گلخانه آخر هفته برای گوجه فرنگی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

چگونه می توان گوجه فرنگی را در گلخانه پرورش داد و فقط آخر هفته به کشور سفر کرد

چنین انواع مختلفی از گوجه فرنگی

این پروژه کاملاً غیرمنتظره در سایت ما ظاهر شد. در اجرای آن ، من هیچ بخشی را شرکت نکردم ، ممکن است بگوید ، من یک ناظر خارجی بودم. بنابراین ، توصیف آن در صفحات مجله ، به نوعی ، نگاه زنانه از بیرون است.

برای چندین فصل ، سایت ما دارای یک گلخانه بزرگ با مساحت تقریبا 80 متر مربع بود. انواع و اقسام گوجه فرنگی ، فلفل و همچنین بادمجان و خربزه محصول خوبی را در آن به وجود آورد.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

گلخانه جدیدی در پایان ماه مه ظاهر شد. مجبور به ساخت آن شد زیرا نهال گوجه فرنگی پس از کاشت در گلخانه ای بزرگ باقی مانده است. بوریس پتروویچ در فصل گذشته تصمیم گرفت آنها را آزادتر از حد معمول در آنجا بکارد. او کاشت ضخیم شده را دوست ندارد و در هر محصول به این قانون پایبند است. ما برخی از نهال ها را به دستان خوبی تحویل دادیم ، اما 16 گیاه هنوز باقی مانده است. و حیف است که نهال ها را دور بریزیم ، زیرا در پرورش آنها بسیار تلاش شده است.

سپس بوریس پتروویچ تصمیم گرفت گلخانه ای برای یک تخت درست کند. در حالی که در حال ساخت بود ، نامی نداشت و بعداً ، از قبل در حال فعالیت ، این نام متولد شد - گلخانه ای در آخر هفته.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

و بنابراین ، برای از بین بردن نهال های باقی مانده ، در 12 ماه مه ، یک گلخانه بزرگ را با گیاهان آباد کرد ، شوهر با عجله شروع به ایجاد گلخانه دیگری کرد. زمان رو به اتمام بود ، گیاهان گوجه فرنگی در فنجان ها شکنجه می شدند ، سیستم ریشه آنها خواست که به زمین برود ، اما ما نمی توانستیم چنین فرصتی به آن بدهیم. بوریس پتروویچ نگران بود: با این گیاهان یک "ماه" (چرخه ماه) کامل در رشد آنها از دست دادیم.

خیار در کنار گوجه فرنگی رشد می کند

در پاییز سال 2008 ، شوهر من در یک قسمت از زمین در امتداد حصار ما تسلط داشت - 25x7 متر. روی آن علف های هرز تا کمر و نوعی بوته تهاجمی رشد می کرد. مجبور شدم همه را برش بزنم و برش بزنم. سپس بوریس پتروویچ لایه ضخیمی از تراشه های چوب را روی فضای خالی ریخت. و در حال حاضر یک برجستگی برای گوجه فرنگی بر روی آن قرار داده شد.

5 متر طول ، 1 متر عرض و نیم متر ارتفاع داشت. شوهرش او را با تخته لبه کرد. با کناره های خود ، جهت جنوب - شمال بود ، به طوری که در طول روز تا آنجا که ممکن است آفتاب می گرفت ، و انتهای آن - به غرب-شرق.

بوریس پتروویچ همیشه در مورد پر کردن پشته ها با خاک برای کاشت گیاهان بسیار جدی است. جعبه بستر گوجه فرنگی را به ترتیب زیر پر کرد: او خاک چمن را در پایین با یک لایه حدود 20-25 سانتی متر خرد کرد ، یک لایه یونجه بالای آن قرار داد - حدود 10 سانتی متر ، یونجه با خاک حاصلخیز پوشانده شد با یک لایه 20 سانتی متری ، از برجستگی های گرم که قبلاً کدو سبز در آن رشد می کرد گرفته شده است. با ساختن این تختخواب ، او فریمی را بر روی آن برافراشت و آن را با فویل پوشاند. نتیجه نوعی گلخانه کوچک بود و ما 16 گیاه گوجه فرنگی باقیمانده را در 22 مه کاشتیم. نهالها در شرایط مطلوبی قرار گرفتند و به سرعت ریشه دادند.

