنفش تغییر می دهد و به همین دلیل ، لکه های قهوه ای کوچک یا لبه برنز تیره روی برگ های توت ظاهر می شود. برگهای قدیمی توت فرنگی بنفش - برنز ، رگهای زیر برگ آن بنفش ، برگ های خشک کننده تیره ، تقریباً سیاه رنگ هستند. در محصولات میوه سنگی ، کمبود فسفر منجر به این واقعیت می شود که میوه ها رنگ مایل به سبز پیدا می کنند و تفاله آن طعم ترشی پیدا می کند.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

کمبود پتاسیم ، اول از همه ، در برگها ظاهر می شود. به عنوان مثال ، در سیب ، گیلاس ، آلو ، توت قرمز و انگور فرنگی ، آنها یک رنگ سبز مایل به آبی ، در یک گلابی - قهوه ای تیره و در توت سیاه - یک رنگ قرمز بنفش ، علاوه بر این ، در بهار ، و گاهی اوقات در تابستان ، چین و چروک بر روی برگ ظاهر می شود …

با این حال ، مشخص ترین نشانه کمبود پتاسیم ، ظهور یک لبه از بافت خشک کننده در امتداد لبه های تیغه برگ برگ های پایین است. به هر حال ، حتی اگر برگهای جوان از رنگ و اندازه نرمال برخوردار باشند ، نمی توان با اطمینان كافی بودن پتاسیم را اعلام كرد ، سوختگی حاشیه ای معمولاً در برگهای بالغ تر دیده می شود.

تظاهرات گرسنگی پتاسیم روی برگ های گیلاس و آلو به تدریج اتفاق می افتد ، لبه های برگها ابتدا سبز تیره هستند ، سپس قهوه ای می شوند. در تمشک ، برگها کاملاً به سمت داخل پیچ می شوند ، این منجر به اثر شاخ و برگ خاکستری می شود و باعث کاهش کیفیت ، به عنوان مثال ، مواد کاشت می شود.

غالباً روی گیاه می توانید تعداد نسبتاً زیادی برگ با لبه های پاره پاره و شبیه آسیب حشرات را مشاهده کنید. به دلیل کمبود پتاسیم ، برگ های انگور فرنگی بنفش پیدا می کنند و شاخه ها تا پایان فصل از بین می روند. در مورد میوه های برداشت شده از این گونه گیاهان ، آنها بی کیفیت بوده و ذخیره مناسبی ندارند.

اغلب اوقات ، درختان تقریباً در تمام طول فصل رشد به طور طبیعی رشد می کنند و علائم گرسنگی فقط در تابستان ظاهر می شود. در درختان سیب این امر منجر به این واقعیت می شود که میوه ها به طور هم زمان رسیده نمی شوند و رنگ پریده ای دارند و ریزش برگ بسیار به تأخیر می افتد. در توت فرنگی ، حاشیه قرمز در لبه های برگ ظاهر می شود ، سپس قهوه ای می شود و با بیش از حد پتاسیم و همزمان کمبود منیزیم ، باعث پوسیدگی میوه خاکستری می شود. آلو شاخص خوبی برای کمبود پتاسیم است.

با این حال ، باید توجه داشت که در عمل ، غالباً کمبود یک ، بلکه تعدادی مواد مغذی وجود ندارد و بنابراین علائم کمبود آنها ترکیب می شود. به عنوان مثال ، با کمبود همزمان فسفر و پتاسیم ، گیاهان علائم خاصی از گرسنگی نشان نمی دهند ، اما رشد ضعیفی دارند. با کمبود زیاد این عناصر ، ممکن است یک رنگ ارغوانی از قسمت تحتانی شاخه ها و قلمه های برگها ایجاد شود.

با کمبود نیتروژن و فسفر ، برگها رنگ سبز روشن به دست می آورند ، با زاویه حاد شاخساره رشد می کنند و سخت می شوند و گیاهان اغلب میوه نمی دهند. با کمبود قابل توجهی ازت ، فسفر و پتاسیم ، گیاهان رشد ضعیفی دارند ، میوه نسبتاً ضعیفی می دهند و دانه کمی دارند.

