در شهریور ماه برای یک باغبان و باغبان چه باید کرد

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

نگرانی اصلی باغداران در ماه سپتامبر برداشت بدون ضرر است

نگرانی های اصلی باغداران و باغداران در این ماه به برداشت محصول کشت شده در قطعه شخصی و تخمگذار آن برای نگهداری طولانی مدت به شکل فرآوری شده یا تازه اختصاص دارد. علاوه بر این ، در ماه سپتامبر ، گیاهان چند ساله برای زمستان گذرانی آماده می شوند و در این امر به کمک نیاز دارند تا بتوانند در فصل سرما زنده بمانند.

هم برای گیاهان و هم برای دارندگان سایت ، فصل رشد فعلی چالش برانگیز بوده است. هوا در طی ماه می و اوایل ژوئن سردتر از آن بود که ما طی ده سال گذشته عادت کرده ایم مشاهده کنیم. تأخیر با رسیدن گرما تا اواسط ژوئن در حال حاضر به حدود 2-2.5 هفته رسیده است ، که نمی تواند تأثیری در توسعه و رسیدن بعدی گیاهان زراعی داشته باشد. روزهایی با هوای گرم که از اواسط ژوئن برقرار شده بود ، به تدریج به گرمای غیر معمول ژوئیه با باران های کمیاب ، افسوس و نادر تبدیل می شد که نمی توانست رطوبت فراوان گیاهان را تأمین کند. کمبود رطوبت به ویژه در خاکهای شنی سبک و در مناطقی که در ارتفاعات قرار دارند حساس بود.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

بسیاری از باغداران مجبور بودند وقت و انرژی زیادی را صرف آبیاری سبزیجات و توت ها کنند. البته اگر آب برای آبیاری وجود داشت ، زیرا بسیاری از باغ های باغ های آنها خشک شده اند.

با توجه به گرمای ماه جولای ، مجموع دمای موثر در منطقه ما "به" میانگین سالانه "نزدیک" شد. اما خشکی زیاد هوا باعث تبخیر شدید آب از شاخ و برگ گیاهان شد ، در حالی که سیستم ریشه به دلیل کمبود رطوبت در خاک قادر به تأمین آن نبود. اما شناخته شده است که رطوبت هوا و هوای گرم بسیار کم ، حتی با مقدار کافی رطوبت در خاک ، به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد ، به عنوان مثال ، عملکرد سیب زمینی - 30 تا 40٪ کاهش می یابد ، به خصوص اگر در دوره قرار گیرند از گلدهی و تجمع جرم غده ای آن. به احتمال زیاد ، وضعیت مشابهی برای سایر محصولات دیگری که محصول خود را در خاک تشکیل می دهند ، مشاهده شده است.

محصولات میوه و توت در اواخر ماه ژوئیه - اوایل ماه اوت ، اگر قطعه ها در مکان های کم واقع نشوند ، کمبود رطوبت جدی را تجربه می کنند ، زیرا باران های کوچک شبانه همیشه نمی توانند خاک را با رطوبت اشباع کنند. در مناطق کم ، به دلیل تبخیر کند رطوبت در اردیبهشت ماه سرد و در نتیجه بارندگی های شدید خرداد ، مقداری تأمین آب ایجاد شد. به هر حال ، این بارندگی ها در نیمه اول خرداد باعث صدمه به سیب زمینی جوانه زده و جوانه های آن به سطح زمین می شود ، باعث خفگی و پوسیدگی غده ها در خاک باغبانانی می شود که در 20 ماه مه آن را کاشتند باید در آب و هوای ما باشد

همه این "فاجعه" آب و هوا می تواند بر رسیدن محصول تأثیر بگذارد ، زیرا به نظر می رسید که در تمام طول فصل رشد هوا "از یک طرف به دیگری" ، اما تا دهم سپتامبر ما دوباره به گرما نزدیک می شویم ، به طور کلی ، به میانگین شاخص سالانه.

