آفات پیاز و سیر در فصل رشد

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

هیچ جانوری از مگس بدتر نیست

بسیاری از آفات خطرناک شناخته شده اند که نه تنها قسمت قابل توجهی از محصول پیاز و سیر را در طول فصل رشد از بین می برند ، بلکه کیفیت و ایمنی آن را نیز بسیار کاهش می دهند. برخی از اشیا harmful مضر به اندام های زیرزمینی این محصولات آسیب می رسانند - مگس پیاز ، شناور پیاز ، کنه پیاز (نماتد ساقه) و برخی دیگر - روی برگها و گل آذین ها - کمین کننده پیاز ، سوسک برگ پیاز ، تریپس تنباکو (پیاز).

غالباً ، صاحبان قطعات خانگی و باغچه ها ، به دلیل ناآگاهی از این آفات ، اقدامات حفاظتی انجام نمی دهند و در نتیجه ، آنها اغلب قسمت قابل توجهی از محصول را از دست می دهند. اتفاق می افتد که او کاملاً می میرد.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

مگس پیاز (بدنه ای خاکستری خاکستری دارد و در پشت آن 6-8 میلی متر مایل به سبز است) در نیمه دوم ماه مه پرواز می کند. آغاز تابستان آفت در بهار زودرس و گرم در هنگام گلدهی گیلاس و قاصدک ، سالهای عظیم و تخمگذاری توسط ماده ها - در طول گل یاس بنفش اتفاق می افتد.

مگس پیاز تخمهای مستطیلی سفید (به طول حدود 1 میلی متر) را در گروه های 5-20 در مقیاس خشک پیاز و پایه برگ یا زیر توده های خاک در کنار گیاهان می گذارد. یک هفته بعد ، لاروهای کرم مانند از تخمها بیرون می آیند ، به سمت جلوی لارو باریک می شوند ، که در بافت آبدار پیازها سوراخ می شوند (معمولاً از پایین) و داخل پیاز تغذیه می شوند. بیشتر اوقات آنها در قسمت پایین تمرکز می کنند ، و در مقیاس های آبدار عبور می کنند و باعث پوسیدگی لامپ می شوند ، خصوصاً به سرعت در هوای مرطوب. جالب است که افرادی که از یک کلاچ بیرون می آیند ، به طور معمول ، به هم می چسبند و یک حفره مشترک را می خورند.

در نتیجه چنین صدمه ای ، برگها تورک خود را از دست می دهند ، پژمرده می شوند ، یک رنگ خاکستری مایل به زرد پیدا می کنند و بعداً خشک می شوند. پیازهای آسیب دیده توسط یک پیاز نرم و پوسیده می شوند ، زیرا لارو آفت ناقل باکتری هایی است که باعث پوسیدگی مرطوب می شوند. پس از تغذیه ، لاروها پس از 2-3 هفته به داخل خاک می روند ، شفیره می شوند و پس از 2-3 هفته دیگر مگس های نسل جدید ظاهر می شوند: تخمگذاری یک سری جدید و ظاهر لاروهای جدید تکرار می شود ، که دوباره به کاشت پیاز آسیب برساند. پس از شفیره شدن ، این لاروها در عمق 12-20 سانتی متر در خاک خواب می بینند.

اگر در خط میانی ، پرواز پیاز در طول تابستان دو نسل ایجاد کند ، در شرایط شمال غربی ، معمولاً فقط یک مورد مشخص می شود ، اگرچه با توجه به پاییز گرم (سپتامبر و بخشی از اکتبر) ، دومین بار نیز در اینجا امکان پذیر است. خطرناک ترین آفت با پرواز زود هنگام و دوستانه است. مگس پیاز بیشترین آسیب را در خاکهای لومی شنی سبک و لومی با کشت دائمی محصولات زراعی دارد که این امر اغلب در قطعات شخصی اتفاق می افتد. پیازهایی که با دانه کاشته می شوند و همچنین بعداً کاشته می شوند به این دلیل که گیاهان وقت رشد و تقویت ندارند ، رنج زیادی می برند. به همین دلیل ، تا زمان ظهور آفت در کاشتها ، گیاهان در معرض آسیب ترین مرحله صدمه نهال (2-3 برگ) قرار دارند. همراه با پیاز ، مگس به پیاز باتوم ، گاهی تره ، موسیر ، پیازچه و سیر آسیب جدی می رساند.