اما ساخت گلخانه ادامه یافت. در ادامه کار ، بوریس پتروویچ تصمیم گرفت تعدیل کند: در هر انتهای گلخانه آینده جعبه هایی برای گیاهان خیار درست کرد. اندازه آنها 90x100 سانتی متر و ارتفاع 70 سانتی متر بود. پر کردن خاک برای خیارها متفاوت بود: او یک لایه ضخیم کود را روی خاک سود خرد شده قرار داد ، سپس یک لایه یونجه و روی آن - یک لایه خاک گرفته شده از بسترهای سیب زمینی. در هر جعبه دو گیاه خیار کاشته شد.

در نتیجه ، گلخانه به طول 8.6 متر ، عرض 2.7 متر ، معابر اطراف یال هر کدام 80 سانتی متر بود. ارتفاع آن در خط الراس 2.5 متر بود.

در حالی که دیوارهای گلخانه در حال ساخت بودند ، سقف در حال ساخت بود ، سپس همه چیز با فویل پوشانده شد ، من با زنگ خطر به گلخانه آینده نگاه کردم. من نگران بودم که حالا وقتی شوهرم برای کار رفت مجبور به نظارت بر تهویه گلخانه دیگری شوم.

اما ترس من توجیه نشد: مراقبت من از این گلخانه مورد نیاز نبود. آزمایشی که شوهر تصمیم به انجام آن گرفت تهویه گلخانه بدون دخالت انسان بود. تا 15 ژوئن ، این شکل به نظر می رسید: بالای آن در طول 6 متر روی دو میله پیچ خورده و به خط الراس گلخانه متصل شده بود. بوریس پتروویچ ساختار جدید داخل آن را ، در کل محیط ، با فیلم سیاه تا ارتفاع 50 سانتی متر عایق بندی کرد ، و همچنین باغ را با همان فیلم پوشاند. حالا گرما هم در گلخانه و هم در پشته حفظ شد.

یک هفته صبح شوهر فیلم را با کمک میله ها روی پشت بام غلتاند و آنها را به یال گلخانه بست و عصرها سقف گلخانه را بازسازی کرد. و در دهه دوم ژوئن ، میله های فیلم نورد را کاملا بست و به مدت دو ماه آنها را باز نکرد. گیاهان گوجه فرنگی آزاد شدند. به مدت دو ماه ، هر دو روز و شب ، کاشت گوجه فرنگی با نور خورشید ، هوای تازه ، باد ، باران فراهم شد. من همه اینها را ناباورانه نگاه کردم و فکر کردم: در پایان فصل این آزمایش چه نتیجه ای خواهد داشت؟

درست است ، بوریس پتروویچ در دهه 90 گلخانه های مشابهی ساخت ، اما پس از آن چنین آزادی هایی برای گیاهان مجاز نبود. در شب و در زیر باران ، بلوک ها را با فیلم پایین آوردیم و یکپارچگی سقف را بازیابی کردیم. در فصل گذشته ، شوهر خوش بین بود.

به گیاهان دو ماه آزادی داده شد تا نور مستقیم خورشید نفوذ بیشتر ریشه ها را در خاک تحریک کند. حرکت باد و هوا به گرده افشانی گلهای گوجه فرنگی کمک کرد. مراقبت از گوجه فرنگی در این زمان به این معنا بود که بوریس پتروویچ هفته ای یکبار گیاهان را به مقدار زیادی آب می دهد. در همان زمان ، او به اصطلاح از آبیاری مضاعف استفاده کرد: او یک بار خط الراس را به وفور ریخت ، سپس دو ساعت بعد بارانی دیگر آبیاری شد. آب برای آبیاری فقط گرم بود و کمی غلاف شده بود. او حدود 200 لیتر آن را روی یال ریخت. شوهر این پشته را فقط شنبه یا یکشنبه سیراب کرد.

