انواع موسیر و ویژگی های کشت آنها

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

سرخابی ، کووچکا ، پیرمردها ، ملکه سفید و دیگران …

میهن پیاز خاورمیانه در نظر گرفته می شود ، از آنجا به مصر باستان نفوذ کرد. هرم Cheops توسط ده ها هزار برده ساخته شد. بر اساس منابع بازمانده ، برای جلوگیری از همه گیری ، هر روز به آنها پیاز داده می شد. علاوه بر این ، این بخش قابل توجهی از رژیم غذایی بود ، زیرا بودجه هنگفتی برای خرید آن در آن زمان هزینه شد.

پیاز در روم باستان لزوماً وارد جیره غذایی لژیونرها شد تا از آن در برابر بیماری های مختلف محافظت کند. رومی ها معتقد بودند که کمان نه تنها قدرت بلکه شجاعت نیز می دهد.

نه تنها خورده می شد ، بلکه به عنوان طلسم نیز پوشیده می شد. همانطور که افسانه ها می گویند ، همانطور که مقیاس های خشک و متعدد پیاز ، یک جوانه سبز ظریف را حفظ می کند ، یک پیاز نیز از یک جنگجو در برابر مشکلات در جنگ محافظت می کند. اعتقادات پیاز در سراسر اروپا گسترش یافت ، اعتقاد بر این بود که کمان از سربازان در برابر تیرها ، شمشیرها و هالبر محافظت می کند. شوالیه های قرون وسطایی که زره پوش فولادی بودند ، پیاز معمولی را به جای طلسم روی سینه آویزان می کردند.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

پیاز این روزها نیز بسیار محبوب است ، به ویژه موسیر. این پیاز از نظر شخصیت شباهت زیادی به پیاز دارد. تنها تفاوت این است که موسیر شاخه های قوی تری دارد ، پیازهای کوچکتری دارند و مدت زمان بیشتری ذخیره می شوند. پیازهای آن بسته به نوع طعم تند یا نیمه تیز ، چند اولیه ، متوسط ، 25-75 گرم ، متراکم است. از یک پیاز کاشت ، 6-12 پیاز را می توان در پاییز بدست آورد ، و گاهی اوقات تعداد پیازهای لانه می تواند به 20-25 عدد برسد.

موسیر نسبت به پیاز آبدارتر و معطرتر است ؛ در صورت استفاده ، طعم سایر محصولات را از بین نمی برد. موسیر برای خشک کردن و کنسرو کردن مناسب است و برخی از زنان صنعتگر از موسیر قرمز برای رنگ آمیزی نخ پشمی به رنگ قرمز زیبا استفاده می کنند.

گیاهان موسیر کوچکتر از پیاز هستند. برگهای آن مشتی ، باریک ، به رنگ سبز روشن با شکوفه کمی مومی است. گل رزها تا 30 سانتی متر کم حجم هستند. پیازها ، بسته به نوع آن ، بیضی ، گرد یا مسطح هستند ، تا 10 سانتی متر کشیده هستند. رنگ مقیاس های خشک هم سفید و سفید خامه ای است و هم از مقیاس های زرد روشن تا قرمز بنفش و آبدار. - سفید ، سبز تا بنفش. موسیر یک فرهنگ زودرس است. پیازها 70-80 روز پس از کاشت رسیده و از سبزها 25-30 روز پس از کاشت می توان استفاده کرد.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

موسیر یک فرهنگ مقاوم در برابر سرما ، نور دوست است. خاک حاصلخیز را ترجیح می دهد. بهترین پیشینیان آن حبوبات ، کدو تنبل و سبز است. در پاییز ، 5-6 کیلوگرم هوموس در هر 1 متر مربع ، 40-50 گرم سوپرفسفات ، 200 گرم خاکستر چوب قبل از حفر به باغ وارد می شود. آیا وقت لازم برای آماده سازی تخت های پاییز را نداشتید؟ در بهار ، قبل از کاشت پیازها ، هوموس ، خاکستر و کود معدنی پیچیده را مستقیماً روی شیارها قرار دهید.

موسیر در پاییز و بهار کاشته می شود ، زیرا یک محصول بسیار مقاوم در برابر سرما است. در بهار آنها به محض گرم شدن خاک کاشته می شوند. برای کاشت توصیه می شود از پیازهایی به قطر حدود 3 سانتی متر استفاده شود به منظور جلوگیری از بیماری ها می توان پیازها را در دمای حدود 40 درجه سانتیگراد به مدت 8 ساعت قبل از کاشت گرم کرد. پیازها تا عمق 5-6 سانتی متر کاشته می شوند ، به طوری که یک لایه خاک 2-3 سانتی متر بالای آنها قرار دارد. کاشت خیلی کم عمق اغلب منجر به بیرون آمدن پیازها از زمین می شود ، و خیلی عمیق پیازهای کوچک می دهد.

