چینی بادرنجبویه. گیاه قرن XXI - 1

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

به زودی بیست و پنج سال از روزی که انگور مگنولیای چینی در باغ من مستقر می شود می گذرد و من شروع به تسلط بر پیچیدگی های زراعت آن می کنم. در حال حاضر من آن را گیاه مورد علاقه خود از همه گیاهانی می دانم که در منطقه آزاد در منطقه من رشد می کنند. زمانی خوش شانس بودم که این تاک را به شکل شاخه ای کوچک در باغ گیاه شناسی در شهر مینسک خریداری کردم. سپس ، بدون دانستن بیشتر ویژگی های مشخصه آن ، گیاه علف لیمو را به محض بدست آوردن آن کاشتم ، در نتیجه از خطایی که بسیاری از باغبانان مرتکب می شوند ، اجتناب کردم: ریشه های آن وقت خشک شدن نداشت.

این گیاه نسبتاً سریع شاخه های زیادی تشکیل داد و بلافاصله شروع به باروری فعال کرد. الان هر ساله برداشت خوبی از توت می گیرم. برای چنین دوره زمانی محکمی ، تسلط بر تکنولوژی کشاورزی Schisandra chinensis ، او اشتباهات زیادی مرتکب شد و در همان زمان کشف های بسیار جالبی برای خود انجام داد ، چیزهای جالب زیادی راجع به زیست شناسی Schisandra کشف کرد و اطلاعات زیادی را جمع آوری کرد برای تولید مثل این گیاه بی نظیر مفید است.

Schisandra چینی (Schizandra chinensis (Turzz.) Daill) یا اسکیزاندرا ، متعلق به یکی از جالب ترین گیاهان کشورمان است ، فقط به این دلیل که این گیاه از گیاهان باقیمانده است: در شرایط طبیعی فقط در خاور دور زنده مانده است ، جایی که در میان تعداد کمی از نمایندگان گیاهان نیمه گرمسیری از پیشرفت یخچال های طبیعی پس از دوره گرم سوم (25 میلیون سال پیش) جان سالم به در بردند. بادرنجبویه در قلمرو پریمورسکی زنده ماند ، ظاهراً به این دلیل که پس از عقب نشینی یخچال ، آب و هوای مرطوب و در عین حال کاملاً گرم در آنجا باقی مانده است.

در قلمرو کشور ما ، از 14 گونه Schisandra chinensis ، فقط یک گونه یافت می شود - با ارزش ترین برای داروهای آن و کمترین غریب بودن هنگام کشت در فرهنگ. زیستگاه طبیعی آن سرزمین های خاباروفسک و پریمورسکی ، مناطق آمور و ساخالین است. این درخت انگور باقیمانده خاکهای حاصلخیز بخار هوادهی جنگلهای مخروطی مخروطی-برگریز و برگریز را ترجیح می دهد.

در آنجا او بطور انبوه اطراف بوته ها را می پیچد ، به راحتی از درختان بلند بالا می رود. اما در جنگل های سایه دار ، گیاه لیموترش بسیار کمتر از جنگل های روشن است و فقط در امتداد دره های رودخانه و در کنار رودخانه ها ، کنار جاده ها ، در لبه های جنگل ، لبه ها ، پاکسازی های قدیمی و آتش سوزی ، جایی که نور کافی وجود دارد و حشرات لازم وجود دارد ، میوه می دهد. برای گرده افشانی گلها.

اسکیزاندرا نام های زیادی دارد: "درخت لیمو" ، "تاکستان قرمز ماکسیموویچ" و دیگران. نام چینی لیانا - "wu-wei-tzu" - در ترجمه به معنی "میوه پنج طعم" است - توت دارای پنج طعم (ترش ، تلخ ، شور ، تند و شیرین) است که با حقیقت مطابقت دارد (پوسته توت ها طعم شیرین دارند ، تفاله آن ترش است ، دانه ها تلخ و قابض هستند ، به صورت دوز یا کل توت شور هستند. تا حدوداً اخیراً ، در تعدادی از کشورهای اروپایی و آمریکایی ، گیاه بادرنجبویه به عنوان یک گیاه زینتی به نام "ماگنولیای صعود کننده" کشت می شد و مدتهاست که اهمیت آن به عنوان یک ماده مقوی فعال تصور نمی شد ، اگرچه خاصیت تحریک کننده توت لیانا شناخته شده بود قرن ها پیش برای پزشکان چینی بسیار ارزشمند بود.شیساندرا در اولین کتاب چینی در مورد فارماکوپه ، 250 سال قبل از میلاد ، به عنوان دارو توصیف شد. در چین باستان ، درمانگران درباری از لیموترش به عنوان ماده اصلی در تهیه داروهای دارویی برای بازگرداندن قدرت جنسی استفاده می کردند. در لیست موارد تحویل داده شده به صورت ادای احترام به کاخ شاهنشاهی قرار گرفت.

