تجربه من در پرورش توت فرنگی های میوه دار و میوه دار

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

توت فرنگی را همه دوست دارند

بسیاری از باغبانان با توت فرنگی های بازسازی شده آشنا هستند. آنها آن را در تخت ها می کارند ، توت های خوشمزه را از ژوئن تا یخبندان برداشت می کنند ، و از آنجا که اخیراً هوا غیر قابل پیش بینی شده است ، من شروع به پرورش توت فرنگی در گلدان های بزرگ در یک گلخانه کردم.

من توت فرنگی هایی با میوه های کوچک و میوه های بزرگ را از انواع زیر کشت می کنم: اسکندریه ، علی بابا ، رویانا ، ملکه الیزابت دوم.

خاک توت فرنگی

من یک خاک سست را تهیه می کنم ، متشکل از 50٪ خاک برگ ، 25٪ هوموس و 25٪ شن و ماسه رودخانه. من همه اینها را خوب مخلوط می کنم و خاک خریداری شده "باغ جادویی" را به آن اضافه می کنم. من شروع به آماده سازی خاک می کنم ، از پاییز. این خاک نه تنها برای توت فرنگی ، بلکه برای نهال و گلهای داخلی نیز در نظر گرفته شده است. در یک مکان آزاد که تختخواب وجود داشت ، سنگر می زنم و برگها ، چمن ها و بالای گیاهان را در آنجا قرار می دهم. همه آن را با خاكی كه بیرون آورده ام می پاشم و آن را با بیوكامپوست آبیاری می كنم ، و سپس آن را با یك فیلم سیاه كه لبه های آن را با زمین می پاشم ، می پوشانم.

در بهار من فیلم فیلمبرداری می کنم - زمین مانند کرک است. من آن را در یک مکان مشخص در باغ قرار داده ام تا فصل آینده ، روی آن را با یک فیلم سیاه بپوشانم تا علفهای هرز رشد نکنند. حذف چنین خاکی در کیسه ها یا ظروف غیرممکن است ، در غیر این صورت میکرو فلورا می میرد و گیاهان در چنین خاکی رشد نمی کنند.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

کاشت بذر توت فرنگی

بهترین زمان برای کاشت بذر توت فرنگی اواسط ماه فوریه است. سپس در سال کاشت برداشت توت می گیرم. این گیاهان در اوایل ماه اوت میوه می دهند. نیمی از گلدان را با ماسه درشت پر کنید. من خاک آماده شده در فصل گذشته را روی آن می ریزم. آن را تراز می کنم و بذرها را روی سطح پخش می کنم ، کمی فشار می دهم و برف می پوشانم. قابلمه را با لیوان می بندم. نمی توانید بذرها را با خاک بپاشید. گیاهان باید در نور جوانه بزنند ، بنابراین من گلدان ها را در یک مکان روشن ، اما آفتابی و گرم قرار نمی دهم. من اغلب محصولات را چک می کنم تا از خشک شدن خاک جلوگیری کنم.

مراقبت از محصولات

وقتی برگ لپه ظاهر شد ، گلدان را در جای سبکتر قرار می دهم ، اما لیوان را از گلدان بر نمی دارم. ریشه چنین گیاهانی هنوز کوچک است و به عمق زمین نفوذ نکرده است ، بنابراین ، اگر لیوان را بردارید ، لایه بالایی زمین به سرعت خشک می شود و ممکن است نهال از بین برود.

چیدن

با ظهور اولین برگ واقعی ، و این تقریباً دو هفته پس از جوانه زنی اتفاق خواهد افتاد ، من گیاهان را به گلدان هایی با قطر 12 سانتی متر ، 25 گیاه در هر گلدان فرو می برم. فرورفتگی هایی در زمین ایجاد می کنم و گیاهان جوان را در آنجا می کارم ، نوک ریشه را نیشگون می گیرم. گیاهان را با چوب چوبی بیرون می آورم. چوب های سوشی برای این کار خوب عمل می کنند: یک طرف آن تیز و طرف دیگر صاف است. گیاهان قطع شده را با نوعی محرک رشد آبیاری می کنم.

