ترمیم تمشک ، میوه دهی در شاخه های یکساله - فناوری کشت انواع بازمانده از راشبوش - گروه راشبری

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

تمشک که محصول پاییزه می دهد

فناوری پذیرفته شده عمومی برای پرورش انواع تمشک موجود که روی ساقه های دو ساله میوه می دهند بسیار پرزحمت و پر انرژی است. هزینه های اصلی کار دستی مربوط به عملیات زیر است که سالانه انجام می شود:

• برش ساقه های باردهی (بدون ترک کنده ها) و از بین بردن آنها از محل.
• تشکیل و هرس شاخه های یک ساله (عادی سازی آنها در یک نوار و بوته) - حذف شاخه های ضعیف که همزمان در ریشه های افقی ظاهر می شوند ، در تمام طول تابستان ، جوانه زدن شاخه های سالانه سمت چپ در ماه اوت برای رسیدن بهتر آنها و آماده سازی برای زمستان ، هرس ساقه های یخ زده در اوایل بهار ؛ پارگی ساقه به مضراب می رسد.
• آنها را برای زمستان خم کنید و برای زمستان بهتر آنها را با برف بچرخانید.
• کنترل آفات و بیماری ها
• برداشت های متعدد

یک جایگزین برای فناوری عمومی پذیرفته شده ، که برای یک چرخه دو ساله تشکیل محصول تمشک طراحی شده است ، یک فناوری اصلی جدید است که از انواع بازسازی شده ای استفاده می کند که در شاخه های سالانه در اواخر تابستان - اوایل پاییز میوه می دهند. این فناوری نحوه رشد تمشک را کاملاً تغییر می دهد و باعث سهولت و ارزان شدن آن می شود. واریته های این نوع به دلیل چرخه یک فصل تشکیل محصولات و یک تکنولوژی خاص کم هزینه برای کشت ، قادرند به طور م factorsثر از عوامل محیطی مطلوب استفاده کرده و از تنش های محیطی جلوگیری کنند.

برای اولین بار ، 200 سال پیش نشانه ای از تمشک remontant در ایالات متحده دیده می شد. گیاهان (شاخه های جوان جایگزین) در اولین سال زندگی شروع به شکوفایی کرده و یک محصول کوچک در بالای شاخه ها تشکیل می دهند. در طول زمستان ، تاپ ها منجمد می شوند و تابستان سال بعد ، محصول در قسمت باقیمانده ساقه مانند انواع معمولی ، یعنی چنین ارقام بازسازی شده به گروه دو بارده تقسیم شدند. در پرورش خانگی تمشک ، هیچ کار هدفمندی برای ایجاد انواع بازمانده انجام نشد ، اگرچه در برخی موارد فرم هایی از توت ها در بالای شاخه های یک ساله مشخص شد. به عنوان مثال ، انواع تمشک های از بین برنده شناخته شده ، تولید شده توسط I. V. Michurin ، - پیشرفت ، که در شرایط مناطق جنوبی کشور ما برداشت کمی توت را در دوره رسیدن پاییز انجام می دهد ، اما برداشت اصلی برای سال آینده را در بقیه ساقه تشکیل می دهد.

تعدادی از انواع بازسازی شده در خارج از کشور (Sentyabrskaya ، Herteij ، Lyulin ، Redving ، Zeva ، Osman Bliz و غیره) با باردهی غالب در شاخه های سالانه ایجاد شده اند. با این وجود ، برای رسیدن کامل محصول آنها ، یک دوره بدون سرما حداقل 150-160 روز و مجموع دمای فعال بالای 3000 درجه سانتیگراد مورد نیاز است ، بنابراین ، برای روسیه مرکزی ، این گونه ها مورد علاقه عملی نیستند ، زیرا برداشت آنها فقط قبل از شروع یخبندانهای پاییزی فقط 15-30 time زمان دارد. برای مناطق مرکزی و غیر چرنوزمی و شمال غربی ، انواع تمشک با یک فصل رشد کوتاهتر مورد نیاز است ، که در آن بیش از 130 روز بدون یخ برای رسیدن کامل محصول با مجموع دمای فعال حداقل 1800-2000 درجه سانتیگراد

با در نظر گرفتن این شرایط ، از آغاز دهه 70 ، کار فشرده ای در مورد ایجاد انواع تمشک از بین رفته توسط عضو متناظر آکادمی علوم روسیه ، پرورش دهنده معروف I. V. در سال 1973 او اولین نوع داخلی از نوع remontant ، Indian Summer را با باردهی غالب در شاخه های یک ساله ایجاد کرد. این رقم در منطقه زمین سیاه مرکزی و مناطق جنوبی روسیه به طور گسترده ای گسترش یافته است ، جایی که به مجموعه طبقه بندی شده تمشک با عملکرد بالقوه 10-12 تن توت در هکتار وارد شد. با این حال ، در شرایط روسیه مرکزی ، با آغاز یخبندان های پاییزی پایدار ، بیش از 50-60 of محصول زمان رسیدن ندارد.

