ژاتروفا نقرس ، جاتروفا تجزیه شده ، در خانه رشد می کند

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

طبق طالع بینی ، علامت زودیاک دلو (21 ژانویه - 19 فوریه) مربوط به گیاهان داخل سالن است ، که برای بسیاری از پرورش دهندگان گل شناخته شده است. این استرومانتا دلپذیر است ، calathea (راه راه تزئین شده ، فوق العاده) ، dracaena Gosfera ، صلیب Rowley ، فیتونیا رگه ای نقره ای ، سه رنگ arrowroot ("درخت دعا") ، coleus (Blume ، کوتوله) ، ابوتیلون راه راه (افرا داخل سالن) ، poinsettia زیبا و گوتیاتروفا

در میان گیاهان تیره جاتروفا (طبق برآوردهای مختلف متخصصان ، از 160 تا 175 گونه شامل می شود) درختان ، بوته ها و گیاهان علفی چند ساله وجود دارد. سرزمین مادری آنها مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکای مرکزی و جنوبی ، آفریقا محسوب می شود. این تیره بخشی از خانواده Euphorbiaceae است و نام اصلی آن از واژه های یونانی "jatrys" (پزشک) و "tropha" (غذا) گرفته شده است که با خواص دارویی نمایندگان منفرد آن در ارتباط است.

در مناطق گرمسیری ، این گیاهان به اندازه قابل توجهی می رسند ، آنها با موفقیت برای محوطه سازی خیابان ها و ایجاد پرچین استفاده می شوند.

به عنوان یک فرهنگ داخل سالن ، پرورش دهندگان گل اغلب جاتروفا نقرس (J. podagrica) را نگه می دارند. این یک بوته آبدار برگریز است که در 15 تا 18 سال کشت به ارتفاع 60-70 سانتی متر (گاهی اوقات تا 1 متر) ، با نسبتا بزرگ (به طول 10-20 سانتی متر) ، عمیق برش (3-5 لبه) می رسد برگها.

رنگ برگها به سن بستگی دارد. به عنوان مثال ، برگهای جوان معمولاً سبز تیره و براق هستند و با رشد گیاه ، آنها روشن می شوند. پس از رسیدن به حالت "بالغ" ، آنها دوباره تیره می شوند ، کسل می شوند. قسمت پشت برگ و دمبرگ معمولاً رنگ روشن تری دارند و با شکوفه مایل به آبی پوشانده شده اند.

به دلیل ساقه لیگاند شده ، پوشیده از پوست قهوه ای ، غلیظ غلیظ در قاعده و مخروطی شدن به سمت راس ، از نظر ظاهری بسیار شبیه بطری ، گیاه جاتروفا را گیاه "بطری" نیز می نامند ، اگرچه این نام هیچ تعریف علمی ندارد.

احتمالاً خوانندگان علاقه مند خواهند بود بدانند که در بعضی کشورها به آن شکم بودا گفته می شود که در انگلیسی محاوره ای به معنای "شکم بودا" است. ضمناً ، پایه پهن صندوق عقب با گذشت سالها حتی م moreثرتر می شود.

جاتروفا از آوریل تا ژوئن شکوفا می شود ، اما با مراقبت خوب (فراوانی نور نیز مهم است) ، از بهار تا اواخر پاییز به طور مداوم ادامه می یابد ، اگرچه در طبیعت به طور کلی در تمام طول سال ادامه دارد. برس گل به شکل چتر پیچیده از نقطه رشد خارج می شود. در مرحله اول ، این جوانه های متوسطی هستند که تاکنون فقط بزرگترین آنها دیده می شود. آنها به تدریج رشد می کنند و وقتی به سطح برگها می رسند ، رشد آنها بخصوص تسریع می شود. جوانه ها شروع به رنگ شدن می کنند و سرانجام ، یک روز ، گلهای قرمز روشن (قطر 1-3 سانتی متر) ، بدون بو ، باز می شوند.

روی یک چتر می توانید گل های ماده و نر پیدا کنید. گلهای نر معمولاً یک روز دوام می آورند اما دائماً با گلهای جدید جایگزین می شوند. بنابراین ، گل دهی یک چتر چند هفته طول می کشد. برای حفظ ظاهر دلپذیر ، گلهای پژمرده (و همچنین برگهای خشک آسیب دیده) توسط پرورش دهندگان مرتباً برداشته می شوند.