از اواخر ده روز اول ماه سپتامبر ، برداشت فعال میوه اکثر ارقام پاییزه محصولات دانه ای (سیب و گلابی) و توت سیاه توت آغاز می شود.می خواهم به شما یادآوری کنم که میوه ها بدون احتیاط یا از بین بردن شاخه ها از درختان جدا می شوند ، زیرا پس از آسیب مکانیکی ، ذخیره نمی شوند و در مکان هایی که آسیب دیده اند ، شروع به پوسیدگی می کنند و به سرعت خراب می شود. چیدن سیب و گلابی (به ویژه از درختان بلند) معمولاً با استفاده از نردبان های بلند یا استفاده از اصطلاحاً "جمع کننده های میوه" انجام می شود. میوه ها از شاخه ها برداشته می شوند تا با انگشتان شما روی سطح آنها فرورفتگی ایجاد نشود. اول از همه ، آنها سعی می کنند بدون آسیب رساندن به شاخه ، آنها را از بین ببرند. هنگام پاره شدن ، ساقه به طور همزمان پیچ خورده است. به گفته متخصصان ، ترجیح داده می شود میوه ها با یک ساقه کامل حذف شوند: سپس سیب و گلابی با موفقیت بیشتری نسبت به بدون ساقه ذخیره می شوند. بهینه ترین روزها برای چیدن سیب و گلابی ، روزهایی با هوای خشک است ، به محض خشک شدن شبنم ، آنها از بین می روند.باید در نظر داشت که میوه هایی که به زمین افتاده اند باید بلافاصله برای غذا استفاده شوند و یا برای فرآوری قرار گیرند.

سیب ها و گلابی هایی که می خواهید برای نگهداری طولانی مدت بفرستید ، باید بسیار دقیق بررسی شوند و میوه های آسیب دیده مکانیکی را شناسایی کنید. میوه های خوب نباید دارای ضایعات پوست با پوسیدگی میوه باشند ، در غیر این صورت ذخیره نخواهند شد ، حتی اگر بیماری فقط به صورت نقاطی که به سختی قابل مشاهده هستند ، مشاهده شود. میوه های مبتلا به این پوسیدگی معمولاً حداقل تا عمق نیم متر در زمین مدفون می شوند.

در حضور لکه های کوچک پوسته ، که ممکن است از اواسط ماه ژوئیه روی میوه ها ظاهر شود ، باغبان هنوز امیدوار است که برای مدتی محصولات خود را با موفقیت ذخیره کند ، اما نباید برای مدت طولانی به تعویق افتاد. قبل از قرار دادن میوه ها برای محتوای زمستان ، خشک کردن میوه ها با چنین تظاهرات دلمه مهم است. اما با این وجود توصیه می شود میوه هایی با پوست بدون تأثیر برای ذخیره نگهداری شود و فقط در صورت کمبود محصول ، باید از شکست ضخیم پوسته محصولات گیاهی غافل شویم.

کارشناسان اکیداً توصیه نمی کنند سیب و گلابی را برای نگهداری طولانی مدت ، که آسیب قابل مشاهده ای روی سطح دارند ، معمولاً برای کرم های پروانه ای و کرم برگ ، ارسال کنید. بسیار محتمل است که این گونه آفات هنوز هم حاوی این آفات باشند ، که در حین ذخیره سازی ، به تغذیه خود ادامه داده و پالپ را بیشتر از بین می برند. میوه های کرمی را باید به صورت عمیق دفن کرد یا برای فرآوری ارسال کرد.