آزمایش این رقم در شمال غربی نشان داد که منطقه باردهی رقم تابستان هند در شاخه های یک ساله فقط در یک پاییز گرم و طولانی به 25 تا 35 سانتی متر می رسد. بقیه برداشت در سال بعد در دو مورد باقی مانده تشکیل می شود ساقه یک ساله از این رو ، در اینجا نیز به گروه دو بارده متعلق است.

چندین سری متقابل دیگر از اشکال والدین از بین رفته در گونه تمشک قرمز غیر امیدوار کننده بود ، زیرا بهترین انتخاب ها ، اگرچه در برخی شاخص ها از انواع تابستان هند پیشی گرفت ، اما همچنین قبل از یخبندانهای پاییز وقت نداشتند که میوه بدهند. برای دستیابی به نتایج مطلوب در به دست آوردن ارقام از بین رفته با باردهی منفرد ، که در اواخر تابستان - اوایل پاییز فرصت دارد محصولاتی را در شاخه های یکساله بدست آورید ، لازم بود گیاهان را تغییر داد تا آنها توانایی شروع زودرس و رشد سریع را داشته باشند شاخه ها ، به سرعت از خواب عبور می کنند (یا جوانه ها را از هم متمایز می کنند ، خواب را دور می زنند) ، گلدهی زودرس و باردهی در تمام شاخه های جانبی تشکیل شده در سال رشد شاخه ها (و نه تنها در بالای شاخه های یک ساله).

همه اینها از طریق پرورش انتخابی به دست آمد. یک نتیجه مثبت توسط I. V. کازاکوف (عضو متناظر آکادمی علوم کشاورزی روسیه) ، که انواع جدیدی از نظر کیفی Babe Leto-2 ، Hercules ، Aprikosovaya ، Augustina ، Nadezhnaya ، Elegant ، کلاه Monomakh ، Bryanskoe Divo ، گنبدهای طلایی و دیگران و همچنین سایر محصولات جدید را به ارمغان آورد. پروفسور VST و SP VV کیچین ، که انواع کالاشنیک را ایجاد کرد. دستیابی به موفقیت در ایجاد این ژنوتیپ های تمشک از بین رفته با عبور از انواع مختلف تمشک به دست آمد: قرمز ، سیاه ، زالزالک ، معطر ، فوق العاده و تمشک.

رشد شاخه های این گونه ها از ابتدای رشد تا رسیدن قسمت اصلی محصول در یک فصل متناسب است و توصیه می شود اصطلاح Rashbush (بوش سریع منشعب شده) یا Rushberry (توت سریع) را برای نام آنها معرفی کنید.. فن آوری اصلی با استفاده از انواع بازسازی شده با باردهی منفرد در اواخر تابستان - اوایل پاییز به طور اساسی روش پرورش تمشک را تغییر می دهد ، و آن را ساده تر ، کم هزینه تر می کند و به شما امکان می دهد محصولات سازگار با محیط زیست را تهیه کنید. ماهیت آن در این واقعیت نهفته است که پس از برداشت ، رسیده در شاخه های سالانه ، با شروع یخبندان های پاییزی ، کل قسمت هوایی تمشک با یک داس بریده می شود یا با هرس هرس می شود. از بهار سال آینده ، شاخه های جدید رشد می کنند که در اوایل پاییز دوباره بازده می شوند و پس از باردهی مجدداً قطع می شوند.

بنابراین ، سالانه چرخه تشکیل محصول یک ساله حفظ می شود. این نیاز را برطرف می کند:

• تشکیل و هرس شاخه ها ؛
• نصب ملافه و شاخه شاخه به آنها ؛
• استفاده از ابزارهای شیمیایی محافظت از مطالعه حذف شده است ، زیرا حذف شاخه های شاخه بریده از مزارع به شما امکان می دهد از بیماری های اصلی و آفات خلاص شوید و بنابراین یک محصول پاک زیست محیطی بدست آورید.
• نیاز به محافظت از گیاهان در زمستان از بین می رود ، که امکان گسترش منطقه کشت ارقام پر بارور ، اما به اندازه کافی مقاوم در برابر زمستان را فراهم می کند.

