فواید موم - 1

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

موم یک محصول منحصر به فرد است که توسط خانواده زنبورها تولید می شود

موم یکی از غذاهای اصلی است که توسط زنبور عسل ، بزرگترین کارگر طبیعت تولید می شود. به حق بعد از عسل به عنوان دومین محصول مهم زنبورداری در نظر گرفته می شود.

این حشرات لانه زنبوری را از موم می سازند - اساس لانه آنها ، که تمام زندگی آنها با آنها ارتباط تنگاتنگی دارد. این مهد فرزندان نوپا ، محل زایمان ، استراحت و زمستان گذرانی کل جمعیت کندو است. این همچنین یک انبار از سهام عسل است.

زنبور عسل ، گرده و گرده زنبور عسل در داخل غدد مخصوصی که در قسمت تحتانی شکم قرار دارند ، موم (در حالت مایع) تولید می کند. در یک زنبور عسل متولد شده ، این غدد در سن 3-5 روزگی شروع به تشکیل می کنند و در اولین مرحله رشد بسیار ضعیف هستند. در روز 14-18th زندگی ، آنها به حداکثر اندازه خود می رسند. مایع موم از طریق کوچکترین سوراخهای "آینه" های موم به بیرون فشرده شده و به صورت 8 باریکترین مقیاس با وزن کلی حدود 1.5 میلی گرم (جرم یک مقیاس از 0.18 تا 0.25 میلی گرم) جامد می شود.

کارشناسان محاسبه کرده اند که برای تولید 1 کیلوگرم موم ، زنبورهای عسل نیاز به تولید (بسته به وزن مقیاس موم) از 1 تا 4 میلیون چنین مقیاس دارند ، در حالی که در یک فصل زنبوردار معمولاً تا 1.2 کیلوگرم موم دریافت می کند از کندو و با داشتن مقدار زیادی مواد اولیه تازه ، یک خانواده قدرتمند می تواند تا 7 کیلوگرم وزن بدهد! در چنین خانواده ای ، زنبورها قادر به تولید بیش از یک میلیون بشقاب موم در روز هستند.

یک سلول زنبور عسل از 13 میلی گرم موم (50 صفحه) و در هر سلول هواپیمای بدون سرنشین ، 30 میلی گرم موم (120 صفحه) استفاده می کند. هر لانه زنبوری از دو ردیف سلول مومی شش ضلعی تشکیل شده است که دارای یک پارتیشن مشترک است که به عنوان ته این سلول ها عمل می کند. این لانه زنبوری که فقط 150 گرم وزن دارد ، دارای 9100 سلول شش ضلعی است که حاوی حداکثر 4 کیلوگرم عسل است. به نظر می رسد که هر وجه سلول لانه زنبوری برای سلولهای مجاور مشترک است.

در زنبورهای قدیمی غدد موم به تدریج تحلیل رفته و تولید موم کاهش می یابد و بعداً متوقف می شود. دانشمندان دریافته اند که با کمبود زنبورهای جوان در کندو ، غدد آتروفی زنبورهای مسن هنوز قادر به بازسازی و تولید موم هستند اما نسبتاً کم است. در بچه های پاییزی زنبورهای جوان ، غدد مومی بسیار ضعیف توسعه یافته یا عدم وجود آنها مشاهده می شود ، اما از بهار آنها به طور کامل ترمیم یا تشکیل می شوند ، به طور فعال موم آزاد می شود. زنبورهای پاییزی که غدد خوبی دارند در بهار سال آینده در گروه "قدیمی" قرار می گیرند و تولید موم را متوقف می کنند. به عنوان یک قاعده ، در چنین زنبورهای عسل ، پس از تبدیل از "موم ساز" به "پرواز" ("عسل") ، غدد مومی آنها کار نمی کنند.

برای تحریک و تولید طبیعی موم ، یک ماده پروتئینی ، به عنوان مثال ، گرده ، باید در خوراک وجود داشته باشد ، اما به میزان کاملاً مشخص. هنگام ساخت شانه زنبورهای عسل انرژی زیادی مصرف می کنند. آنها با تغذیه از عسل و گرده از بین می روند. برای تهیه 1 کیلوگرم موم ، یک زنبور عسل در شرایط عادی بیش از 3.5-3.6 کیلوگرم عسل می خورد (در هوای سرد این رقم به 10 کیلوگرم می رسد). مقدار موم تولید شده توسط زنبورها ، قبل از هر چیز به کیفیت خوراک بستگی دارد: زنبور عسل با داشتن مقدار زیادی عسل و گرده ، حجم بسیار بیشتری از موم را می دهد. اما اگر فقط با شربت قند تغذیه شود ، تشکیل موم به طور محسوسی کند می شود.

اگر رحم در خانواده از بین برود ، پس از آن انتشار موم (و از این رو ساخت لانه زنبوری) متوقف می شود. یک پدیده مشابه نیز در کلنی زنبور عسل مشاهده می شود ، که برای ازدحام آماده می شود.

به محض اینکه زنبورهای جوان دسته اول موم را تولید می کنند و آن را به زنبورهای کارگر می دهند ، بلافاصله شروع به ساخت اولین لانه زنبوری می کنند. آنها مقدار کمی ماده چسبنده را به سقف متصل می کنند ، که در آن اولین صفحات موم با جویدن طولانی با فک های قوی (فک پایین) و مرطوب شدن با ترشحات (بزاق) به آن تبدیل می شوند. به لطف این مجموعه آنزیمی ، زنبورهای کارگر با ورز دادن موم قادر به حل آن هستند ، بنابراین سلولهای تولید شده هیچ درز ندارند. برای ساخت یک لانه زنبوری ، زنبورها حدود 140 گرم موم خرج می کنند. شانه های تازه ساخته شده معمولاً سفید با کمی رنگ کرمی هستند و حاوی حدود 100٪ موم ، شانه های کمی زودتر (با رنگ مایل به زرد) - 75٪ موم و قدیمی ترها (قهوه ای) - تا 60٪ هستند.

شیمیدانان دریافته اند که موم مخلوط پیچیده ای است که حاوی حداکثر 300 ماده شیمیایی است که از نظر خاصیت به چهار گروه تقسیم می شوند - استرها ، اسیدهای آزاد ، الکل های آزاد و هیدروکربن ها. برای بوی مطبوع ، بسیار یادآور عسل و رنگ موم ، مسئول ترکیبات خاص بو و رنگ هستند. اما کارشناسان معتقدند که جز the اصلی موم ، استرها هستند که در نتیجه اثر متقابل اسیدهای چرب (کربوکسیلیک) و الکل ها ایجاد می شوند.

دانشمندان موم طبیعی را به عنوان یک ترکیب پرکالری طبقه بندی می کنند: این ماده حاوی رزین ، بتاکاروتن ، مواد معدنی ، گرده ، ویتامین A ، بره موم و سایر اجزای آن است. آنها محاسبه کردند که موم تقریباً 80 برابر ویتامین A بیشتر از گوشت گاو دارد. به دلیل وجود مقدار قابل توجهی اسیدهای آزاد ، موم قادر به جذب (و بنابراین حاوی) مقدار زیادی از عناصر اساسی است - فلزات جدول تناوبی مانند آهن ، مس ، روی ، کروم و غیره.

جنگل هایی

که هنوز شفاف هستند انگار در آرامش سبز می شوند.

زنبور عسل برای ادای احترام

از سلول مومی پرواز می کند.

مانند. پوشکین