در هوای گرم در نیمه اول ماه سپتامبر ، تا پایان ماه ، بلوغ قابل جابجایی در بسیاری از انواع زمستان (اواخر دوره های اواخر و اواخر رسیدن) انواع گیاهان زراعی می تواند رخ دهد. گاهی اوقات باغبانان تمایل دارند (به ویژه با محصول خوب) سیب را برای مدت طولانی تری تازه نگه دارند. برای این منظور ، برخی از آنها میوه های خوبی می گیرند ، که از نظر مکانیکی آسیب ندیده ، از نظر ظاهری سالم و تمیز از سطح زمین هستند و آنها را در یک محلول آبی 5٪ موم فرو می برند تا محلول گرم خود را (تا 60-70 درجه سانتیگراد) حل کنند. اب.

بعضی از باغبان ها سیب را حفظ می کنند. البته میوه ها و میوه های آسیب دیده ، حتی با لکه های ریز پوسیدگی ، به عنوان مثال سیب ، برای کنسرو سازی استفاده نمی شوند ، حتی اگر تفاله آنها کاملاً از توده پوسیده پاک شود.

در طی عملیات حرارتی ، تمام قوانین توصیه شده رعایت می شود ، از افزایش بیش از حد دما جلوگیری می شود. به گفته پزشکان ، افزودن اسید اسکوربیک (5 گرم در کیلوگرم ماده اولیه) به مواد غذایی کنسرو شده نه تنها طعم محصول را افزایش می دهد ، بلکه تا حد زیادی ظاهر خوب و ارزش غذایی این آماده سازی ها را نیز حفظ می کند.

هنگام کنسرو کردن ، حتما به رسیده بودن سیب توجه کنید ، زیرا همه انواع سیب برای این فرآوری مناسب نیستند. بعضی از آنها برای کمپوت ها مناسب ترند ، به عنوان مثال ، Brown جدید ، Antonovka معمولی ، Melba ، راه راه پاییزی ، Papirovka ، Sinap Orlovsky. کمپوت ها اگر از سیب با کمی ترشی ، بدون رنگ آمیزی اساسی یا کمی رنگی تهیه شوند ، عالی هستند. در هر صورت میوه باید رسیده باشد اما بیش از حد رسیده نیست.

انواع دیگر برای تهیه مربا از آنها بسیار مناسب است. چنین مربا اگر از سیب هایی از گونه های مختلف مانند Spartan ، راه راه قهوه ای ، انیس سفید ، Babushkino ، راه راه پاییزی ، زعفران Pepin و Renet Chernenko ساخته شود ، مورد ستایش قرار می گیرد. تهیه آب سیب از طیف متمایز با اسیدیته متوسط و درصد کافی قند - آنتونووکا معمولی ، ملبا ، زعفران پپین ، لوبو ، بسمیانکا میچورینسکایا و ژیگولفسکوئه (که طعم بهتری دارد) انجام می شود. برای بهبود طعم کمپوت ها ، برخی از پزشکان آب سیب بیش از حد اسیدی را با آب گلابی مخلوط می کنند و آنها را به نسبت های مختلف ترکیب می کنند.

می توانید سیب ترشی بپزید ، زیرا ویتامین ها و کربوهیدرات ها در چنین محصولاتی به خوبی حفظ می شوند ، ترکیبات آلی از بین نمی روند. برای این منظور ، سیب های رسیدن پاییز و زمستان ترجیح داده می شوند ، که با طعم ترش و شیرین و تفاله سفید یا خامه ای مشخص می شوند. از انواع سیب های مناسب برای پوست اندازی ، آناناس Borovinka ، راه راه قهوه ای ، سفید Antonovka ، Sinap Orlovsky ، راه راه پاییز و زعفران پپین نامیده می شود.