علاوه بر این ، مزیت این فن آوری تعداد توت ها است: توت های پاییزه بزرگتر و تمیزتر هستند (نه کرم دار) ، زیرا فنوفازهای توسعه سوسک تمشک و تشکیل توت های پاییزی همزمان نیستند. کشت ارقام Rashbush remontant اجازه می دهد تا دوره مصرف تمشک تازه 1.5-2 ماه و همراه با انواع تابستان - تا 5 ماه افزایش یابد. در همان زمان ، فروش محصولات توت از انواع بازمانده در زمان "خارج از فصل" با قیمت های بالاتر از تابستان انجام می شود ، که باعث ایجاد مزارع تمشک در همه گروه های مزارع می شود.

در عین حال ، هنگام پرورش تمشک های از راه دور با یک باردهی ، جنبه های منفی مستثنی نیستند:

• شاخه های سالانه می توانند تحت تأثیر کنه های عنکبوتی ، کنه تمشک ، گیاه صفراوی ، لکه بنفش قرار بگیرند ، بنابراین ، برای اینکه خطر برداشت محصول را تهدید نکنید ، لازم است که کاشت گیاهان با مواد کاشت سالم انجام شود
• عدم وجود قسمت بالای زمین از گیاهان در مزارع در اواخر دوره پاییز می تواند بر یخ زدگی خاک تأثیر بگذارد ، بنابراین شما باید از سیستم ریشه مراقبت کنید ، آن را بپوشانید و از حفظ برف خوب اطمینان حاصل کنید.

با این حال ، این نکات منفی جزئی نمی تواند از تمام مزایای فن آوری جدید با استفاده از ارقام بازسازی شده که عملکرد یکباره در شاخه های سالانه دارند ، بکاهد.

فناوری کشت ارقام بازمانده از گروه راشبوش (راشبری)

گزینش سایت

مکان درخت تمشک آینده به ویژه با دقت انتخاب می شود. شرایط ضروری قرارگیری در یک منطقه آفتابی و دارای نور کافی از محل محافظت از باد است. مشاهدات نشان داده است که زمان آغاز گلدهی به شدت تحت تأثیر روشنایی سایت است. در سایه زنی ، گلدهی دیرتر اتفاق می افتد ، گیاهان نمی توانند پتانسیل کامل خود را نشان دهند و منطقه بازسازی را به شدت کاهش می دهند ، شروع رسیدن توت را به تأخیر می اندازند یا اصلا محصول نمی دهند.

آماده سازی خاک

بهترین خاکها لومهای متوسط و سبک بارور با pH خنثی یا کمی اسیدی = 6-7 است.

توصیه می شود خاک را به صورت تناوبی قبل از کاشت ، متناوب بین آیش تمیز - آیش اشغال شده - آیش کود سبز تهیه کنید ، به عنوان مثال یک سال زمین توسط هیچ چیز اشغال نمی شود ، اما کودهای آلی اعمال می شود و شل می شود ، و علف های هرز را از بین می برد. در سال دوم ، محصولاتی کشت می شود که به خلاص شدن از شر علف های هرز کمک می کند ، اما حاصلخیزی خاک را کاهش نمی دهد. و در سوم ، محصولاتی کاشته می شوند که به سرعت توده سبز (کود سبز) ایجاد می کنند و به عنوان کود سبز در خاک قرار می گیرند. از هر نظر دیگر ، خاک مانند یک مزرعه معمولی تمشک آماده می شود.

خاکهای کم بارور سالانه با معرفی دوزهای افزایش یافته کودهای آلی برای حفر پاییزه (10-15 کیلوگرم بر متر مربع) بهبود می یابند. مناطق بیش از حد مرطوب توسط زهکشی یا گودال های باز تخلیه می شوند. در قسمت شمالی منطقه غیر سیاه زمین و در شمال غربی ، با قرارگیری نزدیک آب زیرزمینی و عدم امکان تخلیه آن ، می توانید تمشک را روی پشته ها بکارید ، گیاهان را در شیارها بکارید ، که پایین آن مفید است با مواد آلی مختلف که هوموس می دهد (تکه های چوب ، چوب خرد شده ، نی ، نی و غیره)

خاک های حاصلخیز متوسط در هر 1 متر مربع با کود پر می شوند:

5-6 کیلوگرم کود آلی ، 20-30 گرم سوپرفسفات ، 15-20 گرم نیترات پتاسیم. در بهار و پاییز ، کودها هر ساله با توجه به فناوری پذیرفته شده عمومی استفاده می شوند.