پیاز hoverfly - مگس بزرگتر از آفت قبلی (طول 6-9 میلی متر) ، به رنگ سبز برنز. پس از ظهور در اواسط ماه ژوئن (گاهی ظهور همزمان با گلدهی قاصدک است) ، ماده ها برای مدتی از شهد گیاهان گل تغذیه می کنند. مگس اغلب در یک دایره معیوب پرواز می کند ؛ برای فرود ، مناطق باز و فرود با نور مناسب را انتخاب می کند. تخمهای شناور پیاز مستقیماً روی پیاز (پشت مقیاسهای پوشش خارجی یا گردن) یا کنار آن مستقیماً روی سطح خاک قرار می گیرند.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

محرک یک کلاچ فعال تخم مرغ (40-55 قطعه) به اندازه 1 میلی متر می تواند بوی خاص گیاهان آسیب دیده مکانیکی یا بیمار باشد. مگس در تمام طول روز پرواز می کند. یک هفته بعد ، لاروهای زرد کثیف از تخمها بیرون می آیند. در یک کلاچ ، آنها تقریباً به طور هم زمان جوجه ریزی می کنند و بلافاصله سعی می کنند داخل لامپ نفوذ کنند. تفاوت مشخصه لارو پیاز به صورت شناور وجود یک فرایند کوتاه به شکل یک لوله قهوه ای در پشت بدن چروکیده است.

این لاروها از قسمت داخلی پیازها تغذیه می کنند و قسمت داخلی آن را به یک توده سیاه پوسیده تبدیل می کنند. تغذیه آنها یک ماه طول می کشد ، این نسل لارو برای پیاز بسیار مضر است ، با عملکرد خود منجر به تشکیل 1-2 فلش می شود. پس از آن ، لاروها در لایه های بالایی خاک شفیره می شوند. نسل جدیدی از هاور فلای در اواخر ماه ژوئیه ظاهر می شود - اوایل ماه اوت ، همچنین به کاشت پیاز آسیب می رساند. زمستان لاروها داخل پیازها زمستان گذرانی می کنند. علاوه بر پیاز و سیر ، این آفت روی پیاز گل نرگس ، گل لاله و گل گلیس نیز تأثیر می گذارد.

پیاز (ریشه) کنه است یک بیضی، ضخیم، سفید شیشه ای بدن (0.7-1.1 میلی متر در اندازه)، پاها قهوه ای و قطعات دهان، که تنها می تواند با یک ذره بین دیده می شود. اثر مضر آن اغلب دلیل کم عملکرد بودن پیاز است.

این گاهی اوقات برای تولیدکنندگان سبزیجات تعجب آور است ، که به طور ناگهانی هنگام برداشت ، بسیاری از پیازهای نرم و پوسیده ، که در خارج از آنها با گرد و غبار قهوه ای پوشانده شده است ، کشف می کنند. کنه در طول فصل رشد و در هنگام ذخیره سازی آسیب می رساند ، به طور عمده پیازهایی را که توسط دیگر آفات (مگس های پیاز و هاورفلایا ، نماتدها) بیمار یا آسیب دیده اند ، جمع می کند. این آفت با مواد کاشت آلوده وارد محل می شود و می تواند از آنجا به پیازهای غیرمجاز همسایه منتقل شود.

اما گاهی اوقات با برخی از فرهنگ های قبلی در خاک مستقر می شود. سپس از خاک به داخل پیازها نفوذ می کند ، اغلب از پایین ، که پوسیده می شود و می افتد. از طریق قسمت پایین ، آفات وارد مقیاس های گوشتی آبدار می شوند و از آنها تغذیه می کنند ، در حالی که پیازهای آسیب دیده می پوسند (قارچ ها و باکتری ها به روند پوسیدگی کمک می کنند). ماده ها در پیاز تخم گذاری می کنند (باروری حداکثر 800 قطعه است) که در طی 1-2 هفته بسته به شرایط آب و هوایی ، از لارو خارج می شوند که از شیره گیاه تغذیه می کنند. چرخه رشد کامل این آفت یک ماه است.

