قوانین پرورش بنفشه اوزامبارا - 2

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

اول ، شما به ظروف بی عیب و نقص نیاز دارید. لبه های گلدان ها باید یکنواخت و صاف ، بدون چاله و بریدگی باشد ، در غیر این صورت دمبرگ آسیب می بیند ، نکروز بافت شروع می شود و برگ می میرد. قبل از کاشت ، می توانید لبه بالایی گلدان را به پارافین یا موم ذوب شده در وان آب آغشته کنید تا یک سطح گرد و صاف بدست آورید که برگها روی آن آسیب نبینند و زخم نشوند.

ثانیا ، شما باید سانتپالیاها را چنان آزادانه مرتب کنید که به برگها لمس نکنند و به خوبی روشن شوند.

بعضی اوقات مجبورید نمونه های بزرگی را با برگهای آویزان روی گلدان معکوس قرار دهید تا برگها آزادانه در فضا قرار بگیرند ، به خوبی روشن شوند ، همه زیبایی خود را نشان دهند و به پالت معمولی ، جایی که ماسه مرطوب یا خاک رس منبسط شده است ، دست نزنید ، یا آب به سادگی حفظ می شود.

ثالثاً ، برای اینکه شکوفه های Saintpaulias بیشتر شود ، ضروری است که گلها و برس های محو شده را با دقت بیرون بیاورید.

چگونه بنفشه اوزامبارا را آبیاری کنیم؟

قانون چهارم: باید بدانید که آسیب پذیرترین نقطه بنفشه یقه ریشه آن است که در صورت آبیاری بیش از حد به راحتی می پوسد. این شرایط باید هنگام کاشت گیاهان در نظر گرفته شود: علاوه بر یک لایه زهکشی خوب به ضخامت 2-3 سانتی متر ، شن و ماسه رودخانه شسته شده باید در عمیق شدن مخلوط مواد مغذی گلدان ریخته شود تا او باشد که ریشه ها را احاطه کرده و گردن بنفشه. هنگام پیوند نمونه های گیاهان بزرگسال ، قابل توجه است که یقه ریشه به شدت به سمت بالا کشیده شده است و این نشانه واضحی است که زمان آن است که بنفشه را به گل رز تقسیم کرده و در گلدان های جداگانه بکارید (زخم های حاصل از این دستکاری ها با پودر کربن فعال پودر می شوند) و در این حالت ، شن و ماسه رودخانه شسته شده در اطراف گردن بیمه و محافظت در برابر عفونت است. تکه های زغال چوب را می توان به مخلوط خاک یا زهکشی اضافه کرد ، این امر به مبارزه با عفونت قارچی نیز کمک می کند.به هر حال ، بیشتر بیماری های گیاهی توسط قارچ ها و باکتری های بیماری زا ایجاد می شود.

نیاز دیگر آبیاری صحیح بنفشه Usambar است: توپ خاکی باید مرطوب باشد ، اما مرطوب نباشد. آب اضافی چند دقیقه پس از آبیاری از مخزن خارج می شود. آب بدون برخورد به برگها ، گردن یا وسط دهانه خروجی به لبه گلدان ریخته می شود (دمای آب چندین درجه بالاتر از دمای خاک است ؛ می توانید یک بطری آب را توسط باتری گرم در پاییز و زمستان نگه دارید ، و در تابستان در آفتاب).

یک گلدان آبی به اندازه 1.5-2 لیتر با یک فوران بلند و باریک ، که اجازه جریان شدید آب را نمی دهد و به شما امکان می دهد بدون لمس گیاهان همسایه به هر نمونه برسید ، برای آبیاری بسیار مناسب است. در زمستان ، مشکلات ویژه ای بوجود می آید. این اتفاق می افتد که توده خاکی مرطوب باشد ، اما برگهای Saintpaulia پژمرده شده ، دمبرگهای آنها قابلیت ارتجاعی خود را از دست داده و از لبه های گلدان آویزان شده اند. چی شد؟ به احتمال زیاد ، ریشه ها و حتی یقه ریشه از آبیاری بیش از حد در گیاه شروع به پوسیدگی می کنند (در حالت دوم ، برگ ها به راحتی از خروجی جدا می شوند ، محل جدا شدن به وضوح تحت تأثیر پوسیدگی قرار می گیرد (فوزاریوم ، در دمای پایین ایجاد می شود) و رطوبت بالا)

برای نجات گیاه ، اول از همه ، لایه بالایی خاک شل شده و به اکسیژن دسترسی پیدا می کند و توده خشک می شود. همه برگهایی را که از خروجی جدا می شوند ، جدا کنید. بهترین آنها را باید برای ریشه زایی در آب قرار داد و برش های ساقه را 2-3 سانتی متر بالاتر از محل ضایعه ایجاد کرد. بعضی اوقات گل رز به راحتی از گلدان برداشته می شود ، این بدان معناست که ریشه ها قبلاً مرده اند و تعیین میزان یقه ریشه ضروری است. با چاقوی تیز ، بخشهای عرضی یقه ریشه به بافت سالم تبدیل می شود.