اثر فیزیولوژیکی کمبود مواد معدنی

اثرات مورفولوژیکی قابل مشاهده یا علائم کمبود مواد معدنی نتیجه تغییر در فرآیندهای مختلف بیوشیمیایی یا فیزیولوژیکی داخلی است. با این وجود ، به دلیل روابط پیچیده بین آنها ، تعیین اینکه چگونه فقدان یک عنصر خاص باعث اثرات مشاهده شده است ، دشوار است. به عنوان مثال ، کمبود نیتروژن می تواند مانع از رشد شود زیرا منبع نیتروژن ضعیف تری برای بیوسنتز پروتوپلاسم جدید دارد.

اما همزمان ، میزان سنتز آنزیم ها و کلروفیل کاهش می یابد و سطح فتوسنتز کاهش می یابد. این امر باعث تضعیف فتوسنتز و اختلال در تأمین کربوهیدرات به فرآیندهای رشد می شود. در نتیجه می توان میزان جذب هر دو ماده معدنی و نیتروژن را بیشتر کاهش داد. غالباً ، یک عنصر چندین عملکرد را در گیاه انجام می دهد ، بنابراین تشخیص اینکه کدام عملکرد خاص یا ترکیبی از عملکردها باعث بروز علائم قابل مشاهده می شود کار آسانی نیست.

به عنوان مثال ، منگنز علاوه بر سیستم های آنزیمی خاصی ، برای سنتز کلروفیل مورد نیاز است. کمبود آن باعث برخی اختلالات عملکردی می شود. کمبود نیتروژن معمولاً باعث کاهش قابل توجه فتوسنتز می شود ، اما تأثیر کمبود عناصر دیگر خیلی روشن نیست.

کمبود عناصر مشابه اغلب به روش های مختلف بر فتوسنتز و تنفس تأثیر می گذارد. در مورد پتاسیم ، کمبود قابل توجه آن باعث کند شدن فتوسنتز و افزایش تنفس می شود و در نتیجه میزان کربوهیدرات ها را کاهش می دهد ، که از جمله می توان برای رشد استفاده کرد. گاهی اوقات ، به همین دلیل ، حرکت آنها بسیار سرکوب می شود و به دلیل محتوای کم کربوهیدرات های ذخیره سازی ، تشکیل دانه ها نیز کاهش می یابد.

به طور گسترده ای شناخته شده است که گونه های مختلف گیاهی در توانایی تجمع عناصر متفاوت هستند. به عنوان مثال ، سگ و برگ بلوط حاوی کلسیم دو برابر برگ کاج است که در یک خاک رشد می کند. از این رو واکنش های مختلف گونه های مختلف گیاهی به کمبود مواد معدنی نشان می دهد.

اقدامات مقابله با کمبود مواد معدنی

بهبود روش های موجود در حال حاضر برای تشخیص کمبود عناصر معدنی و شناخت علل آن در عمل باغبانی ، به توسعه روش هایی برای پیشگیری از آن کمک کرده است. تلاش ها برای بهبود آنها از چند جهت انجام شد ، از جمله استفاده از کودها ، انتخاب فرمهایی که از عناصر موجود با کارآیی بیشتر استفاده می شود و گاهی اوقات استفاده از گونه های تثبیت کننده نیتروژن به عنوان زیر برس برای بهبود تأمین نیتروژن گیاهان.

رایج ترین روش استفاده از کودها است ، مدتهاست که روش عمومی پذیرفته شده برای بهبود کمی و کیفی رشد درختان میوه و بوته ها است. کوددهی از سالها قبل عملی بوده است ، زیرا هزینه بالای زمین و کشت آن و قیمت نسبتاً بالای محصولات باعث سودآوری بسیار کودها شده است.

مناطق وسیعی از باغ اغلب از طریق هواپیما بارور می شوند و لجن حاصل از تصفیه فاضلاب نیز به آن اضافه می شود. گاهی اوقات شاخ و برگ و شاخه ها با اوره یا مواد مغذی دیگر پاشیده می شوند. ورود مواد مغذی ضروری به این روش معمولاً به عنوان یک مکمل و نه جایگزین پانسمان خاک تلقی می شود.