زمستان کنه در پیاز ، در خاک ، در بقایای پس از برداشت ، در گلخانه ها و تاسیسات ذخیره سازی زمستان گذرانی می کند. لازم به ذکر است که کنه ها موجوداتی دوستدار گرما و دوستدار رطوبت هستند ، به ویژه در دمای بالاتر از 13 درجه سانتیگراد و رطوبت هوا بیش از 70٪ به شدت تکثیر می شوند. و اگر رطوبت هوا 70٪ یا بیشتر در اتاق مشاهده شود ، کنه ها شروع به تکثیر فعال می کنند ، اما با کاهش آن ، رشد آفت متوقف می شود. بدتر شدن شرایط زندگی یا کمبود غذا منجر به ظهور یک نوع آفت بسیار ماندگار می شود که "هیپوپوس" نامیده می شود: در آن کنه ها می توانند به مدت طولانی بدون غذا خوردن وجود داشته باشند.

نماتدهای ساقه بزرگسالان کرمهای سفید رشته ای کوچک (به طول 1-1.5 میلی متر) هستند که سلول های برگ و پیاز را سوراخ می کنند و آب آنها را می مکند. ماده ها در بافت گیاه تخمگذاری می کنند که از آن لاروها خارج می شوند و تغذیه آنها مانند بزرگسالان است. نهال آسیب دیده توسط نماتد بزرگسال یا لارو آن متورم می شود ، خم می شود و به طور معمول می میرد. ست های پیاز در انتها برگهای منحنی و ضخیم دارند. پوسته های آبدار پیاز آسیب دیده رنگ مایل به خاکستری و سپس مایل به قهوه ای پیدا می کند ، به آرامی به یکدیگر می چسبند ، که باعث می شود لمس نرم شود.

کف پیاز آسیب دیده توسط نماتدها معمولاً ترک می خورد. به عنوان یک قاعده ، نماتدها یا خود عامل بیماری زایی پوسیدگی هستند ، یا وقتی به مکانیکی به بافت پیاز آسیب می رسانند در نشست این میکروارگانیسم ها نقش دارند ، بنابراین ، این نوع لامپ ها معمولاً هنگام ذخیره می پوسند. نماتدها در پیازها و خاک زمستان گذرانی می کنند. در بقایای گیاهان خشک آنها می توانند تا 4-5 سال زنده بمانند (در حالت آنابیوتیک) و در معرض محیط مرطوب فعال می شوند. علاوه بر پیاز و سیر ، به گیاهان تعدادی از خانواده های دیگر نیز آسیب می رساند.

لورکر پیاز یک سوسک کوچک (به طول 2-3 میلی متر) سیاه است که روی بدن آن پوسته های مایل به سفید دارد و یک پروبوزیس خمیده به سمت پایین - یک شپشک است. با ظهور زمستان های زمستانی ، ابتدا از پیازهای جوانه زده باقی مانده در خاک یا انواع پیازهای چند ساله - با پیاز باتوم ، پیازچه ، پیاز چند طبقه تغذیه می کند. این معمولاً در پایان ماه آوریل - اوایل ماه مه رخ می دهد. ماده ماده تقریباً سوراخهای نقطه ای از نور سفید را در آنجا برگردانده و در آنجا تخمگذاری می کند. بعد از 1-2 هفته (بسته به شرایط آب و هوایی) ، لاروهای بدون پا زرد از تخمها بیرون می آیند ، که شروع به خراشیدن تفاله آبدار داخلی برگ می کنند بدون اینکه به پوسته بالایی آسیب برساند.

چنین برگهایی با نوارهای طولی مایل به سفید کاملاً قابل تشخیص ، از بالا شروع به زرد شدن می کنند و به طور معمول خشک می شوند. یک برگ بعضی اوقات شامل 8-10 لارو است. پس از پایان تغذیه ، آنها پس از 2-3 هفته برای شفاف سازی به خاک می روند ، به طوری که در اوایل ماه ژوئیه آنها به شکل سوسک های جوان ظاهر می شوند ، که به طور فعال به برگ های گیاهان آسیب می رسانند ، و همچنین می توانند پایه های گیاهان را بخورند بیضه ها ، در نتیجه عملکرد دانه ها کاهش می یابد. نه چندان دور از توطئه ها ، سوسک ها روی علف های هرز می خوابند و این اتفاق می افتد - درست در قلمرو آن.