اگر بافت سالم رزت کوچک موجود حفظ شود ، برش با کربن فعال خرد شده پودر می شود و پس از کمی خشک شدن ، گل رز در ماسه رودخانه مرطوب ، شسته و کلسینه قرار می گیرد تا در یک مکان گرم ریشه بزند (دما + 22- 25 درجه ، زیر یک کاپوت یا یک کیسه پلاستیکی) در نور. اما اگر عفونت خیلی عمیق نفوذ کرده باشد ، ریشه زایی ممکن است اتفاق نیفتد. تمام امیدواری ها به قلمه های برگ دار است که به راحتی ریشه می دهند و گلهای گلدان جدید می دهند.

قانون ششم: برای پیشگیری از عفونت های قارچی و باکتریایی ، بستر گل بنفشه را می توان به مدت 40-60 دقیقه با حرارت متوسط در کوره آتش زد ، یا در یک الک یا صافی روی آب جوش به مدت حدود یک ساعت بخار پز کرد. ساده ترین راه شستشوی بستر با محلول گرم پرمنگنات پتاسیم صورتی تیره است.

نزدیکتر به زمستان ، هنگامی که جذب رطوبت توسط ریشه ها کاهش می یابد ، آبیاری به طور محسوسی کاهش می یابد. با تمام احتیاط ها فقط خاک گلدان را خشک کنید. ارزش افزودن شن و ماسه رودخانه شسته شده به یقه ریشه از قبل ، بدون انتظار برای ضایعات عفونی است.

پیوند Saintpaulia

گیاهان جوان با رشد دانه ها ، ترجیحاً در طول دوره رشد فعال (از بهار تا پاییز) ، با انتخاب یک ظرف کمی بزرگتر ، پیوند می خورند تا ریشه ها فرصت جذب آب از حجم مناسب زمین را داشته باشند. یکی دیگر از شرایط مهم: با وجود اولین تابش خورشید در ماه فوریه ، لازم است بخشی از پنجره را که بنفشه ها روی پنجره های جنوبی قرار دارند ، سایه بزنید. تور یا گاز مستقیماً روی شیشه (قاب پنجره) تا ارتفاع 50-60 سانتی متر کشیده می شود. این سایه زنی تا سپتامبر روی پنجره ها باقی می ماند ، در غیر این صورت برگ های ظریف بنفشه از آفتاب سوختگی (لکه های قهوه ای ، پوسیدگی برگ) رنج می برند. آبیاری با آب سرد باعث ایجاد لکه های قهوه ای زشت روی برگ ها نیز می شود.

رژیم دما Saintpaulia

و آخرین مورد: برای تابستان ، Saintpaulias ، مانند سایر Gesneriaceae ، در اتاق ها باقی می ماند ، آنها را در بالکن های باز بیرون نمی آورند.

لازم به یادآوری است که Saintpaulias تحمل پیش نویس ، تغییرات ناگهانی دما را ندارد. حداقل دمایی که می توانند برای مدت کوتاهی بدون آسیب تحمل کنند ، 15-15 درجه سانتیگراد است.

پرورش دهندگان گل آماتور وجود دارند که اوقات فراغت خود را به پرورش عمدتا Saintpaulias اختصاص داده اند. برای گیاهان ، آنها کابینت ها و قفسه های لعاب دار را به پیش روشنایی و گرمایش مجهز می کنند ، تقریباً برای ارکیده ها. از آکواریوم های بزرگ اغلب استفاده می شود ، جایی که برای حفظ رطوبت و درجه حرارت هوا و همچنین روشنایی اضافی مناسب است ، و بنفشه ها در پس زمینه سرخس های مینیاتوری احساس خوبی دارند و تزئینات خانه هستند. با داشتن مجموعه Saintpaulias از اشکال ، انواع مختلف (و بیش از 1000 نوع از آنها در فرهنگ وجود دارد) و گیاهان در سنین مختلف ، شرایط مناسب آنها را فراهم می کند ، می توانید گل آنها را در تمام طول سال تحسین کنید.