تجربه پرورش توت فرنگی و انگور در نزدیکی Pskov

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

تجربه من از پرورش توت فرنگی

خانه ما در منطقه پسکوف در دهکده Polichno واقع شده است. هر ساله منتظر شروع یک فصل جدید هستم تا از سن پترزبورگ به گیاهان مورد علاقه خود بروم. من قبلاً در مورد یک باغ گل سرسبز که در باغ روستا ایجاد کردم ، به خوانندگان گفته ام. و اکنون ما در مورد فرهنگ های دیگر صحبت خواهیم کرد ، که سال به سال با وجود همه عجیب و غریب بودن آب و هوای غیر قابل پیش بینی ما ، میوه های من را خوشحال می کند.

احتمالاً چنین کشور یا باغی وجود ندارد که در آن تختخوابی با توت فرنگی باغ وجود نداشته باشد. من به محض اینکه زمین خود را بدست آوردیم شروع به پرورش این توت خوشمزه و معطر کردم. در آن زمان من دانش خاصی نداشتم ؛ باید فن آوری کشاورزی این فرهنگ را کاملاً بررسی می کردم.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

من خاک را از قبل آماده کردم ، کود را معرفی کردم ، شیار درست کردم و گل رزهای توت فرنگی از انواع Festivalnaya و Victoria را در پشته ها کاشتم. ده سال پیش بود ، اما این مزارع هنوز هر ساله برداشت توت فرنگی غبطه برانگیزی را تولید می کند. من می دانم که کارشناسان توصیه می کنند مزارع را در مدت 4 تا 5 سال تجدید کنند. اما ، همانطور که می گویند: آنها به دنبال نیکی نیستند. و اگر مزارع من همچنان به تولید محصول فراوان توت های خوشمزه ادامه می دهد ، پس چرا آن را تجدید می کنیم؟ البته ، من با دقت تمام از کاشتها مراقبت کردم ، اما نمی توانم بگویم که رازهای خاصی در فن آوری کشت وجود داشت. من فقط سعی کردم توت فرنگی ها را با تغذیه کافی و محافظت در برابر آفات فراهم کنم.

در بهار ، من باقیمانده ها ، برگها را با دقت از بین می برم ، سپس خاک را شل می کنم تا هوا به ریشه توت فرنگی ها دسترسی پیدا کند ، زیرا آنها روی پشته ها بهتر گرم می شوند. سپس گیاهان را آبیاری کرده و کود پوسیده و مقداری کود پیچیده را در راهروها قرار می دهم. من خاک کم عمق را برای پوشاندن کود از سطح زمین حفر می کنم. پس از یکی دو روز ، خاک را که قبلاً غنی شده از فاصله ردیف تا پشته ها ، تا ریشه ها بالا می کشم ، در حالی که سعی می کنم قلب گلهای رز را پر نکنم و آنها را کمی با خاک اره مالش می دهم.

من گیاهان کاشت را با "زیرکون" و "اپین" و در هر صورت با محصولات بیولوژیکی برای شپشک اسپری می کنم. در طول فصل رشد ، من همچنین از مواد مخدر ابریشم ، ایمونوسیتوفیت ، محلول پاشی و ریشه با کودهایی با افزودن اجباری Gumi استفاده می کنم. برای محافظت از توت فرنگی از یخ زدگی های مکرر در طول گل ، من از قبل گیاهان توت فرنگی را با spunbond پوشانده ام.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

وقتی تخمدان سبز شروع به رشد کرد ، خاکستر الک شده را مستقیماً روی گیاهان پاشیدم. من توت فرنگی ها را فقط در راهروها سیراب کردم تا گیاهان کار کنند ، آب و غذا برای خود تهیه کنند و در نتیجه ، سیستم ریشه رشد کرد ، قدرتمند شد و محصول خوبی را فراهم کرد.

بعد از هر برداشت توت ، او توت فرنگی ها را در امتداد شیارها آبیاری کرد تا بوته ها و میوه های آینده خشک بمانند. او به طور مداوم سبیل را قطع می کند ، از رشد بیش از 1-2 سانتی متر جلوگیری می کند ، تا گیاهان را ضعیف کند. البته این کار طاقت فرسا و زمان بر است اما این اقدام لازم و موجه است.