فاصله بین ردیف ها 20-30 سانتی متر است ، بین گیاهان در یک ردیف - 8-10 سانتی متر است. پس از کاشت ، گیاهان باید آبیاری شوند ، و برجستگی ها باید مالچ شوند. اگر پیازهای موسیر در پاییز کاملاً یخ زده باشند ، تقریباً بدون آسیب دیدگی ذوب می شوند. مراقبت شامل شل شدن و علف های هرز منظم است.

موسیر بیشتر به روش رویشی تکثیر می شود. برای انجام این کار ، در پاییز ، پس از برداشت ، پیازهایی با وزن 25-40 گرم انتخاب می شود بذر موسیر کوچک است ، میزان جوانه زنی آنها کم است (50-70٪). با این حال ، باید بخاطر داشت که تولید مثل رویشی طولانی مدت (طی 5-7 سال) منجر به تجمع بیماری ها ، پیری و از این رو به انحطاط می شود. بنابراین ، آنها به کاشت مواد کاشت تجدید شده از بذرها یا از لامپ های هوایی تشکیل شده بر روی گیاهان می روند.

برای ترساندن مگس پیاز ، که اغلب به پیاز حمله می کند ، هویج در لبه باغ کاشته می شود ، و گیاهان با بوی شدید در راهروها قرار می گیرند - گل مروارید ، افسنطین ، بومادران. بعضی از باغبانها از ابتدای رشد برگها تا اوایل تیرماه یک بار در هفته با محلول نمکی (1 قاشق غذاخوری نمک در هر 10 لیتر آب) آبیاری می کنند. برآمدگی ها باید مالچ شوند و به طور مداوم خاک نزدیک گیاهان را شل کنند. موسیر را از اواخر ژوئیه تا اواسط آگوست و پس از نشستن برگها برداشت می کنیم. به تأخیر انداختن برداشت نامطلوب است ، پیازها ممکن است شروع به جوانه زدن کنند ، به خصوص اگر خاک مرطوب باشد.

در حین نگهداری ، موسیر نسبت به پیاز حساسیت کمتری به بیماری دارد. شایع ترین بیماری پوسیدگی پیاز باکتری است. موسیر همچنین برای گرفتن سبزی در زمستان مفید است. هنگام مجبور کردن موسیر روی طاقچه ، می توانید از لامپ ها استفاده مجدد کنید. آنها را از ظرف بیرون آورده ، درست زیر وسط آنها را می برند و دوباره در زمین می کارند. این یک برداشت مضاعف می دهد.

هنوز موسیر انواع زیادی ندارد ، اما بهترین آنها عبارتند از: ستاره سفید - رقمی بی نظیر در حفظ کیفیت. Kushchevka خارکف یک نوع جوانه زودرس با پیازهای بزرگ است. Belozerets-94 - انواع بسترهای بطری شکل زودرس ؛ Uralsky-40 - انواع قرمز کشیده اولیه ؛ ملکه سفید - عاج ، انواع میوه های پرثمر ، مولد ، انواع دارویی ؛ کوبان گونه ای متراکم ، میوه دار ، کشیده و ذخیره شده طولانی است. Kubansky Kvochka - چند ابتدایی ، دروغگو ، با لامپ های صورتی و قرمز زیبا ؛ Shrike گونه ای بسیار زودرس و مقاوم در برابر خشکسالی با پیازهای بلند بنفش است. Starorusskiy یک نوع رسوبی با لامپ های بزرگ بنفش قرمز با اندازه نسبتاً بزرگ است. پیرمردان - انبارهای طولانی ، پر بازده با لامپ های زیبا ، گرد و بزرگ.

موسیر یک گیاه دارویی ارزشمند است که دارای طیف وسیعی از فعالیت است. گیاهان دارویی روسیه باستان اثر مفید موسیر را در تعدادی از بیماری ها توصیف می کنند. یک متخصص گیاهان دارویی V. N. نیکولسکی سالها پیش نوشت: "در روسیه ، مردم عادی پیاز خام را با نان ، نمک و کواس می خورند. این باعث سلامتی می شود ، چهره ای تازه می بخشد و دندان ها را حفظ می کند."

یک طعم خاص ، یک بوی تند تند به روغن ضروری پیاز می دهد که باعث گریه ما می شود. پیاز حاوی یک مجموعه کامل از ویتامین ها است: C ، B ₁ ، پروویتامین A (کاروتن). فیزیولوژیست ها معتقدند که برای سلامتی طبیعی ، هر فرد باید حداقل 10 کیلوگرم از پیاز معمول را در سال بخورد. فیتونسیدهای موسیر دشمن کشنده بسیاری از باکتری ها هستند. مواد فرار این گیاه ، آب میوه ها و عصاره های آن برای بسیاری از انواع میکروارگانیسم ها مضر است.