در ماه آوریل ، وقتی 4-5 برگ واقعی روی نهال توت فرنگی وجود دارد ، توت فرنگی ها را به گلدان های 1-3 گیاه پیوند می دهم. من این نهال ها را از قبل در ایوان نگهداری می کنم که اغلب تهویه می کنم و به این ترتیب توت فرنگی هایم را به تدریج معتدل می کنم. در اوایل ماه ژوئن ، من یک گیاه را در گلدان با قطر حداقل 15 سانتی متر می کارم و سعی می کنم به لخته خاکی اطراف ریشه آسیب نرساند. من خاک سنگین تری به گلدان - خاک باغچه اضافه می کنم تا بیشتر خشک نشود. گلدان ها را روی قفسه های گلخانه گذاشتم.

تهیه گلخانه برای پرورش توت فرنگی

در اوایل آوریل ، من گلخانه را با پلاستیک می پوشانم. وقتی آنجا گرم شد ، انگورها را روی پایه ها بلند می کنم - این گیاه در قسمت شمالی گلخانه رشد می کند و گلدان هایی با نهال و گیاهان یک ساله را در زمستان در قفسه ها (قفسه های چوبی زیر سقف گلخانه) قرار می دهم. رک ها در سمت مخالف (جنوبی) انگور قرار دارند. من در تختخواب ها - در فصل دو بار: در بهار و اواخر ماه آگوست ، سبزه کاشتم.

من باید گلخانه را از هر دو طرف تهویه کنم ، تا رکود هوا وجود نداشته باشد و تراکم رطوبت روی سقف جمع نشود ، که از این طریق بیماری ها روی گیاهان ظاهر می شوند. علاوه بر این ، قطرات آب روی برگ ها می توانند آنها را بسوزانند. و مراقبت از گیاهان در چنین قفسه ها راحت است: آب ، تغذیه ، برگهای منسوخ شده را جدا کنید ، گلدانهای بارور را بردارید ، و شما اصلاً نیازی به خم شدن ندارید.

در همان غرفه ها من نه تنها توت فرنگی های میوه دار ، بلکه توت فرنگی های مجدد میوه دار و میوه های بزرگ از انواع ملکه الیزابت دوم را قرار می دهم. من پنج سال است که اینگونه رشد می کنم. سعی کردم گلدان هایی را در حاشیه مسیرهای گلخانه بگذارم ، اما آنها در راه رفتن و مراقبت از گیاهان در تختخواب ها اختلال ایجاد کردند.

گیاهان بالغ توت فرنگی با میوه های بزرگ ، سبیل های رشد یافته ، که همچنین می توانند محصول خوبی از توت ها را در همان فصل بدهند. هر سبیل روی گیاه همچنین یک سبیل به ترتیب بعدی تولید می کند. روی هر یک از آنها ، من فقط دو گل رز قوی را می گذارم ، بقیه را با رشد آنها برمی دارم. پدونکل ها در هر خروجی سبیل ظاهر می شوند. من فقط 3-4 گل از بزرگترین گلها را روی هر پایه قرار می دهم.

سال آینده ، این گیاهان از قبل قوی تر خواهند شد ، به این معنی که برداشت اول و بعدی در خروجی و سبیل های آنها فراوان خواهد بود.

آبیاری و تغذیه توت فرنگی

من نهال توت فرنگی را از طریق پالت آبیاری می کنم زیرا زمین خشک می شود. گلدان ها باید با پالت باشند ، در غیر این صورت خاک گلدان ها به سرعت خشک می شود و این اجازه داده نمی شود! پر کردن گیاهان نیز غیرممکن است ، در غیر این صورت ریشه ها پوسیده می شوند و ممکن است جلبک های سبز روی سطح خاک ظاهر شوند. این بدان معناست که جریان هوا به ریشه متوقف می شود و این روی رشد گیاهان تأثیر منفی می گذارد.