سوسک پیاز سوسک با بدن بیضی شکل کشیده (7-8 میلی متر) است (از بالا قرمز مایل به نارنجی است ، از زیر سیاه است) و پاهای قرمز - در اوایل ماه مه ظاهر می شود. در ابتدا ماده ها از محصولات زنبق وحشی و خانگی تغذیه می کنند. اگر سوسک را مزاحم کنید ، فوراً به زمین می افتد. سپس ماده ها به سمت گیاهان پیاز حرکت می کنند و تخمهای نارنجی را به صورت گروههای 10-20 نفری در زیر برگها می گذارند. لاروها (از رنگ زرد کثیف با سر سیاه) از سوراخهای برگ پیاز می خورند و به داخل آنها نفوذ می کنند.

پس از 2-3 هفته ، لاروها در خاک شفیره می شوند و در آغاز ماه ژوئیه سوسک های نسل بعدی شروع به ظهور می کنند ، سپس در لایه سطحی خاک (اغلب روی علف های هرز) خواب زمستانی می شوند. سوسک پیاز علاوه بر پیاز به برگ های سیر ، پیاز و پیازچه و همچنین سوسن دره و بسیاری از گل های لیلیوم آسیب می رساند. لاروها با بیرون آمدن می توانند خیلی سریع برگها و گلبرگهای نیلوفرها را اسکلت بندی کنند ، که کاملاً اثر تزئینی خود را از دست می دهد.

تریپس تنباکو (پیاز) حشره ای بسیار کوچک است (اندازه آن تا 0.8-0.9 میلی متر) با بدنی کشیده و باریک به رنگ زرد یا قهوه ای روشن. دارای دو جفت بال (باریک با یک حاشیه مو در امتداد لبه ها) است. تریپس ها معمولاً در ماه ژوئن ظاهر می شوند ، در زیر بغل برگ های پیاز قرار می گیرند (روی بیضه ها - در گل آذین ها) و به طور فعال شیره گیاهان را می مکند. در مرحله اول ، آسیب ناشی از تریپس مانند لکه های مایل به سفید به نظر می رسد ، بعداً برگها خم می شوند ، زرد می شوند و خشک می شوند.

با بررسی دقیق چنین برگهایی ، می توانید نقاط سیاه کوچکی را که از فضولات این آفات است ، روی آنها پیدا کنید. ماده ها زیر پوست برگ تخم می گذارند. یک هفته بعد ، لارو از آنها ظاهر می شود ، که به همان شیوه بزرگسالان تغذیه می کنند. تبدیل به حشرات بالغ طی 3-3 هفته اتفاق می افتد: آنها پرواز می کنند و روی سایر گونه های گیاهی می افتند. این آفت علاوه بر پیاز و سیر به توتون ، کلم و خیار نیز آسیب می رساند. زمستان در بقایای گیاه ، در لایه فوقانی خاک ، در زیر مقیاس های خشک پیاز قرار دارد. اگر پیاز و سیر در یک آپارتمان در زمستان ذخیره شود ، جایی که دما در 18 … 22 درجه سانتیگراد حفظ می شود ، آفت به تغذیه و تولید مثل خود ادامه می دهد.

کنترل آفات پیاز و سیر

در مبارزه با این آفات ، رعایت مجموعه ای از تکنیک های زراعت مهم است. با یک چرخش محصول ، پیاز و سیر زودتر از 3-4 سال بعد به محل اصلی خود برمی گردند. انواع پیاز و سیر برای جلوگیری از گسترش موجودات مضر در نزدیکی کاشته نمی شوند. خیار و گوجه فرنگی پیشینیان خوب این محصولات محسوب می شوند. محل فرود در منطقه ای با تهویه مناسب انتخاب می شود.