دانشمند برجسته Cheni-Chian (قرن هفتم) نوشت: "Schisandra در هنگام خستگی قدرت را بازیابی می کند ، به این واقعیت کمک می کند که بدن انسان از قدرت و مهارت برخوردار است." در داروسازی بعدی ، که در سال 1596 توسط Li-Shi-Chen گردآوری شد ، پیشنهاد شده است که از لیموترش به عنوان داروی معده استفاده شود. به عنوان مثال در چین ، از گیاه لیموترش به اندازه ای استفاده می شد که صادرات میوه های خشک آن از روسیه در قرن نوزدهم سالانه به چندین ده تن می رسید.

افسانه های زیادی در مورد خواص شگفت انگیز میوه های لیانا وجود دارد. از مدت ها پیش خصوصیات معجزه آسای آن توسط طلاها (ساکنان خاور دور) مورد استفاده قرار می گرفتند که برای شکار شکار می کردند: در یک سفر طولانی ، آنها توت تازه و خشک لیموترش را تهیه کردند. تعداد انگشت شماری از میوه های آن به آنها کمک می کند تا قدرت بدنی را حفظ کرده و بازیابی کنند ، خستگی را برطرف کنند ، قدرت بینایی را حتی در شب بهبود بخشند و در طول روز بدون حتی خوردن غذا به طور خستگی ناپذیری حرکت کنند. آب گیاه بادرنجبویه به ماهیگیرانی که طی یک سفر طولانی به دریایی و اسکوربوت رنج می بردند ، کمک کرد. در خلال جنگ بزرگ میهنی (از سال 1942) ، خلبانان ما در مأموریت های رزمی شبانه آماده سازی علف لیمو را برای تیز بینی خود انجام می دادند. Schisandra و آماده سازی بر اساس آن در میان ورزشکاران ، کوهنوردان ، گردشگران و غیره بسیار محبوب است ، زیرا باعث افزایش استقامت می شود ،هوشیاری ، شنوایی ، وضوح فکر ، سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کند و بسیار مهم است ، آن را تخلیه نکنید.

عملکرد Schisandra برای ورم معده جالب است: این ماده می تواند اسیدیته را کاهش و افزایش دهد ، بسته به اینکه از چه قسمتهایی از گیاه به طور همزمان استفاده می شود. بنابراین ، با اسیدیته کم ، آب سه بار در روز قبل از غذا (1 قاشق غذاخوری) و با افزایش اسیدیته ، پودر دانه (1 گرم) تجویز می شود. حداکثر هنجار برای یک فرد سالم ، به نظر من ، فقط 4-6 دانه از این توت است. یک ساعت پس از مصرف آرام (به طور نامحسوس) ، عملی اتفاق می افتد که 5-6 ساعت طول می کشد. به دنبال ماهی یا طعمه ، یک راننده می تواند ساعت های زیادی را صرف رانندگی با ماشین یا هواپیما کند ، دانش آموز می تواند یک روز کامل را برای آماده سازی امتحان و غیره اضافه خواهم کرد:بعضی اوقات کافی است (من دائماً روی خودم تمرین می کنم) خوردن 10-12 برگ تازه گیاه بادرنجبویه ، چقدر سریع افزایش قدرت بدنی را احساس می کنید.

Schisandra یک گیاه لیانایی برگریز چوبی چند ساله است (طول 8-10 متر و بیشتر ، ضخامت پایه آن 2-3 سانتی متر) ، که از گیاهان چند ساله نزدیک به آن برای حمایت از خود در یک حالت ایستاده به عنوان تکیه گاه استفاده می کند. با چرخاندن دور درختان و بوته های نازک به صورت مارپیچ ، لیانا تنه های آنها را می برد و می تواند گاهی اوقات آنها را خفه کند ، همچنین باعث ایجاد شاخ و برگ گسترده شاخه های این "تکیه گاه های" زنده و گرفتن نور خورشید از آنها می شود. مرگ شاخه های فردی ، حتی قدرتمند ، که اتفاقاً ، این اتفاق در سایت من با یک سیب و گلابی در مجاورت گیاهان گیاهان بادرنجبویه رخ داده است.

اندام زیر زمینی انگور یک ریزوم از ریشه ساقه است ، قسمت سفید آن مانند جوانه ای با جوانه های برگ به نظر می رسد: در سطح خاک ظاهر می شود ، یک شاخه تشکیل می دهد و یک گیاه جوان به وجود می آورد. علاوه بر این ، روی خود ریزوم تعداد زیادی جوانه خفته وجود دارد ، که هنگام جوانه زدن در اطراف گیاه مادر ، رشد زیادی می دهد ، که گاهی اوقات در نزدیکی گیاه مادر ، گاهی در یک فاصله مناسب (0.5 یا بیشتر متر) به سطح بالا می رود) از دومی به ویژه در مواردی که زمین با یک لایه ضخیم از خاک حاصلخیز سست پوشانده شده است ، بسیار فراوان است.

