نحوه پرورش نهال گوجه فرنگی و توت فرنگی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

تلاش شکنجه نیست

من یک شهر نشین هستم و بنابراین نمی توانم تصور کنم که از حفاری در زمین در باغ لذت ببرم. اما یک روز در سال گذشته ، با گوشه گوشم در رادیو "ماریا" از برنامه های "مشاوره به باغبان" گالینا الکساندروونا کیزیما ، از رادیو "ماریا" گوش کردم ، ناگهان فهمیدم که این شغل جالب و هیجان انگیزی است.

سپس ، به طور هدفمند در تمام زمستان ، از رادیو به توصیه های او گوش می دادم ، کتاب و مجله می خواندم و بذر می خریدم. و گویی که دنیای جدیدی را برای خود کشف کرده است. و در اواخر ماه فوریه ، وقتی شیشه هایی با نهال فلفل ، تره و کرفس روی طاقچه من ظاهر شد ، من پایم را شکستم. پزشکان گفتند که من تا پاییز قادر به راه رفتن بدون عصا نخواهم بود (و در واقع ، گچ گچ فقط در اواخر ماه اوت برداشته شد).

برخی از آشنایان به من توصیه کردند که از این کار با نهال صرف نظر کنم ، آنها می گویند ، من هنوز نمی توانم از آن مراقبت کنم ، چه رسد به اینکه آن را بکارم.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

و اکنون داستان این که چگونه من ، به همراه فرزندانم (7 ساله ؛ 4 ساله ، 1.5 ساله) ، برداشتی برداشتیم که خیلی زیاد نبود ، اما ما را خوشحال کرد.

ما گوجه فرنگی های مختلفی کاشتیم - از انواع ریز معجزه بالکنوی تا انواع بلند. بیشتر از همه من گوجه فرنگی "Hardwick" از انواع صورتی دسر را دوست داشتم. ما 15 تا 17 گوجه فرنگی از یک بوته به دست آوردیم ، وزن هر کدام 300-350 گرم ، بزرگترین آنها 620 گرم است. طعم آنها غیر قابل مقایسه است. آنها را به صورت برش برش داده و به جای سوسیس و کالباس برای ساندویچ استفاده کردیم. من ابتدا در مورد گوجه فرنگی به شما می گویم.

در اواسط ماه فوریه ، او شروع به سخت شدن دانه ها کرد. با یک پارچه مرطوب ، آنها را به مدت دو روز در یخچال قرار دادم ، سپس آنها را بیرون آوردم و به مدت دو روز در اتاق گذاشتم. بنابراین دو هفته به طور متناوب پیش رفتم و اطمینان حاصل کردم که بذرها خشک نشده و کمی مرطوب هستند (کمی برف روی آن قرار دادم).

من گچ ذغال سنگ ذغال سنگ ذغال سنگ را به مخلوط کاشتم (به جای خاکستر ، که ما نداشتیم) ، کود AVA پودر اضافه کردم. او بذرهای از قبل جدا شده را تا عمق 2 سانتی متری کاشت. بعد از ظاهر شدن اولین حلقه ، آنها را روی طاقچه قرار دادم ، عصر و در هوای ابری ، آنها آنها را با یک لامپ فلورسنت معمولی روشن کردند. برای افزایش روشنایی ، من یک صفحه فویل-پلاستیک (فویل روی لاستیک فوم نازک) از کنار اتاق قرار دادم که پس از تعمیر باقی ماند. این در عین حال به خوبی در محافظت از گیاهان در برابر هوای خشک و گرم باتری کمک کرد.

بعد از ظهر ، در هوای آفتابی ، او گیاهان را با کاغذ سفید نازک سایه انداخت.