اما ، علی رغم این ، نباید آن را تخفیف داد ، زیرا به عنوان مثال ، استفاده از نیتروژن و پتاسیم به خاک و از طریق شاخ و برگ اغلب به همان اندازه موثر است. در اینجا ، انتخاب روش باید با توجه به ملاحظات اقتصادی تعیین شود ، زیرا مواد مغذی که در هنگام سمپاشی روی پوست درخت می ریزند از طریق ترک ها و شکاف ها و همچنین زخم های ناشی از هرس جذب می شوند. همچنین باید تأكید شود كه در باغداری ، كودها می توانند تأثیرات مختلفی روی كیفیت و كمیت محصولات داشته باشند ، اعم از گل ، میوه یا درختچه های زینتی.

با این حال ، مصرف زیاد نیتروژن باعث افزایش عملکرد می شود ، اما اغلب باعث بدتر شدن رنگ سیب ها می شود و رسیدن آنها را به تأخیر می اندازد. در میوه های برگریز ، لقاح نیز بر رایحه و کیفیت آن تأثیر می گذارد. بیشترین مطالعات عمیق در مورد تأثیر کودها بر کیفیت میوه ها بر روی محصولات مرکبات انجام شد. ظاهراً استفاده از کودها به گونه ای ضروری است که نسبت مطلوب بین کیفیت میوه ها و عملکرد آنها حفظ شود.

در خاک های "جنگلی" غالباً کمبود نیتروژن وجود دارد و در بعضی مناطق کمبود فسفر و پتاسیم قابل توجه است. این عناصر برای تغذیه معدنی درختان میوه مهمترین هستند. از جمله اینکه ، درختان میوه و زینتی غالباً دارای عناصر کمیاب مانند آهن ، روی ، مس و بور هستند ، خصوصاً در خاکهای غنی ، آهک یا خاکهای شنی.

در چنین خاکهایی ، میکرو عناصر بهتر است به صورت کلات اضافه شوند. در مورد کمبود نیتروژن ، در کشاورزی ، با استفاده از محصولات میوه تثبیت کننده نیتروژن یا با افزایش محتوای مواد آلی با رشد محصولات پوششی ، این مشکل مبارزه می شود. با این حال ، مواردی وجود داشت که پوشش چمن بر روی برداشت سیب تأثیر گذاشته و باعث کاهش آن می شود.

در جذب و استفاده از مواد معدنی بین گیاهان از یک گونه و بین گونه های مختلف تفاوت های زیادی وجود دارد. از این نتیجه گیری می شود که توجه بیشتر به انتخاب ژنوتیپ ها با ویژگی های فیزیولوژیکی مطلوب ، به ویژه با استفاده موثر از مواد مغذی معدنی ، ضروری است.

همانطور که برای خود لقاح ، حداکثر نتایج حاصل از کاربرد آن تنها در غیاب سایر عوامل محدود کننده قابل توجه است. به عنوان مثال ، خشکسالی های تابستانی می توانند چنان سرعت رشد را محدود کنند که باروری فقط اندکی رشد را افزایش دهد یا بر آن تأثیری نگذارد. همچنین ، اثر کوددهی می تواند به شدت توسط خاک های باتلاقی ، حملات توسط نماتدها یا به عنوان مثال آسیب قارچ های بیماری زا کاهش یابد.

همچنین ، از دست دادن محلول پاشی ناشی از حشرات یا قارچ ها می تواند فتوسنتز را تا حدی کاهش دهد که رشد به دلیل کمبود کربوهیدرات به جای کمبود مواد معدنی محدود شود. علاوه بر این ، حتی رقابت با گیاهان آزاد رشد نیز می تواند بسیار مضر باشد. هنگام ارزیابی نتایج آزمایشات با کودها ، شرایط آب و هوایی و سایر عوامل محیطی باید در نظر گرفته شود.

بر این اساس ، باید توجه داشت که در شرایطی که عوامل نامساعد محیطی شدت فرآیندهای اصلی فیزیولوژیکی را به سطحی کاهش دهند که با بهبود تغذیه مواد معدنی تغییر نکند ، نتایج خوب غیرممکن است. به طور معمول ، هم به شدت و هم به ضعف ضعیف به نیتروژن ، گونه ها به همان میزان خوب به نیتروژن در مقدار کم آن پاسخ می دهند ، اما با افزایش مقدار نیتروژن ، حتی در گونه هایی که نیاز به آن زیاد است ، رشد رشد کاهش می یابد.