هفته ای یک بار توت فرنگی ها را تغذیه می کنم و آنها را با محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم و تزریق خاکستر اسپری می کنم. با تشکر از این ، تا اواخر پاییز میوه می دهد.

مراقبت از گیاه

اولین پایه های در حال ظهور را برمی دارم (بیرون می آورم). آنها ، به عنوان یک قاعده ، کمی تشکیل می شوند ، و آنها فقط گیاهان را ضعیف می کنند. بنابراین ، من همچنان به ایجاد توده سبز بوته های توت فرنگی ادامه می دهم. هرچه بیشتر باشد ، گیاه قدرت بیشتری خواهد داشت و بنابراین ، محصول توت های بزرگ بیشتر خواهد بود.

ساقه های گل بعدی در حدود 2-3 هفته ظاهر می شوند ، اما قوی و محکم خواهند بود. به عنوان یک قاعده ، 7-9 گل در هر پایه وجود دارد. روی هر کدام 3-4 گل می گذارم ، بقیه را پاک کنید. به لطف این عمل ، هر گیاه توت فرنگی توت بسیار بزرگی خواهد داشت. اگر همه گلها را روی گل بنه رها کنید ، فقط اولین توت های رسیده بزرگ ، بقیه کوچک و گیاهان انرژی حاصل از رسیدن محصول را هدر می دهند. و از آنجا که توت فرنگی های من از بین می روند ، به زودی پس از اولین باردهی ، ساقه های گل دوباره روی گیاهان ظاهر می شوند. بنابراین من قدرت گیاه را برای باردهی بعدی ذخیره می کنم.

توت فرنگی دوست دارد در گلخانه رشد کند: آنجا گرم است ، باد ندارد ، باران نمی بارد. و مهمتر از همه ، من نیازی به تقسیم برداشت با پرندگان ، حلزونهای حلزون ، قورباغه ها و قورباغه ها ندارم!

توت فرنگی های Remantant اگر در باغ های زمستانی یا گلخانه پرورش داده شوند ، می توانند در تمام طول سال میوه بدهند و مکمل آنها در زمستان باشند. چیزی که من در مورد آن خواب می بینم!

کنترل آفات توت فرنگی

قبل از گلدهی ، گیاهان توت فرنگی را از گیاهان جوانه ای و سایر آفات سمپاشی می کنم ، و این ترکیب را با بوته ها ، گل های رز و گل ها در زمین آزاد پاشیدم.

به عنوان داروی ضد آفات ، من از یک دستورالعمل قدیمی استفاده می کنم ، که حدود 50 سال پیش از روزنامه "Selskaya Zhizn" آموختم و در تمام این سال ها آن را تهیه می کردم. برای انجام این کار ، عصر روز آب جوش را روی برگهای گیاه سلاندین ، گزنه و یک غلاف فلفل تند بریزید. صبح آن را فیلتر می کنم ، آن را با آب رقیق کرده و روی گیاهان می پاشم.

تهیه توت فرنگی برای زمستان

در اوایل ماه سپتامبر ، گلدان های توت فرنگی با میوه های کوچک را بررسی می کنم. گیاهان جوانی که از بذر امسال رشد کرده اند را به خاک تازه پیوند می زنم تا در بهار مزاحمتی برای آنها ایجاد نشود. آنها زمستان را در زیرزمین می گذرانند. من در انتهای فصل بوته های توت فرنگی قدیمی را بیرون می اندازم - اینگونه است که مواد کاشت را جوان می کنم.