با توجه به افزایش نیاز به ارقام بازسازی شده به مواد مغذی و عدم امکان پر شدن کامل کل منطقه ، توصیه می شود کودها را در ترانشه ها استفاده کنید. برای انجام این کار ، در جهت ردیف آینده ، آنها یک سنگر به عمق 0.5-0.6 متر حفر می کنند ، که در پایین آن کودهای آلی و معدنی به ازای هر 1 متر طول آن اعمال می شود: 2 سطل هوموس یا کمپوست ، 1 لیوان سوپرفسفات و سولفات پتاسیم. بهتر است کودهای معدنی را با یک لیتر قوطی خاکستر جایگزین کنید. کودها را با لایه بالایی خاک مخلوط کرده و به پایین ترانشه بریزید - لایه اول. سپس لایه زیرین زمین را با کودها مخلوط کنید (همان) و دوباره آن را درون سنگر - لایه دوم - پرتاب کنید. سنگر را به آرامی ضربه بزنید تا تمام خاک در آن جا بیفتد و نهال ها را بکارید.

از روش مشابه آماده سازی قبل از کاشت خاک - پر کردن آن با کودها - می توان هنگام کاشت نهال در چاله ها نیز استفاده کرد ، و به آنها هریک از آنها یک و نیم دوز کود توصیه شده برای 1 متر از سنگر را وارد کرد.

قرار دادن گیاهان در حین کاشت

روش های مختلفی برای قرار دادن تمشک هنگام کاشت وجود دارد:

• یک ردیف با فاصله بین گیاهان در یک ردیف 0.5-0.7 متر ، بین ردیف های حداقل 1.2 متر ؛
• نوار - در 2-3 خط: بین گیاهان در یک ردیف 0.5-0.7 متر ، بین خطوط 0.6-0.9 ، بین نوارها - 1.5-1.8 متر ؛
• بوش - فاصله بین بوته های جداگانه 0.7 متر است.
• مربع بوش - گیاهان در طرف مربع با اضلاع 1-1.5 متر قرار می گیرند.
• دلخواه - گیاهان در آفتابی ترین و گرمترین مکان ها قرار می گیرند.

روشهای دیگری نیز وجود دارد که بسته به شرایط خاک و آب و هوایی ، ویژگیهای رقمی ، امکان استفاده از پناهگاههای فیلم و سایر عوامل مورد استفاده قرار می گیرد. برای کاشت ، از نهال استاندارد ، ریزوم ، شاخه های سبز با یک تکه خاک (گزنه) ، نهال سبز از قلمه های ریشه با سیستم ریشه بسته استفاده کنید.

مالچ کردن ، آبیاری ، کود دادن

خاک ردیف ها با یک فیلم سیاه مالچ می شود که از رشد بوته ها به کناره ها جلوگیری می کند و از بین رفتن گرما در خاک را حدود 15 درصد کاهش می دهد. این امر به ویژه برای انواع بازسازی شده بسیار مهم است ، زیرا آنها ، به عنوان یک قاعده ، کمبود گرما را در منطقه زمین غیر سیاه روسیه تجربه می کنند.

برای مالچ می توانید از یک فیلم سبک نیز استفاده کنید ، روی آن را با ذغال سنگ نارس یا خاک با لایه ای از 2-3 سانتی متر بپوشانید. علاوه بر این ، از مواد غیر بافته شده نیز استفاده می شود. این مواد مالچ قبل از کاشت به صورت پشت سر هم پخش می شوند و پس از کاشت با مواد فله ای مالچ می شوند.

مناسب برای مالچ و کاغذ کرافت که قبل یا بعد از کاشت پخش می شود.

آبیاری با پانسمان بالا ترکیب می شود ، آنها را به سوراخ های پایه بوش از یک شلنگ یا یک ظرف آبیاری معمولی و همچنین به شیارهای دو طرف نوار منتقل می کنید.

