میله شناور محبوب ترین تکل است

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آکادمی ماهیگیری

ماه مه نوعی روبیکن بین ماهیگیری زمستانی و تابستانی است. زمان ماهیگیری زمستانی (عمدتا با جیک) تمام شده است و زمان ماهیگیری گسترده با یک میله شناور فرا رسیده است. اما ، اگر بیشتر از یک و نیم قرن است که یک اسباب بازی به عنوان وسیله ماهیگیری شناخته شده است ، از زمان بسیار قدیم میله شناور استفاده می شده است.

پدربزرگ و مادربزرگ های ما نیز با چنین وسایلی ماهیگیری می کردند. درست است ، برخلاف میله مدرن ، میله ماهیگیری در آن زمان بسیار ابتدایی به نظر می رسید. یک چوب بلند ، یک بند ضخیم از رگهای حیوانات که جای ماهیگیری را گرفت ، یک سنگریزه به جای غرق کننده و یک قلاب - یک شاخه درخت تیز یا استخوان نازک حیوانات.

به تدریج ، میله شناور بهبود یافت و اکنون از یک خشن به یک تکه بسیار ظریف با یک میله انعطاف پذیر سبک با یک حلقه مدرن ، یک خط مصنوعی بسیار نازک و قوی ، یک شناور حساس و یک قلاب مینیاتوری تیز تبدیل شده است. با این وجود ، علی رغم تمام پیشرفت ها ، اصل دستگاه میله شناور و البته هدف آن بدون تغییر باقی مانده است.

برای موفقیت در ماهیگیری در مخازن با آب راکد و روان - در دریاچه ها ، حوضچه ها ، مخازن ، رودخانه های دارای جریان سریع ، رودخانه های آرام ، معادن سنگین و حتی در گاو خاکی باتلاقی با موفقیت یکسان استفاده می شود. به دلیل قابلیت کاربردی بودن ، میله شناور پیشگام سایر ابزارهای ماهیگیری تفریحی و ورزشی شده است.

قسمتهایی که از آن تشکیل شده است ، به یک شکل یا شکل دیگر ، به عنوان بخشی از هر وسیله ماهیگیری عمل می کند. با تجهیزات مناسب با یک میله شناور می توانید انواع ماهیان مختلفی را صید کنید: گودال ، تیره ، ریز ، سوپ ، کپور چلیپایی ، دهان ، چوب نقره ای ، رود ، روچ ، تره ، ایده ، مارماهی ، گور و بسیاری دیگر ماهی ، از جمله ماهی های درنده.

ساده ترین میله شناور مدرن از قسمتهای زیر تشکیل شده است: یک میله با یک دکل ، یک خط (رگ) با یک بند و یک قلاب ، یک غرق و یک شناور (شکل 1). عنصر اصلی وسایل ماهیگیری میله ای است که برای ریختن خط ماهیگیری با قلاب و نازل ، قلاب زدن و بازی ماهی کار می کند. میله باید به اندازه کافی بلند ، به اندازه کافی انعطاف پذیر ، انعطاف پذیر ، محکم و سبک باشد.

تمام این نیازها توسط میله های فایبرگلاس و فیبر کربن که می توانند بارهای سنگین را تحمل کنند تأمین می شود. هنگام انتخاب چنین میله ای باید توجه داشت که میله الیاف کربن چندین برابر میله فایبرگلاس گران است. طول یک میله شناور به شرایط ماهیگیری بستگی دارد و عمدتا توسط دو مورد تعیین می شود: پرتاب قلاب با نازل در چنین فاصله ای که ماهی در آن نگه داشته است و در عین حال می توان شناور را مشاهده کرد تا به موقع متوجه گزش شوید.