توت فرنگی های میوه دار بزرگ را تقسیم می کنم و آنها را در گلدان هایی به قطر 20-25 سانتی متر می کارم. وقتی بیرون از پاییز سرد می شود ، گلدان های توت فرنگی را به خانه ایوان می آورم و مدت طولانی میوه می دهند زمان تا سرما. قبل از اینکه گلدانها را با گیاهان در زیر فصل در زیرزمین بردارم ، کل قسمت زمینی گیاهان را قطع کردم ، در غیر این صورت پوسیده می شود ، و گلدان ها را به زیرزمین می رسانم.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

مجموعه ای از دانه های توت فرنگی

من دانه های توت فرنگی خودم را جمع می کنم. برای دانه ها ، من یکی از بزرگترین توت ها را ترک می کنم. بعد از اینکه تیره شد ، آن را برداشته ، در صافی زیر آب روان پاک می کنم و سپس آن را برای مدت 2-3 روز در یک لیوان آب می گذارم تا تفاله از دانه ها دور شود. سپس من یک دستمال را آبکشی و خشک می کنم. اینگونه بذر توت فرنگی های میوه دار کوچک را بدست می آورم. و از توت فرنگی های میوه دار بزرگ ، لایه بالایی تفاله را با دانه ها برداشته و روش را تکرار می کنم. و من هم دانه هایم را می گیرم.

پرورش توت فرنگی های بزرگ در خیابان

در سال های اخیر ، هوا ما را دلگرم نکرده است ، بنابراین من مجبورم توت فرنگی های میوه دار بزرگ را در مناطقی که از باد و مناطق با نور محافظت می شوند ، پرورش دهم. من توت فرنگی بازسازی شده از نوع Queen Queen Elizabeth II را در زمین های آزاد پرورش می دهم. من دو تخت از آن دارم.

در فصل قبل ، به دلیل میزان زیاد باران ، در نیمه اول تابستان هیچ گونه توت وجود نداشت ، بنابراین بوته های این توت فرنگی در ماه آگوست استراحت و شکوفا شدند. توت های زیادی وجود داشت ، اما مشخص بود که آنها دیگر زمان رسیدن نخواهند داشت. بنابراین ، برای صرفه جویی در برداشت ، مجبور شدیم یک گلخانه کوچک بسازیم. برای این کار ، من قوس هایی را روی تخت ها نصب کردم ، آنها را با ریسمان متصل کردم تا فیلم افت نکند. این سازه با روکش پلاستیک پوشانده شد. در انتهای گلخانه ، من یک سوراخ 20 سانتی متری از زمین برای هوا گذاشتم ، و به این ترتیب حشرات می توانند گل ها را گرده افشانی کنند. با تشکر از این ، من هنوز سال گذشته توت ها را برداشت کردم. برای زمستان ، پناهگاه را برداشته و گیاهان را با Inta-VIR از آفات اسپری می کنم.

در بهار ، هنگامی که برف ذوب می شود ، بوته های توت فرنگی را به ترتیب قرار می دهم: برگهای زرد شده و خشک شده را بر می دارم ، آنها را با محلول ضعیف پرمنگنات پتاسیم و تزریق خاکستر اسپری می کنم. زیر هر گیاه پیت می ریزم. در چنین خاکی گیاهان گرم هستند و رطوبت به خوبی حفظ می شود.

بعد از چنین پردازش بوته ای از توت فرنگی های میوه دار ، تخت ها را با بسته بندی پلاستیکی می پوشانم. در هوای گرم ، توت فرنگی را تهویه می کنم ، برای این کار فیلم را از انتها باز می کنم تا گیاهان از گرما نسوزند. بنابراین توت فرنگی سریعتر رشد می کند و زودتر شکوفا می شود. با شروع گرمای هوا ، فیلم را حذف می کنم.

من به طور مداوم سبیل را برمی دارم تا قدرت گیاهان را از بین نبرد. توت فرنگی ها را با خشک شدن زمین آبیاری می کنم. من هر ده روز یک بار ، معمولاً یک روز بعد از آبیاری تخت ها ، به آن غذا می دهم. در هوای بارانی ، هنگام باردهی ، تخت ها را با یک فیلم می پوشانم تا توت ها نپوسند.

به لطف استفاده از فرهنگ گلدان ، من هر ساله زودتر از باغبان های دیگر توت فرنگی را جمع می کنم و در نهایت دیر از دیگران میوه های خوشمزه می خورم.