خاک راهروها در آینده در زیر آیش سیاه یا برای کاشت کود سبز ، محصولات نرم و یا چمنزارها اشغال می شود. در صورت عدم وجود فیلم در آنجا ، می توان منطقه آزاد بین بوته ها را در ردیف ها کاشت. قبل از کاشت تمشک ، یا همزمان ، یا بعد از ریشه زدن نهال گیاهان را بکارید. چمن ها به صورت دوره ای تراش داده می شوند و برش را در جای خود می گذارند و کودهای سبز و گیاهان عسل خرد شده و در خاک قرار می گیرند.

کودها در زمان توصیه شده توسط فناوری کشاورزی در کل منطقه استفاده می شوند.

تشکیل کاشت. در سال اول پس از کاشت ، بسته به نوع و نوع کاشت ، 1-3 شاخه جایگزین تشکیل می شود. با ارتفاع شاخه 10-15 سانتی متر ، قسمت هوایی قدیمی نهال قطع و سوختگی می شود. این روش باعث رشد بهتر شاخه های جوان شده و سطح عفونت قارچی را کاهش می دهد.

پس از برداشت ، قسمت هوایی گیاهان کاملاً برداشته می شود. بهتر است این کار با شروع یخبندان های مداوم اواخر پاییز و هنگامی که خاک یخ می زند ، انجام شود ، زیرا تا این زمان جریان فعال مواد مغذی از ساقه به سیستم ریشه گیاهان وجود دارد. شاخه ها در قاعده خاک بریده می شوند و هیچ گونه کنده ای باقی نمی ماند. خاک باید با ذغال سنگ نارس ، لایه هوموس 6-8 سانتی متر مالچ شود. این عملیات سالانه انجام می شود.

از سال دوم پس از کاشت ، با آغاز فصل رشد ، مکنده های ریشه نرمال می شوند و 5-15 شاخه قوی در هر 1 متر از نوار باقی می مانند. مکنده های ریشه ای بعدی که در حال رشد هستند ، به عنوان ماده کاشت استفاده می شوند ، آنها را در مرحله "گزنه" با یک کلوخ زمین حفر می کنند و در یک مکان آماده کاشته می شوند.

با روش رشد بوته ، بوته ها از 3-6 شاخه جایگزین بسته به درجه انشعاب واریته تشکیل می شوند.

برای جوان سازی گیاهان ، ریزوم قدیمی هر 4-5 سال با بیل با تیغه باریک از گیاهان برداشته می شود. این باعث تحریک تشکیل مکنده های ریشه ای می شود که از قوی ترین آنها برای تشکیل بوته های جدید استفاده می شود.

برداشت

توت تمشک حاصل از پاییز میوه ای بزرگ ، تمیز (کرم دار نیست) ، چگالی بالا است و پس از رسیدن ، بدون پوسیدگی ، برای مدت زمان طولانی روی بوته می ماند.

بنابراین ، می توان در 5-7 روز برداشت را انجام داد. آنها برداشت توت را با شروع یخبندان -4 … -6 ° С به پایان می رسانند.

دوره برداشت توت را می توان با استفاده از ساده ترین پناهگاه های فیلم از سرما افزایش داد. قسمت های نارس محصول (جوانه ها ، گل ها ، تخمدان ها) نیز به عنوان هزینه های دارویی برداشت می شوند ، خشک می شوند و برای اهداف دارویی استفاده می شوند.

به منظور رسیدن کامل تر محصول در مناطقی که پاییز کم گرم است ، توصیه می شود که اندام های تولیدی در قسمت بالای شاخه ، جایی که توت های کوچک تشکیل می شود ، عادی شوند و حتی بخشی از گل آذین ها خشک می شوند. برای انجام این کار ، ابتدا باید شاخه میوه در حال رشد را وقتی اولین گل آذین تشکیل می شود ، خرج کنید ، سپس ، همانطور که به نظر می رسد ، باید 5-7 شاخه میوه ضعیف فوقانی را قطع کنید ، 8-10 شاخه پایین تر و قوی تر برای باردهی بگذارید. چنین عادی به رشد سریع شاخه های میوه باقی مانده ، گلدهی به موقع و دوستانه آنها کمک می کند ، سرعت رشد را افزایش می دهد و توده توت ها را افزایش می دهد. در عین حال ، عملکرد کل کاهش نمی یابد و تقریباً تمام توت ها قبل از اولین سرما زمان رسیدن دارند.