اگر حداقل موارد مورد نیاز هنگام مراقبت از آن رعایت شود ، جاتروفا یک گیاه کاملا بی تکلف محسوب می شود. برای پیشرفت مطلوب ، بهتر است او یک اتاق روشن و دائماً گرم انتخاب کند. می توانید آن را روی پنجره شرقی یا غربی ، حتی در جنوب (با تهویه مناسب) تعریف کنید. اما ، به گفته پرورش دهندگان باتجربه گل ، در حالت دوم ، آب بیشتر مهم است ، زیرا کمبود دومی در نور شدید باعث پژمردگی برگها و حتی سوختن آنها می شود.

یک گلخانه گرم یا باغ زمستانی برای یک جاتروفا ایده آل است. او به سمپاشی احتیاج ندارد و از پیش نویس نمی ترسد. در تابستان ، توصیه می شود که شاخ و برگ گیاه را سایه بزنید ، از اشعه مستقیم خورشید ظهر خودداری کنید (شواهدی وجود دارد که با روشنایی بیش از حد ، برگ ها کوچکتر می شوند ، با دمبرگ های کوتاه ، که باعث می شود گیاه فشرده تر به نظر برسد).

اغلب (هر 5-7 روز یکبار) در بخشهای کوچک آبیاری می شود ، زیرا لایه بالایی زمین خشک می شود (در حالی که توده خاک باید همیشه کمی مرطوب باشد) و در پاییز ، حداقل یک بار در ماه. در یک میکرو آب و هوای نسبتاً گرم اتاق ، زمین فقط کمی مرطوب شده است. گاهی یک کاسه پهن با آب تبخیر در کنار آن قرار می گیرد.

برخی از تولیدکنندگان با "توزین" گلدان نیاز به آبیاری را ارزیابی می کنند: آنها آن را بلند کرده و وزن آنها را تعیین می کنند که آیا آبیاری لازم است یا می توانید صبر کنید. سایر اقدامات بر روی وضعیت برگها تمرکز دارند: آنها شروع به غرق شدن می کنند - گیاه باید آبیاری شود (اگر شاخ و برگ زرد شود و ریزش کند خشکسالی واقعی برای جاتروفا رخ می دهد) با این حال ، یک نمونه بالغ به دلیل تبخیر شدید رطوبت ، هر روز به معنای واقعی کلمه هر روز با برگ های بزرگ آب می شود. با این حال ، جاتروفا خشکی را خیلی راحت تر از رطوبت بیش از حد خاک تحمل می کند.

این گیاه از آوریل تا سپتامبر (هر ماه یک بار) با استفاده از محلول های کودی ارائه شده در شبکه تجارت ساکولنت ها و کاکتوس ها تغذیه می شود. آنها تمرین می کنند گیاه را برای تابستان در هوای آزاد (در باغ و تراس) بیرون ببرند یا آن را به یک گلدان لعابی منتقل کنند و در پاییز آن را به خانه منتقل کنند.

توجه داشته باشید که یکی از ویژگیهای مهم کشت موفقیت جاتروفا وجود دوره مشخص خواب زمستانی است که از اواخر پاییز آغاز می شود (ایجاد درجه حرارت 15 … 16 درجه سانتیگراد مهم است). اگرچه در زمستان نسبت به میزان زیاد خشکی هوا در اتاق تحمل می کند ، با این وجود ، به دلیل کمبود نور و هوای خشک در آپارتمان های ما ، به طور معمول ، برگ می ریزد.

سپس آبیاری کاملاً متوقف می شود تا اوایل بهار یا اواخر فوریه (توده خاکی باید تقریبا خشک باشد) ، زمانی که گلدان هایی با گل های قرمز کوچک ظاهر می شود. کمی بعد ، جاتروفا دوباره شروع به "پوشیدن" با برگ می کند. در زمستان ، دمای اتاق نباید زیر 13 درجه سانتی گراد باشد. برای دوره رشد ، دما را روی 18 … 25 درجه سانتیگراد تنظیم کنید. نکته اصلی این است که هیچ تغییر شدیدی در آن ایجاد نمی شود.

معمولاً هرس جاتروفا انجام نمی شود تا از اثر بخشی گیاه کاسته نشود. اما اگر ساقه بریده شود ، ممکن است شاخه های مختلفی داشته باشد ، اگرچه تمایلی به شاخه شدن ندارد.

برای آن دسته از پرورش دهندگان گل که می خواهند یک جاتروفا چند ساله (طول عمر 15-20 سال یا بیشتر) در مجموعه خود داشته باشند ، هنوز هم بهتر است یک گیاه جوان آماده در شبکه خرده فروشی خریداری کنند ، زیرا تولید مثل این فرهنگ نه مشکل ساز و بهتر است آن را به متخصصان بسپارید.