او معمولاً یک روز قبل از آبیاری - جمعه یا شنبه - با بالای گوجه فرنگی کار می کرد. این کار شامل پاکسازی گیاهان گوجه فرنگی و گره زدن آنها بود. بنابراین ، نام به این گلخانه چسبیده است - "گلخانه آخر هفته". اما در پایان فصل ، خودم تصمیم گرفتم که نام دیگری نیز داشته باشد - "گلخانه ای برای خانم های دوست داشتنی" ، زیرا کار با بالای آن و همچنین آبیاری راحت است.

با مشاهده سال به سال چگونه همسایه من در کشور پس از کار از گلخانه خود خیس و خسته بیرون می آید ، فکر کردم که در گلخانه ما بسیار راحت تر کار می کند و نفس می کشد و بهره وری نیروی کار بالاتر می رود. لازم به ذکر است که سقف بیش از کاشت خیار در این گلخانه به پایین غلتیده است. به نظر می رسید که آنها در محفظه های خود نشسته اند و به طور مداوم رشد می کنند و میوه می دهند. و در کمال تعجب ، ما خیارهای زیادی را از این دو تخت جمع کردیم.

گوجه فرنگی ها در گلخانه می رسند

من اغلب فکر می کنم: شوهر من چگونه موفق می شود ناسازگار را ترکیب کند. و به طور شگفت آور ، همیشه با این آزمایشات بازده بالایی بدست آورید. محصول گوجه فرنگی در این گلخانه قدرتمند و فراوان بود. همه بوته ها میوه خوبی دادند. در پایان فصل ، من تعجب می کردم: چگونه آنها می توانند در تقویم قمری در چنین اواخر سنی قرار بگیرند ، چگونه آنها می توانند کل چرخه را از میزان بقای نهال های رشد کرده تا میوه های عالی روی هر گیاه به طور کامل طی کنند. اما بوریس پتروویچ دائماً می گفت كه مجموعه غیرقابل قبولی از چنین ارقام مختلف گوجه فرنگی در این پشته جمع شده است و این یك عیب بزرگ است.

دومین عیب میوه دیررس است. اواسط ماه اوت سقوط کرد. گوجه فرنگی های کمیاب کاملاً روی انگور رسیده بودند ؛ ما قسمت عمده ای از آنها را در بلوغ کامل جمع کردیم و در جعبه ها رسیدیم. و تعداد زیادی از این جعبه ها با گوجه فرنگی از این گلخانه وجود دارد. با وجود تابستان خشک و بارانی ، کاشت با گوجه فرنگی همه مشکلات را تحمل کرد و عملکرد اصلی آنها را برآورده کرد - آنها باردهی فراوان می دهند. پس از 20 آگوست ، بالای گلخانه بسته شد ، گیاهان از طریق دریچه های ساخته شده در کناره های گلخانه به هوا منتقل شدند. قبل از بستن قسمت بالای آن ، حدود نیمی از قسمت بالای گوجه فرنگی ها برداشته شد.

ما نقاشی های گلخانه را در اینجا ارائه نمی دهیم ، زیرا در روند رشد گوجه فرنگی ، نقص های بیشتری در آن یافتیم: در جایی لازم است اندازه را تغییر دهید ، برخی از عناصر را به پروژه اضافه کنید ، طیف وسیعی از گیاهان را با دقت بیشتری انتخاب کنید فقط برای آن اما یک چیز می دانم: این پروژه اکنون در سایت ما زنده و تصفیه می شود.

من اصل دستگاه این گلخانه را توصیف کردم ، کسی می تواند آن را اتخاذ کند ، آن را بهبود بخشد ، با توجه به نیازها و توانایی های خود ، و یک نتیجه ، حتی ممکن است بالاتر از ما. همگی موفق باشید!