سیستم ریشه در عمق حداکثر 30 سانتی متر واقع شده است ، بسیار شاخه ای است ، ریشه های کوچک رشته ای رشد می کنند در تمام طول ، بسیار ظریف ، تحمل طولانی مدت در معرض هوای آزاد نیست ، به همین دلیل آنها می توانند به سرعت خشک شوند و مردن به عنوان مثال ، در اواخر دهه 80 ، من اتفاقاً از ذخیره گاه طبیعی اوسوریایسکی دیدن کردم. من که می خواستم دوستانم را با بوته های گیاه لیموترش اهدا کنم ، به سادگی بیش از پنجاه گیاه (اندازه 20-25 سانتی متر) برداشتم و آنها را به مسکو و لنینگراد آوردم. اما نه دوستان مسکو و نه دوستان لنینگراد در این گیاهان ریشه ندادند ، بنابراین حرکت با سیستم ریشه تقریباً برهنه برای آنها دردناک بود. شاخه های یک ساله گیاه لیموترش به رنگ زرد مایل به قهوه ای ، صاف ، الاستیک ، محکم شکسته می شوند ، بعداً پوست چروکیده و پوسته پوسته ای ایجاد می شود.

گل های لیموترش مومی ، سفید خامه ای ، معطر ، تقریباً به شکل زنگوله ، قطر 1-2 سانتی متر است که روی پایه های بلند و صورتی افتاده (به طول 2-4 سانتی متر) در شاخه های کوتاه شده سال گذشته تشکیل می شود. در 1-5 قطعه در هر محور برگ جمع آوری شده است. آنها همیشه دوگانه هستند - نرها و ماده های پیسیله (مردان معمولاً 2-3 روز زودتر از ماده ها شکوفا می شوند ، بعد از گلدهی خشک می شوند و همراه با دمبرگ می ریزند).

گلهای ماده از گلهای نر بزرگتر هستند و با رنگ آمیزی آنتوسیانین در داخل تاج گل ، تعداد زیادی گلبرگ ، متمایز می شوند. گلبرگ های داخلی گل های ماده در پایه دارای رنگ صورتی شدیدی هستند (این پدیده به ندرت در گل های نر مشاهده می شود). بسیار جالب است که ببینید چگونه توت در گیاه بادرنجبویه رشد می کند. پس از گرده افشانی ، تخمدان مادگی شروع به رشد می کند و به سرعت اندازه خود را افزایش می دهد (آن را به محور می کشد ، 20-30 برابر یا بیشتر طول می کشد) تا 5-8 سانتی متر ، حتی قبل از شکوفایی گل. واقعیت این است که گلهای گیاه لیموترش شهد و شهد ندارند و توسط حشرات غیر اختصاصی گرده افشانی می شوند - اشکالات کوچکی که اغلب بین گلبرگها نفوذ می کنند و حتی قبل از باز شدن گرده ها را از یک گل به گل دیگر منتقل می کنند. هر carpel به یک توت تبدیل می شود و معلوم می شود که یک برس آویزان از یک گل کوچک تشکیل شده است (درست تر است بگوییم:پولیبر) ، که معمولاً از 20-25 میوه تشکیل شده است. توت ها در ابتدا سبز روشن ، سپس سفید ، صورتی و سپس قرمز روشن می شوند. از نظر ظاهری ، توت های موجود در این خوشه به شاخه ای از توت قرمز شباهت دارد (در آخرین توت ، توجه می کنیم که روی یک دسته گل واقعی شکل گرفته اند) ، اما توت های علف لیمو روی این "ساقه میوه" می نشینند ، مانند یک خولان دریایی ، بدون ساقه (مثل اینکه به صورت فله).

معمولاً آغاز گلدهی بادرنجبویه در 10٪ جوانه های شکوفه دار ذکر می شود. گلها به طور غیرمعمول باز می شوند ، در یک لیانا اغلب می توانید جوانه ها و گل های از بین رفته را ببینید. شرایط آب و هوایی تأثیر بسزایی در باز شدن گل دارد. در روزهایی که هوای صاف و آفتابی دارد ، گلهای بیشتری نسبت به ابرهای ابری و قابل تغییر شکوفا می شوند. هوای بارانی و سرد می تواند از پرواز حشرات و گرده افشانی گل جلوگیری کند. در نتیجه این پدیده ، به دلیل کم گرده افشانی ، 1-2 توت می تواند بر روی برس ایجاد شود ، که اغلب منجر به خشک شدن و ریزش دومی می شود. به همین دلیل ، متخصصان گرده افشانی مصنوعی را توصیه می کنند: یک گل نر به مدت 15-20 دقیقه در یک گل ماده قرار می گیرد. سپس یک مجموعه کامل و تشکیل برس 30-40 توت وجود دارد. جالب است بدانیدکه در سال 2005 بر روی گیاهان من (بدون گرده افشانی اضافی) برسهای زیادی با 35-37 توت وجود داشت. مدت زمان گلدهی 1-2 هفته است. دمای بحرانی گلها 0 … 1 درجه سانتی گراد است.