برای کنترل آفات نیز توصیه می شود:

• تاریخ کاشت و کاشت زودرس ؛
• به موقع (در طول دوره شفیره شدن انبوه لارو آفت) درمان های بین ردیفی.
• پانسمان بالا و آبیاری متوسط ، ایجاد رشد دوستانه توده سبز ؛
• جمع آوری و از بین بردن بقایای گیاهی پس از برداشت ؛
• حفر عمیق خاک.

به عنوان مثال ، مقدار سوسک پیاز که اغلب در مزارع گل سوسن خواب زمستانی می شود ، باعث کاهش حفر خاک می شود که با دقت انجام می شود تا به پیازهای گل آسیب نرساند. وقتی این سوسک ها روی گل ها پیدا می شوند ، آنها با احتیاط جمع آوری شده و از بین می روند. با تعداد زیادی از آفات ، نیلوفرهای کاشت با گیاه فیتورم اسپری می شوند.

اگر زود کشت محصولات پیاز کاشته شود ، آسیب های ناشی از آفات (به ویژه مگس های پیاز) به طور جدی کاهش می یابد: با پرواز آفات ، نهال ها قوی می شوند.

یک روش اجباری کشاورزی انجام 4-5 تیمار بین ردیفی در طول فصل رشد است که لایه بالایی خاک را در حالت سست نگه داشته و از رشد علف های هرز جلوگیری می کند. مهم است که از دوزهای توصیه شده کود استفاده شود و به دنبال جمع شدن توده سبز به دلیل کودهای آلی یا ازته نباشید. برای ترساندن مگس های پیاز و شناورهای پیاز ، برخی از باغبانان خاک را با مواد دافع - خاکستر چوب ، تنباکو یا گرد و غبار توتون با ماسه می پاشند (1: 1) ، این روش را 2-3 بار در هفته تکرار می کنند.

مالچ پاشی خاک نزدیک گیاهان با پیت نیز موثر است. توصیه می شود بسترهای پیاز یا سیر را در کنار کاشت هویج قرار دهید: اعتقاد بر این است که فیتونسیدهای پیاز مگس هویج و فیتونسیدهای هویج - پیاز را می ترساند. در طول فصل رشد ، آنها با عوامل بیماری زا که باعث ضعیف شدن گیاهان می شوند ، مبارزه می کنند. هنگام کشت پیاز شلغم که برای نگهداری طولانی مدت در نظر گرفته شده است ، یک ماه قبل از برداشت آبیاری قطع می شود.

هنگام استفاده از پیاز سبز روی پر ، استفاده از روش شیمیایی علیه این آفات نامطلوب است. علاوه بر این ، بسیاری از این آفات در طول فصل رشد گیاهان یک سبک زندگی پنهان دارند (در داخل برگها) ، بنابراین تأثیر شیمیایی روی آنها محدود است.

پیاز و سیر را در هوای خشک پس از تشکیل پیاز برداشت می کنند ، در منطقه خشک می کنند تا برگها خشک شوند و مقیاسهای پوشش خشک ایجاد شود. پس از خشک شدن ، برگها قطع می شوند ، پیازها در دمای 35 … 37 درجه سانتیگراد به مدت 5-7 روز گرم می شوند و در انبار قرار می گیرند. ست های پیاز را با گچ خشک بپاشید.

قبل از کاشت ، پیازها مرتب می شوند ، گونه های بیمار و آسیب دیده را رد می کنند. برخی از پزشکان از روش حرارتی کاملاً دشوار اما کاملاً م effectiveثر برای ضد عفونی کردن پیازها از نماتدهای ساقه ای و تریپس استفاده می کنند و آنها را در آب با دمای 45 … 46 درجه سانتیگراد به مدت 10-15 دقیقه غوطه ور می کنند. در صورت استفاده از دمای بالاتر از آب ، زمان قرار گرفتن در معرض کاهش می یابد (6-8 دقیقه در دمای 50 … 52 درجه سانتیگراد یا 3-5 دقیقه در دمای 55 … 57 درجه سانتیگراد) ، سپس با آب سرد خنک می شود. سایر باغبانان با خیساندن پیازها در آب (در دمای 16 … 18 درجه سانتیگراد) به مدت سه روز پیاز و سیر را از این آفات ترمیم می کنند.