توت سیاه ، کشت در سایت و انواع آن. قسمت 2

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

توت سیاه ، زراعت را در سایت و انواع آن بخوانید. قسمت 1

شاه توت مورد علاقه من است

به طور طبیعی ، هر نوع توت سیاه مزایای خاص خود را دارد ، اما معایبی نیز دارد. بنابراین رقم

تورنفری ، همراه با تعداد زیادی از مزایا ، از جمله مهمترین آنها عدم وجود خار است ، دارای معایب بسیار قابل توجهی است ، به عنوان مثال ، مقاومت زمستانی ضعیف. در برابر پس زمینه ، رقم ویلسون ارلی بسیار جالب تر به نظر می رسد

، به اندازه کافی مقاوم در برابر زمستان است ، اما یک بدبختی دیگر نیز وجود دارد - شاخه های آن به شدت محدود هستند.

در مورد طعم و مزه و میوه جات ، در اینجا رهبر بلامنازع رقم

Agavam است ، که کشورش ایالات متحده است. انواع ما ، که در نتیجه کاشت بذر از گرده افشانی آزاد به دست آمده ، کمی نسبت به او - Ufa محلی پایین تر است

… این تنوع برای همه خوب است - طعم ، عطر ، عطر و طعم شگفت انگیزی در زمستان دارد و بنابراین ما آن را دوست داریم و احترام می گذاریم.

انواع دیگر ، بسیار معمول نیز ، به دلیل مقاومت کافی در زمستان برای شرایط ما ، در معرض خطر هستند. این ارقام از جمله ارقام

Lobular ، Izobilnaya ، Lucretia ، Krasnodar و

Eri هستند. آنها برای زمستان به پناهگاه اجباری احتیاج دارند. دارنده های واقعی مقاومت در برابر زمستان در ترکیب با طعم دلپذیر میوه ها و انبوه آنها شامل انواع

Eldorado و

Wilson Earley است.

خرید همه این انواع به صورت نهال کاملا آسان است ، زیرا در هر مهد کودک موجود است ، اما شما می توانید خود را تکثیر کنید ، از این نظر ، توت سیاه به تمشک نزدیک است.

تکثیر توت سیاه

انواع شاه توت را می توان با قلمه های ریشه و تقسیم بوته تکثیر کرد. توت سیاه قائم ترجیح داده می شود با قلمه های ریشه تکثیر شود. برای انجام این کار ، در اوایل بهار یا اواخر پاییز ، بخشهای ریشه با قطر حدود یک سانتی متر و طول تا 10-15 سانتی متر کنده می شود. بلافاصله پس از حفاری ، آنها را در شیارها کاشته ، آنها را به صورت افقی قرار داده و در عمق حدود 7-8 سانتی متر قرار می دهند.

توت سیاه خزنده با ریشه زنی قسمت های رویی ، لایه های افقی و البته قلمه های ریشه بسیار راحت تر پخش می شود. شاه توت خزنده همچنین هنگام تکثیر با قلمه های سبز به موفقیت خوبی می رسد.

در باغبانی آماتور ، یک روش ساده برای ریشه زنی تاپ ها ترجیح داده می شود ؛ این گزینه شبیه تولید مثل با لایه های قوسی است. ماهیت روش ساده است و شامل تمایل و خم شدن قوس قله ها است. این عملیات تقریباً در اواخر ماه اوت انجام می شود. برای این کار بهتر است یک روز ابری انتخاب کنید ، می توانید این کار را بعد از کمی باران انجام دهید. شاخه ها در حفره های حفر شده با عمق حدود 15-20 سانتی متر قرار می گیرند و با گوشه های چوبی در این موقعیت ثابت می شوند. پس از آن ، گودال ها باید پر شوند ، اما بهتر است برای این کار از خاک معمولی استفاده نکنید ، اما از مخلوط خاک بارور و هوموس استفاده کنید ، لازم است که آن را پر کنید تا نوک شاخه ها روی سطح باقی بماند.

اغلب ، ریشه ها و رشدهای کوچک جدید پس از 20-25 روز ظاهر می شوند. به طوری که رشد های جوان دچار سرما نمی شوند ، توصیه می شود آنها را برای زمستان با چیزی عایق بندی کنید ، به عنوان مثال ، برگهای افتاده یا هر ماده پوششی. در بهار ، عایق برداشته می شود ، لایه ها از گیاه مادر جدا می شوند و در یک مکان ثابت کاشته می شوند.

توت سیاه و لایه های خزنده به خوبی تولید مثل می کنند. برای انجام این کار ، شاخه های جایگزین در گیاه فشرده می شوند ، تا آن زمان باید طول آنها به یک متر می رسید. پس از آن ، جوانه های خفته در شاخه بیدار می شوند ، که رشد های جانبی قدرتمندی را ایجاد می کنند. در حدود ماه اوت ، با این افزایش ، ضخیم هایی ایجاد می شود که باید در خاک مدفون شوند و بیشتر آبیاری شوند. یک ماه بعد ، ریشه های قدرتمندی روی این ضخیم شدن ها ایجاد می شود و سال آینده شاخه ای قوی به سمت بالا کشیده می شود. پس از آن ، شاخه های ریشه دار باید از گیاه مادر جدا شده و در یک مکان ثابت کاشته شوند. که برای تولید مثل توت سیاه و روش لایه های افقی استفاده می شود ، به شما امکان می دهد تعداد نسبتاً زیادی نهال حتی از یک گیاه تهیه کنید.