من نهال ها را در فنجان های پلاستیکی 250 گرمی فرو می بردم و هفته ای یک بار آنها را با محلول Uniflor-Bud سیراب می کردم ، دو بار آنها را با Oxykhom پاشیدم تا از بیماری اواخر بیماری محافظت کنند. برای کاهش رشد در مرحله 8 برگ ، قسمت بالای گیاهان را با چهار برگ و یک ساقه بلند قطع کردم و بلافاصله آنها را روی ریشه قرار دادم. او آب را به ضخامت دو انگشت گرفت.

من یک محلول غذایی (1 قاشق چای خوری عسل در یک لیوان آب) آماده کردم و 1 قاشق چای خوری از آن را به فنجان های دارای مواد اضافه کردم. قسمت پایین رو انداختم بیرون. بعد از 2-3 روز آنها ریشه های اولیه داشتند و من آنها را در همان فنجان ها کاشتم. بعد از یک هفته و نیم دیگر ، سیستم ریشه جام را کاملا پر کرد. در نتیجه این روش ، گوجه فرنگی نسبت به گوجه فرنگی چاپ نشده حدود 50 سانتی متر کوتاهتر و استحکام بیشتری رشد کرده است (این امر مخصوصاً برای گلخانه های کم اهمیت است).

ما فقط در 14 ژوئن به خانه رفتیم ، نهالها سبز تیره ، 40-50 سانتی متر ارتفاع داشتند. از آنجا که شوهرم نمی توانست در باغ به من کمک کند ، من مجبور شدم به دنبال فن آوری هایی باشم که حداقل هزینه های کار را می طلبند. توجه خواهم کرد که ما در خانه کشور خود برق نداریم.

من نهال ها را در یک گلخانه پلاستیکی کاشتم. در ابتدا ، من به تدریج زمین را در هر سوراخ با پنج لیتر آب ریختم. سپس او نیمی از قاشق چای خوری AVA و یک قاشق دسر سوپرفسفات را در کف ریخت ، آنها را با زمین مخلوط کرد و نهال ها را به صورت عمودی کاشت ، کمی عمیق تر شد.

پس از پایان کاشت ، او خاک را آبیاری کرد و آن را با ذغال سنگ نارس با خاکستر در لایه ای از 8 سانتی متر مالچ کرد. من هیچ چیز دیگری را تغذیه نکردم ، مجبور شدم فقط یک بار گوجه فرنگی را در طول دوره رشد میوه آبیاری کنم.

در هنگام گلدهی ، بچه ها زمین را زیر گوجه فرنگی با فویل تراشه پوشانده بودند تا آفتاب بیشتری داشته باشد. به دو ساقه شکل ، سنجاق ، بسته شده است. همسایگان باتجربه گفتند که علی رغم تابستان سخت ، برداشت مناسبی داشتم. اما نکته اصلی این است که من و بچه ها ، بدون کمک خارجی ، توانستیم به تنهایی از پس همه کارها بر بیاییم و این کار لذت ما بود.

board تابلوی اعلان بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب های فروشی

او در اواخر ماه فوریه ، تره فرنگی نوع Iolant را روی نهال کاشت ، سپس در مرحله دو برگ ، آن را در "پوشک" فیلم کاشت. هر سه هفته او آنها را باز می کرد و 1 قاشق غذاخوری زمین به آن اضافه می کرد. در بستر کوددهی شده با کمپوست در یک زاویه ، با زاویه 45 درجه کاشته می شود ، برگها و ریشه ها را 1/3 کوتاه می کند ، در حین کاشت 2 گرانول کود AVA اضافه می شود. گیاهان به سرعت رشد کردند: هم از بالا و هم از نظر پهنا. چندین بار تره را جمع می کنیم ، جمعاً 30 سانتی متر. در سپتامبر ، گیاهان بزرگی را با ساقه سفید شده تا 25 سانتی متر ، قطر 6-7 سانتی متر برداشت کردیم. نمونه های کوچکتر زمستان مانده بودند و در پایان ماه اکتبر با ذغال سنگ نارس پوشانده شدند.