راحت ترین ظروف برای خیساندن میوه ها بطری های شیشه ای با دهان گشاد ، بشکه های بلوط (با ظرفیت 25 لیتر) ، کاسه های مینا و گلدان ها است. قبل از تخمگذاری ، میوه ها کاملاً شسته و مرتب می شوند. آنها در ردیف های متراکم در ظروف قرار داده می شوند ، پایین و دیواره های آنها با کاه چاودار پوشانده شده است ، که قبلا با آب گرم سوزانده شده است. هر ردیف سیب نیز با این نی جابجا می شود. اگر از ظروف کوچک استفاده می کنید ، به جای کاه ، می توانید برگ های توت سیاه را بردارید ، چند شاخه نعناع و ترخون را برای طعم به آنها اضافه کنید. سپس سیب ها را با یک محلول مخصوص که از 300 گرم شکر ، 100 گرم نمک و 100 گرم آرد چاودار یا مالت تشکیل شده ریخته می شود (بر اساس 10 لیتر آب گرم).

پزشکان توصیه می کنند برای جلوگیری از کپک زدن ، بالاترین لایه مواد "بسته بندی" را با یک لایه کوچک از پودر خردل بپاشید. بعد از گذاشتن سیب ها و ریختن محلول ، ظرف از بالا با یک دایره چوبی تمیز بسته می شود. در ظروف کوچک ، به عنوان مثال ، در شیشه های شیشه ای ، به طوری که میوه ها شناور نیستند ، آنها را از بالا با تکه های توس قابل انعطاف جوشانده فشار می دهند. در بیشتر مواقع ، قوطی ها با درب لاکی حلقه می شوند ، اما بخشی از حلقه میانی (1-1.5 سانتی متر) برش داده می شود تا گاز آزاد شده در هنگام تخمیر آزاد شود. ظروف با سیب به مدت 1-1.5 هفته در دمای 15 … 18 درجه سانتیگراد نگهداری می شوند و پس از آن برای نگهداری بعدی در یک مکان خنک (انبار ، یخچال و غیره) قرار می گیرند. قابل قبول ترین دما برای حفظ بهینه سیب های ترشی 2 … 4 درجه سانتی گراد در نظر گرفته شده است. پس از 1.5-2 ماه ، محصولات خیس خورده آماده استفاده هستند.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

بیشتر تولید کنندگان میوه معتقدند که زمان بهینه برای کاشت محصولات میوه و توت بهار است. اما گاهی اوقات شرایط به این شکل پیش می رود - به عنوان مثال ، شما به طور غیر منتظره یک نهال بسیار خوب به دست آوردید - که باید آن را در پاییز بکارید. علاوه بر این ، همه ما در حال شروع به عادت هستیم که ماه اکتبر اغلب با 1.5-2 دهه ابتدایی هوا را "خراب" می کند. نکته اصلی رعایت این الزام است که گیاهان کاشته شده در پاییز قبل از شروع یخبندانهای پایدار ریشه دهند. اگرچه ، البته ، یک باغبان خوب هنوز باید از قبل برای تهیه نهال محصولات و ارقام برنامه ریزی شده آماده شود و از قبل یک سوراخ کاشت برای آنها ترتیب دهد.

هنگام انتخاب و خرید مواد کاشت میوه و توت ، مطمئن شوید که همه نهال ها سالم و دارای سیستم هوایی و ریشه ای رشد یافته به طور معمول هستند. آنها باید از جوندگان یا بیماری آسیب نبینند. اگر زخم هایی در شاخه مرکزی یا شاخه های جانبی پیدا کردید ، بهتر است چنین گیاهانی را دور بریزید ، زیرا این ممکن است نتیجه بیماری های عفونی باشد. اگر باغبان همچنان می خواهد چنین نهال های به دست آمده را حفظ و سپس بهبود بخشد ، باید موارد زیر را انجام دهد. قسمتهای بالایی شاخه های جانبی و شاخه مرکزی (در حالت دوم ، فقط باید یک ناحیه کوچک را لمس کند) 2-3 سانتی متر زیر محل ضایعه بریده می شوند. تکه های شاخه بریده شده سوزانده می شوند ، برش ها با محلول سولفات مس درمان می شوند و با زمین باغ پوشانده می شوند.نهال های درختان سیب با رشد روی سیستم ریشه بلافاصله کنار گذاشته می شوند ، زیرا این معمولاً تظاهر باکتریوز است.