پس از جمع آوری آخرین توت ها ، دوباره برگهای اضافی ، علفهای هرز را در صورت وجود از بین می برم. خاک را دوباره شل می کنم ، آبیاری می کنم ، کود پوسیده را داخل شیارها قرار می دهم ، آن را با کود پیچیده آبیاری می کنم (بعد از همه ، هنوز تابستان است) ، راهروها را حفاری می کنم و بعد از چند روز برجستگی های بالاتر تشکیل می دهم ، ریشه های آن را می پوشانم توت فرنگی ، مالچ با خاک اره. به تدریج ، کاشت ها یک رنگ زمردی به دست می آورند ، برگ های جدید رشد می کنند - شاخ های قوی ، ضخیم ، براق ، جدید در اطراف بوش ظاهر می شوند و وسط گل سرخ ضخیم می شود - برداشت آینده انجام می شود. نزدیک به پاییز ، من دوباره مزارع را آبیاری می کنم ، پس از آن آخرین بار بدون ازت کود می دهم ، گیاهان را با خاکستر الک شده گرده افشانی می کنم - و توت فرنگی های من به زمستان می روند ، استراحت می کنند ، می توان گفت ، دوباره متولد شده است.

برای مراقبت از مزارع ، من برنامه فعالیتهای خودم را در تمام مراحل فصل رشد شروع کردم و هرگز از این برنامه منحرف نشدم. و این به من کمک می کند تا هر ساله محصول پایدار توت های خوشمزه را برداشت کنم.

همه باغبان ها دوست دارند چیزهای جدید را امتحان کنند. من هم یک فرد معتاد هستم. با گذشت زمان ، دو نوع توت فرنگی در باغ متناسب با من نبود ، بنابراین من شروع به جستجوی انواع جدید کردم. قبل از خرید ، من مشخصات انواع ، نیاز آنها به فن آوری کشاورزی ، شرایط رشد را مطالعه کردم. در نتیجه جستجو و انتخاب ، دو قطعه کوچک در باغ ظاهر شد ، که به حق به آنها افتخار می کنم. آنها بیست نوع توت فرنگی را جمع آوری کردند - هر کدام 2-3 تا ، اما چه توت هایی وجود دارد! چه طعم و عطری دارند! همه همسایگان به من حسادت می کنند ، اما آنها نمی خواهند آنها را رشد دهند. من همه این انواع جدید را با استفاده از یک ماده مالچ سیاه - Agrospan (60 میکرون) کاشتم.

نتیجه کار بسیار خوشحالم کرد ، حتی اندازه توت ها نیز افزایش یافت و برداشت محصول دو هفته زودتر شروع شد. و در زمستان ، بوته های توت فرنگی این مناطق را سالم ، قوی ، بیمار نمی کردند. در حال حاضر انواع در حال رشد Divnaya ، Sudarushka ، Fireworks ، Relay ، Borovitskaya ، Rubin ، Korona ، Marmalade ، Polka ، Khonei ، Vityaz ، Vesta ، Hello Olympiad ، Tribute ، Hiome honey و دیگران وجود دارد. حتی آخرین توت ها در این بوته ها کوچک نمی شوند ، خشک نمی شوند ، آنها با اندازه بزرگ ، ظاهر سالم و مهمتر از همه - طعم لذت می برند. آنها متراکم ، اشباع شده ، جریان ندارند. از هر روزت تازه بدست آمده ، ابتدا 2-3 شاخه شاخک رشد کردم و از میوه دادن توت فرنگی جلوگیری کردم. و فقط با گذاشتن گیاه توت ، او به آنها اجازه داد توت تشکیل دهند ، که به او جایزه داد.

در حال رشد انگور در نزدیکی Pskov

در پرورش انگور نیز موفقیت کسب کرده ام. یک رویای قدیمی تحقق یافت - من اولین برداشت را کردم ، میوه های توت شراب را چشیدم. و همه چیز با این واقعیت شروع شد که یک روز خوش شانس بودم - من سه قلمه از یک انگور با سه میانگره دریافت کردم. خوشحال بودم. اما این در پاییز اتفاق افتاد ، اولین مشکل بلافاصله بوجود آمد: نحوه ذخیره قلمه ها. من آن را به روشی اصلی حل کردم: من در هر دو طرف هر ساقه یک سیب زمینی گذاشتم ، همه چیز را در کاغذ خوب پیچیدم و تا فوریه در یخچال گذاشتم. من هفتگی وضعیت قلمه ها را بررسی می کردم تا کپک نزند و خراب نشود.

در ماه فوریه ، او قلمه ها را از سیب زمینی آزاد کرد ، برشهای هر دو طرف را تازه کرد و آنها را به مدت دو روز با افزودن "زیرکون" در آب خیس کرد.

سپس من یک بستر بسیار سست تهیه کردم: خزه ، شن ، خاک سیاه ، ورمیکولیت و قلمه هایی را در آن کاشتم ، روی آنها را با شیشه های شیشه ای پوشاندم. سه هفته بعد ریشه های سفید کوچکی دیدم و شاخه ها از جوانه ها رشد کردند - انگور من شروع به رشد کرد.