تمرین طولانی مدت مناسب ترین طول میله را برای ماهیگیری در آبهای خاص پیشنهاد کرده است. به عنوان مثال ، در استخرها و رودخانه های کوچک ، هنگام ماهیگیری برای ماهیانی که در جلبک های ساحلی تغذیه می کنند ، یک میله کوچک به طول 2.5 متر مناسب است. برای ریخته گری در مسافت های طولانی از میله هایی به طول 5/3 متر استفاده می شود. و اگرچه تولیدکنندگان میله ها ، با استفاده بیشتر و بیشتر از مواد و فن آوری های جدید ، در تلاشند آنها را طولانی کنند ، اما بیشتر ماهیگیران معتقدند که تحت هر شرایطی حداکثر طول نباید از شش متر بیشتر باشد (شاید به استثنای ماهیگیری در مگس).

میله های طولانی تر نه تنها ناخوشایند هستند (سنگین و دست و پا گیر هستند) ، بلکه عملاً قابل استفاده نیستند ، زیرا هنگام ریخته گری به فاصله 15-15 متر ، ماهیگیر قادر به شناور نیست. طول میله هرچه باشد ، باید انعطاف پذیر و مقاوم باشد. این دو م componentsلفه از خط در برابر شکستن در هنگام تکان های تند و تیز ماهی محافظت می کنند.

علاوه بر این عوامل ، توانایی ماهیگیر در توزیع صحیح بار روی تکل ضروری است. اگر میله به صورت افقی قرار داشته باشد (یعنی به موازات سطح آب باشد) ، میله خود عملاً کار نمی کند و خط ماهیگیری به طور کامل کل بار را از ماهی صید شده تحویل می گیرد. اغلب اوقات ، در همین لحظه قطع می شود. در موقعیت نزدیک به عمودی (عمود بر سطح آب) ، میله حداکثر تنش را تجربه می کند ، بنابراین می تواند شکسته شود. حداکثر شیب میله به سطح آب 60-45 درجه است. در این حالت ، از آنجا که از کشش میله کاملاً استفاده شده است ، خطر شکستن به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

با طراحی آنها ، میله ها به صورت یک تکه ، مرکب (تاشو - از چندین زانوی متصل به میله های فلزی یا لوله) و تلسکوپی تقسیم می شوند ، در حالی که زانوها یکی از دیگری گسترش می یابد. قابل اعتمادترین آنها ، همانطور که LP Sabaneev در یک زمان فکر می کرد ، یک میله یک تکه است ، که همانطور که او استدلال کرد: "می تواند به یک قوس شیب دار خم شود ، مانند هیچ تاشو ، و نمی شکند."

چندی پیش ، میله های بامبو با اتصالات زانو پلاگین در بین ماهیگیران بسیار محبوب بودند ، یعنی وقتی زانوی وارد زانوی دیگر شد (شکل 2). با این حال ، میله های بامبو اکنون به گذشته تبدیل شده اند. اکنون فقط میله های فایبرگلاس و فیبر کربن با اتصالات زانو پلاگین یا تلسکوپی استفاده می شود.

اما اتصال مطمئن زانوها هم تضمین راحتی استفاده از میله و هم دوام آن است. اتصال پلاگین را می توان به اندازه کافی قابل اطمینان در نظر گرفت اگر لوله قسمت فوقانی زانو (لوله شمارنده) آزادانه ، اما بدون بازی ، وارد لوله پایین زانو شود. می توانید کیفیت اتصال را به شرح زیر بررسی کنید …

میله مونتاژ شده را توسط دسته بگیرید و آن را به صورت عمودی و افقی تکان دهید. در صورت شل بودن لوله ها ، صدای ترک خوردگی جزئی را خواهید شنید. بعضی اوقات بعد از ماهیگیری یا استراحت طولانی ، لوله ها گیر می کنند. تحت هیچ شرایطی نباید لوله را با ضربات جسم فلزی از بین برد. انجام این کار ضروری است: یک گچ چسب یا نوار برق را روی زانوی میله بپیچید ، سپس دو نفر از آنها آنها را در مکان های تقویت شده می گیریم ، سعی می کنیم زانوها را بچرخانیم و سپس جدا کنیم.

توجه ویژه باید به میله هایی با مفاصل تلسکوپی زانو توجه شود. آنها در بین ماهیگیران به طور فزاینده ای رایج می شوند. اما ما در مورد آنها ، و همچنین در مورد سایر قسمت های میله شناور ، یک زمان دیگر صحبت خواهیم کرد.