آزمایش روی توت فرنگی خالی از لطف نبود. او سبیلهای خود را بر روی تختی که با spunbond سیاه پوشیده شده بود ، در برشهای صلیبی کاشت ، به هر سوراخ 1 قاشق چایخوری کود AVA اضافه کرد. با اسپری فیتوسپورین برای بیماری های قارچی. نیازی به علف هرز یا شل شدن نبود (علف های هرز رشد نمی کنند ، رطوبت و ساختار خاک حفظ می شود. توت ها به هیچ وجه صدمه ای ندیدند).

در ماه اوت ، spunbond را برش دادم و به اندازه لازم سبیل ریشه زدم ، بقیه را قطع کردم. من زیر هر بوته 1 لیوان شیر آهک ریختم ، چیز دیگری تغذیه نکردم (کود AVA به مدت سه سال به اندازه کافی میکرو عناصر دارد).

همسایگان بسیاری از سبیل های بسیار جوان توت فرنگی با رقم مناسب را ارائه دادند ، اما من دیگر تخت خواب ندارم و نمی توانم خاکشیر را حفر کنم. من از این وضعیت خارج شدم: در ماه جولای چمن های اطراف درختان سیب را با "جمع آوری" پردازش کردم. در پایان ماه آگوست ، علف های هرز کاملاً خشک شدند ، از جمله ریشه ها.

اکنون می توان بدون آنکه مانند یک فرش حفر شود ، چاله را به راحتی از بین برد. شیشه های آب در سطح خاک در زمین حفر شد. سبیل خود را در پرده های اطراف شیشه ها کاشت. با چاقوی تیز ، برش سبیل را تازه کردم و آنها را در آب پایین آوردم. سایه دار با لوتراسیل. در پایان ماه سپتامبر ، همه بوته ها برگ جدید داشتند. در بهار من آنها را روی تخت های دائمی روی spunbond سیاه می کارم ، یا ممکن است مواد بام را امتحان کنم ، ارزان تر است و اثر همان قول داده شده است.

چه باغ سبزی بدون کدو سبز. ما آنها را روی یک توده گودال پوسیده کاشتیم ، درست مثل توت فرنگی ، آن را با بسته بندی پلاستیکی قدیمی پوشانده ایم. من آبیاری نکردم ، علف های هرز نگذاشتم ، و کدو سبز زیادی وجود داشت. ما هنوز کدو سبز نگریتنوک می خوریم.

با در نظر گرفتن توانایی های خودم ، کمی سبزیجات را کمی کاشتم ، تخت های مخلوط درست کردم. به نظر می رسد موفق ترین آن پیشی باشد که پیازهای چند ساله روی آن رشد کند ، سپس دو ردیف هویج به لبه و یک ردیف چغندر در امتداد لبه آن رشد کند. در انتهای تخت نعناع ، ترخون و جعفری کاشته شد. سبزیجات بیمار نبودند ، هیچ کس آنها را نمی جوید.

بعد از برداشت سبزیجات ، همه بسترها را با خردل سفید کاشتم. از آنجا که تخت های گیاهی من با تخت های توت فرنگی جایگزین می شوند ، در پاییز باغ به طرز غیر منتظره ای زیبا به نظر می رسید (آنها می گویند که این نیز مفید است). بوته های توت فرنگی رشد کردند و بسترها را کاملا با شاخ و برگ گیاهان پوشاندند. تناسب شاخ و برگ توت فرنگی سبز تیره با سبزی خردل روشن شگفت انگیز بود ، مخصوصاً در پس زمینه چمن های منجمد در بقیه سایت.

من و بچه ها به این ترتیب تجارت و لذت را با هم ترکیب کردیم. آنها ناتوانی من را شکست دادند ، لذت بردند ، یک تجربه جالب و البته خود ما ، خوشمزه ترین سبزیجات و توت ها. شاید تجربه من به کسانی که فکر می کنند او با سخت کوشی یک باغبان کنار نخواهد آمد کمک کند. در واقع ، جالب و هیجان انگیز است ، مخصوصاً اگر از آزمایش نمی ترسید.