من تصمیم گرفتم که آن را در یک فرهنگ دیوار در ضلع غربی خانه رشد دهم. من در پاییز جایی را آماده کردم ، زمین را حفر کردم ، کود ، کود ، خاکستر ، آرد دولومیت اضافه کردم. شوهر در امتداد این دیوار گلخانه ای ساخته است. در بهار ، من نگین خود را آنجا کاشتم ، مراقبت کردم ، مشاهده کردم که انگور من چگونه رشد می کند ، مطمئن شدم که او بیمار نمی شود. در همان زمان سعی کردم فن آوری کشاورزی انگور را از ادبیات مطالعه کنم. بروشورها و کتابهای R. E. Loiko برای من بسیار ارزشمند به نظر می رسیدند.

در پاییز ، دو تا انگور در دو شاخه رشد کردند و در سوم ، فقط یک شاخه. من دو گیاه را در جلوی پناهگاه برای زمستان با چهار چشم در شاخه بالایی و دو چشم در پایین تر برای گره جایگزین و گیاه سوم - به دو چشم برش دادم. و او تاکستان را خیلی خوب برای زمستان پوشاند. شاید حتی خیلی خوب باشد ، زیرا در بهار سه گیاه ، فقط دو گیاه زنده مانده بودند و گیاه سوم توسط خال ها حفر شد ، حتی ریشه ها روی سطح بودند. من بسیار ناراحت شدم ، اما تمایل به داشتن انگور خودم از بین نرفت ، بلکه قویتر شد.

انگورها در تمام طول فصل رشد می کردند ، و انگورهای جدید به آنها اضافه می شدند. در پاییز ، او آنها را دوباره قطع کرد ، آنها را برای زمستان پوشاند. در بهار ، همه انگورهای من در شرایط خوبی بودند ، اما من در پرورش آنها عجله نداشتم ، برعکس ، آنها را با spunbond پوشاندم ، پس از آبیاری گیاهان و پاشیدن آنها با یک داروی مس برای پیشگیری از بیماری.

خیلی سریع ، انگورها شروع به رشد کردند ، سبزه ها ظاهر شدند ، تیرهای میوه شروع به رشد کردند. من باید انگورها را به صورت افقی ببندم ، و فلش میوه ها را به صورت عمودی تعمیر کنم. یک بار در دور صبح که داشتم ، جوش های کوچکی روی پیکان های میوه ، روی پاهای کوچک پیدا کردم. این دسته های آینده بودند. اندازه آنها هر روز بیشتر می شود. برای گرده افشانی گلهای انگور ، انگورها را با محلول آماده سازی "جوانه" روی جوشها اسپری کردم - دو بار با فاصله یک هفته ، و وقتی گلهای کوچک سبز و سبز باز شدند ، من هر روز به انگورها می آمدم از ساعت 10 تا 12 و برس ها را تکان داد در حالی که در محل گل های کمی ظاهر نمی شد.

در ابتدا آنها به آرامی رشد می کردند ، اما سپس سریعتر پر می شوند و رنگ آنها تغییر می کند. من با تهیه "باغ سالم" و "اکوبرین" ، تزریق پوست پیاز ، سعی در استفاده نکردن از مواد شیمیایی ، انگورها را سیراب ، بارور و اسپری کردم. تابستان بسیار بارانی بود ، رطوبت در همه جا ، حتی در هوا بود. اما انگور من از هیچ چیز مریض نبود ، توت ها ریخته می شدند ، آنها زیباتر می شدند ، به تدریج با کمی زردی از سبز تیره به سبز روشن تبدیل می شدند.

اواخر سپتامبر فرا رسید و انگور من رسیده بود. برای اینکه انگورها بتوانند برای زمستان گذرانی آماده شوند ، تصمیم گرفتم همه برس ها را یک باره بردارم - آنها را با دقت با هرس برش دهید. وزن دسته ها از 480 تا 760 گرم بود. در کل 26 دسته وجود داشت. و یک نتیجه گیری بسیار جالب برای خودم گرفتم - هرچه انگور بیشتر بماند ، شیرین تر می شود. به نظر من می رسد که من هرگز چنین انگور خوشمزه ای نخورده ام ، شاید به این دلیل است که آن را با دستان خودم رشد داده ام.

واریته Bianka یک محصول داشت و انواع Arcadia ، Pleven ، Aleshenkin ، Rusbol ، Korinka Russian ، Alexander نیز رشد می کنند. اگر من چیزی رشد می کنم ، پس باید انواع زیادی وجود داشته باشد ، زیرا تجزیه و تحلیل توسعه ، مقایسه ، انتخاب بهترین ها جالب تر است.

قسمت بعدی را بخوانید. چگونه در یک فصل پیاز شلغم از دانه ها تهیه کنیم