به هر حال ، برخی از پرورش دهندگان گل آماتور موفق به خرید گیاهان در زمستان در فروشگاه های گل در قالب یک "بطری" (تنه بدون برگ) می شوند ، زیرا به دلیل اثر تزئینی کم ، قیمت این نمونه ها ممکن است تا حدودی کاهش یابد. در عین حال ، آنها نمونه هایی با تنه های ضخیم تر و گردتر را نیز تحت نظر دارند.

ژاتروفاژ نقرس در بهار توسط بذر (در دمای 24 … 25 درجه سانتیگراد) یا در اوایل تابستان توسط شاخه های جوان (قلمه های سبز) تکثیر می شود. بخشهای دوم به مدت 2-3 روز خشک می شوند ، پس از آن قلمه ها در خاک یا ماسه کمی مرطوب کاشته می شوند. برای ریشه زایی موفقیت آمیز ، یک گرمایش از پایین لازم است (اما نه روی باتری سیستم گرمایش). توجه به این نکته مهم است که هنگام برداشت قلمه ها ، لازم است که سمیت زیاد آب شیری سفید که از مناطق آسیب دیده برای پوست جاری است ، در نظر گرفته شود.

جاتروفا دارای یک سیستم ریشه ای قدرتمند است ، بنابراین به سرعت گلوله خاک را یکسان می کند. کاهش اندک در سرعت رشد و تغییر شکل برگها از علائم مهم جایگزینی بستر خاک شور و قدیمی با یک لایه جدید است. اما معمولاً هر 2-3 سال (مارس-آوریل) پیوند می شود.

به گفته کارشناسان ، بستر خاک به نور و مغذی نیاز دارد ، به عنوان مثال متشکل از قسمتهای مساوی ذغال سنگ نارس ، هوموس برگریز ، شن و ماسه ریز. برای جاتروفا نیز لازم است یک ظرف کاملاً عمیق انتخاب کنید تا هم برای یک لایه زهکشی بالا (از خرده های گلدان) و هم برای ریشه های گوشتی قدرتمند جا باشد.

باید در نظر داشت که آبیاری زیاد گیاه ، به خصوص در پاییز ، اغلب منجر به پوسیدگی قسمت تحتانی ساقه و سیستم ریشه می شود. با هوای خشک زیاد ، برگها ممکن است توسط کنه عنکبوت یا تریپس و همچنین استعمار گیاه با کرم آسیب ببینند. معاینه منظم پیشگیری از جاتروفا کمک می کند تا مبارزه به موقع با آنها آغاز شود. از داروهای ضد حشره کش معمولاً علیه این آفات استفاده می شود.

گرچه جاتروفا از گروه کمیاب های عجیب و غریب در سال های اخیر به دلیل شکل غیرمعمول "بطری" و مراقبت های غیرمستقیم ، به یک گیاه تزئینی در فضای داخلی نسبتاً محبوب تبدیل شده است ، اما بیشتر اوقات به خصوص به پرورش دهندگان گل های تیز علاقه مند است. این کاملاً در فضای داخلی مدرن جا می گیرد و مد می شود.

تا حدودی کمتر ، جاتروفا (J. multifida) برش خورده با ساقه گرد کمتر از ژاتروفاژ نقرس ، به عنوان گیاهان داخلی از این گروه رشد می کند. او از آمریکای مرکزی و برزیل می آید ، جایی که در شرایط طبیعی ارتفاع بوته او 2-3 متر است. او دارای برگهای سبز تیره و زیبایی (با رنگ مایل به آبی مایل به آبی و مرکز روشن تر) برگهایی به قطر 30 سانتی متر است که مانند دانه برف به 7 تا 11 لوب سیروس تقسیم شده است.

یک گیاه جوان در فرهنگ شبیه درخت خرما کوچک است و بسیار تزئینی به نظر می رسد. گلهای قرمز مرجانی شگفت انگیز آن در گل آذینهای چتری شکل جمع شده و از برگهای ساقه بلند که از نقطه رشد بیرون آمده اند ، برافراشته شده اند. در خانه ، بعد از گلدهی ، میوه های مثلثی زرد (به طول 2-2.5 سانتی متر) را تشکیل می دهد که در تفاله روغنی سفید که سه "آجیل" وجود دارد. بذرها قهوه ای ، بیضی شکل ، اندازه آنها تا 1 سانتی متر است.

گردآورندگان همچنین می توانند گونه های بسیار کمیاب ژاتروفا - برلندیر (J. berlandieri) ، افرا (J. cuneata) و قلب (J. cordata) را پیدا کنند. نسبت به دو گونه اول توصیف شده تزئینی کمتری دارند.