سایر باغداران در پاییز به طور موقت (تا بهار) در حال کاشت نهال خریداری شده در سپتامبر (و حتی بیشتر از آن در ماه اکتبر) هستند. در بهار ، یک مکان دائمی از قبل برای آنها تعیین شده است. هنگام کاشت ، شاخه های شکسته شده از نهال محصولات میوه و توت ، و از توت و انگور فرنگی ، شاخه های شاخه ها در صورت ابتلا به بیماری ها برداشته می شوند.

برداشت محصولات گیاهی در زمین های باز ، اول از همه ، با محصولات ریشه ای شروع می شود ، که در بالای آنها بالای سطح خاک قرار دارد. اینها چغندر ، شلغم ، روتاباگا و هویج است. روزهایی با هوای خشک برای نظافت انتخاب می شوند. باید در نظر داشت که هنگام برداشت در هوای بارانی ، محصولات گیاهی مرطوب به خوبی ذخیره نمی شوند و سریعتر تحت تأثیر عفونت های قارچی و باکتریایی قرار می گیرند.

برای ذخیره سازی هویج در زمستان ، به عنوان یک قاعده ، آنها برداشت این محصول را که در نیمه دوم ماه مه کاشته شده است ، ترک می کنند. محصولات ریشه ای که از کاشت بهار رشد می کنند بسیار بدتر ذخیره می شوند ، بنابراین توصیه می شود که در وهله اول ، آنها را برای غذا در پاییز استفاده کنید. هویج را باید قبل از سرما برداشت کرد ، زیرا حتی انجماد سبک (-1 … -2 درجه سانتیگراد) بر ذخیره طولانی مدت تأثیر منفی می گذارد. پس از پایان برداشت ، ریشه های آن بلافاصله برای ذخیره قرار می گیرند ، زیرا در هوای آزاد به سرعت آب خود را از دست می دهند و بی حال می شوند.

راحت تر است که محصولات ریشه را با چوب چوب جمع کنید ، زیرا به راحتی می توانید آنها را با بیل زخمی کنید. شما نباید با دست خود ریشه های عمیق غوطه ور در خاک را بیرون بیاورید ، زیرا برگهایی با دمبرگ های نازک به راحتی از بین می روند و ممکن است بخشی از برداشت گیاه در خاک باقی بماند.

در نیمه اول ماه سپتامبر ، برداشت خیار ، کدو ، کدو تنبل و کدو سبز کاشته شده در زمین های باز به پایان رسید. کارشناسان توصیه می کنند از تأخیر در برداشت محصولات کدو تنبل استفاده نکنید ، زیرا آنها بسیار حساس به شبهای شبنم سرد هستند که اغلب به سرما ختم می شوند.

15-20 روز قبل از شروع یخبندان ، یعنی از نیمه دوم سپتامبر ، کاشت سیر زمستانی آغاز می شود. لازم است که او وقت داشته باشد تا یک سیستم ریشه با کیفیت بالا تشکیل دهد ، که به او امکان می دهد زمستان را با موفقیت زمستان بگذارد. اما همچنین لازم است که با توده سبز جوانه نزند.

در ماه سپتامبر ، برداشت انواع کلم در اواسط فصل در حال جابجایی است ، برش انواع بعدی در دهه های اول ماه اکتبر باقی مانده است. اگرچه خود گیاهان در سنین جوانی هنوز قادر به مقاومت در برابر دمای منفی اندکی هستند ، اما رسیدن کلم های رسیده کلم در یخبندان با دمای زیر -3 … -4 درجه سانتیگراد مطلوب نیست. برای ذخیره سازی ، باید سر کلم های متراکم (پر از جرم) ، که در روزهایی با آب و هوای خشک بریده می شوند ، در نظر گرفته شود. برداشتن کلم خیلی زود ، متناسب با بلوغ اولیه نوع نیست ، منجر به پژمردگی شدید آن ، دیر - منجر به ترک خوردن سر می شود. برای نگهداری طولانی مدت ، سر کلم ها باید سالم باشند ، توسط آفات آسیب نبینند و علامت بیماری نداشته باشند.