ماهیت روش هرس ساقه ها طی دو سال در ارتفاع حدود 15 سانتی متری از سطح خاک است. پس از آن ، در سال سوم ، قوی ترین جوانه ها به صورت شعاعی در اطراف گیاه قرار می گیرند و در شیارهای از قبل آماده شده با عمق بیش از 5-6 سانتی متر قرار می گیرند ، پس از آن با منگنه های چوبی سنجاق می شوند و با خاک پاشیده می شوند.

شاخه های جوان از جوانه های زیر زمین شروع به رشد می کنند و سیستم ریشه ای جدیدی نیز تشکیل می شود. در واقع ، هر جوانه در شاخه به خودی خود یک گیاه جدید تشکیل می دهد. شما فقط باید لایه ها را در پاییز بیرون بیاورید و با دقت آن را به قطعات تقسیم کنید ، سپس هر یک را در یک مکان ثابت بکارید.

کاشت نهال توت سیاه

به هر حال ، اگر در مورد کاشت صحبت کنیم ، فن آوری کشت توت سیاه از بسیاری جهات شبیه تمشک است ، اگرچه برخی از ویژگی های آن نیز وجود دارد. فراموش نکنید که اکثر انواع آن ضعف زمستانی دارند و به پناهگاه احتیاج دارند ، بنابراین قبل از تخمگذاری توت سیاه ، مکانی را برای آن انتخاب کنید که به طور قابل اعتماد از باد شمال محافظت شده و گرم شود.

نهال توت سیاه را بهتر است در بهار بکارید ، در این صورت از خطر انجماد گیاهان در زمستان اول جلوگیری می کنید. نهال های کومانک باید حدوداً یک متر از هم فاصله داشته باشند و حدود دو متر بین ردیف ها باقی بماند. در مورد شاه توت خزنده ، پس از آن باید فاصله بین گیاهان حداقل سه متر و بین ردیف ها - 2.5 متر باشد.

توت سیاه در حفره های کاشت کاشته می شود ، که با توجه به اندازه سیستم ریشه گیاهچه حفر می شود ، اما اغلب اندازه آنها 40 در 40 سانتی متر است. توصیه می شود کود یا کمپوست را به پایین سوراخ اضافه کنید ، یک بالش مقوی ساخته شده است. توصیه می شود بلافاصله پس از کاشت در ارتفاع 25-30 سانتی متر از سطح خاک ، قسمت بالای زمین را برش دهید.

مراقبت بیشتر از شاه توت در شل شدن خاک ، مبارزه با علف های هرز و همچنین آبیاری دوره ای است. فراموش نکنید که پس از آبیاری خاک را مالچ کنید ، توت سیاه این را خیلی دوست دارد. بهتر است از هوموس ، کود یا ذغال سنگ نارس به عنوان مالچ استفاده کنید ، لایه نباید خیلی نازک باشد ، اما حداکثر ضخامت آن نباید بیش از 4-5 سانتی متر باشد.

نزدیک به پاییز ، کودهای معدنی را می توان درست در بالای لایه مالچ قرار داد و پس از آن باید خاک را تا عمق کم حفر کرد ، برای استفاده بهتر از چنگال های باغ استفاده شود. در بهار می توان کودهای ازته به کودهایی که قبلاً استفاده شده اند ، اضافه کرد.

شاه توت روی مضراب

در مورد روش کاشت توت سیاه بهتر است برای این منظور از مروارید استفاده کنید که ارتفاع آن حدود دو متر است. روی پرده ، هم می توانید توت سیاه قائم و هم فرمهای خزنده آن را پرورش دهید. در فصل اول پس از کاشت ، شاخه های جوان باید به یک مورب با شیب به یک طرف گره خورده باشند. این شاخه ها سال آینده به ثمر می نشیند. شاخه های جدید ، که در بهار سال آینده ظاهر می شوند ، به مورب با گرایش به طرف دیگر گره خورده اند. پس از برداشت ، شاخه هایی که محصول داده اند باید به زودی بریده شوند و سوزانده شوند و جوانه ها باید از کفی درخت خارج شوند ، به زمین خم شوند و برای زمستان پوشانده شوند.

برداشت توت سیاه

و اکنون زمان برداشت است. آنها معمولاً از اواخر ماه آگوست شروع به چیدن میوه می کنند و این دوره خوشایند تقریباً برای یک ماه ادامه دارد. آن دسته از میوه ها که گودال کوچکی در مرکز هر نوع درختچه کاملاً پر شده باشد ، آماده برداشت هستند. شما نباید برداشت توت را به تأخیر بیندازید ، میوه های کاملا رسیده در حالی که در شاخه ها هستند خیلی سریع خواص قابل فروش خود را از دست می دهند. به هر حال ، حتی پس از چیدن ، توت سیاه برای مدت بسیار کوتاهی ذخیره می شود - بیش از یک و نیم روز در شرایط عادی و بیش از یک هفته در یخچال. توت سیاه را می توان به صورت تازه و فرآوری شده مصرف کرد. آنها خشک و خشک می شوند ، مارمالاد از آنها تهیه می شود ، کمپوت ها و ژله ها را می جوشانند ، آب آنها را فشرده می کنند و به عنوان پرکننده کیک و شیرینی استفاده می کنند.

ایرینا گوریوا ، محقق ارشد ، بخش محصولات بری ، V. I. I. V. میچورین

عکس نویسنده