در اواسط سپتامبر ، برداشت انواع گوجه فرنگی دیررس معمولاً به پایان می رسد.… این امر به منظور جلوگیری از صدمه دیدن میوه ها در اثر بیماری دیررس ضروری است. اگر به رنگ سبز برداشته شوند ، بعداً نمی توان به بلوغ واقعی رسید. اما در صورت تمایل می توانید جای خالی جالبی از میوه های سبز ایجاد کنید. طبق اولین دستور العمل ، مربا تهیه می شود: میوه ها (بخشهای کوچک و متوسط) کاملاً شسته و یک شب در آب بسیار نمک قرار می گیرند. سپس آنها را در آب معمولی گرم می کنند تا جایی که شروع به جوشیدن می کند و چندین بار با آب سرد شستشو می دهیم. به ازای هر 0.5 کیلوگرم میوه گوجه فرنگی ، شربت (0/5 کیلوگرم شکر + پوست 2-3 لیمو متوسط) اضافه کنید ، سپس مربا را بجوشانید تا روی حرارت ملایم شفاف شود ، و به طور دوره ای کف را از بین ببرید. پس از آن ، اجازه دهید مربا خنک شود و در شیشه های شیشه ای قرار دهید. دستورالعمل بعدی ترشی میوه های گوجه سبز است: آنها را به صورت ورقه ای خرد می کنند (حداقل 1 ،5-2 سانتی متر) و در یک ظرف شیشه ای سه لیتری به همراه کرفس خرد شده ، جعفری و فلفل تند قرار دهید (ادویه جات ترشی جات به آنها اضافه می شود). در محلول تهیه شده به میزان 2 قاشق غذاخوری شکر ، یک نمک و 0.5 لیتر سرکه 9٪ به ازای هر 4 لیتر آب بریزید. پاستوریزاسیون طبق قوانین پذیرفته شده عمومی انجام می شود.

سیر بهاری بعد از 10 تا 15 سپتامبر که فصل رشد خود به پایان می رسد ، برداشت می شود. در همان زمان ، پیازهای بزرگ برای کاشت در اوایل بهار انتخاب می شوند ، آنها باید جدا از سیر غذا قرار گیرند.

در اوایل سپتامبر ، آنها شروع به آماده سازی بسترها برای کاشت زمستانی تعدادی از محصولات گیاهی می کنند. 15-20 روز قبل از یخبندانهای پایدار (غالباً زمان کاشت در اواسط سپتامبر است) ، کاشت سیر زمستانی ضروری است. یک سطل هوموس و 200-300 گرم خاکستر در زیر این فرهنگ برای هر متر مربع از باغ وارد می شود ، آن را به دقت کنده و به مقدار زیادی آبیاری می کنند (به خصوص در پاییز خشک. اگر از بخش کوچکی از سیر برای کاشت استفاده شود الگوی کاشت 10x10 سانتی متر است ، و برای یک بزرگ - 15x15 سانتی متر عمق کاشت سیر بسته به زمان آن تنظیم می شود - از 8 سانتی متر در تاریخ بعدی و تا 12 سانتی متر در یک تاریخ اولیه.

در طول ماه سیب زمینی ها با بلوغ مختلف با رسیدن به سطح بالایی برداشت می شوند. پس از حفر ، آنها 5-6 ساعت در فضای باز ، به مدت 12-15 روز - در یک اتاق گرم نگهداری می شوند ، به طوری که عفونت های قارچی و باکتریایی بر روی غده ها ظاهر می شود ، پس از آن برای ذخیره سازی برداشته می شوند.