بونسای ، سبک ها و طبقه بندی - 1

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

هنر نشان دادن زیبایی در یک گیاه مینیاتوری. سبک های اصلی بونسای

"درختی در گلدان" یا "روی سینی در حال رشد" تقریباً نحوه ترجمه این کلمه از زبان چینی است. بونسای هنر نشان دادن زیبایی در یک گیاه مینیاتوری است که نیروهای طبیعت و مهارت فردی انسان را با هم ترکیب می کند.

دیدن چیزهای بزرگ از طریق کوچک اصل اساسی است که بیش از هزار سال توسط استادان بونسای شرقی دنبال می شود. زادگاه این هنر باستانی چین است ، اما هیچ کس به طور قطعی نمی داند که اولین بونسای چه زمانی پرورش داده شده است. شاید او به لطف کاروان های تجاری از چین باستان متولد شد. بازرگانان در سفرهای خود گیاهان و گیاهان معطر را در گلدان با خود می بردند و متوجه می شدند که با گذشت مدت طولانی گیاهان در شرایط غیرمعمولی برای آنها بسیار زیبا شده و شکل های منحصر به فردی به خود می گیرند.

با این حال ، بونسای به عنوان یک هنر ، حداکثر پیشرفت خود را در ژاپن به دست آورد.

با گذشت زمان ، استادان ژاپنی تکنیک تبدیل گیاه به "مجسمه زنده" کوچک را به حدی کامل کردند که توانستند درختان مینیاتوری - آثار واقعی هنری - پرورش دهند.

در اروپا ، اولین بونسای ها در نیمه دوم قرن نوزدهم ظاهر شدند ، آنها در فرانسه در نمایشگاه جهانی پاریس در سال 1889 آورده شدند ، جایی که آنها با تعجب و لذت به عنوان یک معجزه واقعی از طبیعت درک شدند.

اما فقط در دهه 50 قرن بیست ، بونسای به دست آوردن محبوبیت ، طرفداران و صنعتگران در سراسر جهان ، در تلاش برای کشف اسرار بونسای و مایل به رشد گیاهان مینیاتور.

سبک های اصلی بونسای

هنگام ایجاد بونسای ، معمول است که به یکی از سبک های سنتی پایبند باشید:

سبک "رسمی صاف" (chokkan) - در این سبک سنتی ، صندوق عقب مستقیم می ماند و از ریشه ضخیم می شود. یک سوم پایین تنه فاقد شاخه است ، شاخه ها به سمت بالا کاهش می یابد (نگاه کنید به عکس 1) - نویسنده این اثر Zhi Zhong Quan است.

سبک مستقیم غیررسمی (مویوگی) - شاخه ها یا تنه ممکن است کمی خمیده باشد. قسمت بالای تنه همیشه در یک خط مستقیم و عمود بر زمین در نقطه شروع ریشه قرار دارد (عکس 2 را ببینید) - توسط Foschi Ottavio.

"سبک ایتالیک" (shakan) - این سبک - نمادی از تنوع ، رشد درخت در یک زاویه نسبت به زمین است.

"ادبی" (bunjingi) - مشخص شده توسط یک تنه درخت مستقیم با یک خم و حداقل شاخه ها در بالا (نگاه کنید به عکس 3) - توسط Sallusti Enrico.

"دو بشکه" (شاکان) - ترکیبی است که با وجود دو بشکه از بقیه متفاوت است. اندازه آنها می تواند متفاوت باشد و یک تاج تشکیل دهد (عکس 4 را ببینید).

"درخت با سنگ" یکی از جالب ترین سبک های بونسای است که به شکل درخت (اغلب یک انجیر) روی سنگ رشد می کند. در اینجا دو جهت مشخص شده است:

اولین مورد Ishitsuki است. این سبک با این واقعیت مشخص می شود که درخت در شکاف سنگی کاشته می شود ، ریشه های آن در داخل پنهان است (نگاه کنید به عکس 5).

جهت دوم - Sekijoju - تنه درخت درست روی سنگ است و ریشه ها آن را به طرز خیالی ریسمان می کنند (نگاه کنید به عکس 6) - نویسنده ترکیب Rizzi Rosario است.

"درخت خمیده توسط باد" (Fukinagashi) یک نمونه بصری عالی از آن است ، فقط در رشد طبیعی) در ساحل دریا دیده می شود. به نظر می رسد که درخت دائماً در اثر باد شدید می وزد.

"آبشار" (kengai) - از رشد درختان نزدیک آب یا صخره شیب دار تقلید می کند. در یک آبشار کامل ، بالای درخت فراتر از مرز گلدان رشد می کند و به طور قابل توجهی زیر آن می افتد (عکس 7 را ببینید) - توسط بوچینی فابریزیو (گل محمدی گلدار).

"Half-cascade" (han'kengai) - گیاه دارای یک تنه است که به سمت بالا رشد می کند و سپس به پهلو ، گاهی به پایه ظرف متمایل می شود (نگاه کنید به عکس 8). "Grove" (یامایوری). چندین درخت با ارتفاع مختلف (معمولاً بیش از 9) در کنار هم رشد می کنند و به ترکیب یک جلوه طبیعی می دهند (عکس 9 را ببینید) - توسط فینی فابریزیو.

"گروه چند تنه" (iose - ue) یک سبک بسیار موثر است. این گروه از تنه های مستقل مجاور در اندازه های مختلف ، با استفاده از گیاهان از همان گونه تشکیل شده است: مخروط های مختلف یا درختان برگریز (نگاه کنید به عکس 10).

"صاعقه زده " (sharimiki) - در این بونسای ، تنه فاقد پوست است ، مانند یک درخت مرده. در طبیعت می توانید درختی را ببینید که توسط صاعقه برخورد کرده و بخشی از آن سوخته است ، در حالی که درخت دیگر زنده است. این سبک کاملاً پیچیده است ، شما باید بخشی از درخت را به طور مصنوعی از بین ببرید تا زیبا به نظر برسد و منجر به مرگ کل گیاه نشود.

"موج احساسات" (بانكان) سبك چینی باستانی ، یكی از پیچیده ترین سبك هایی است كه در آن تنه یك گیاه به گره ای زیبا تبدیل می شود.

درخت ریشه دار (Neagari) سبکی بسیار زیبا است که در آن ریشه های درخت از خاک بیرون می زند که به آن ظاهری غیرمعمول می بخشد. برای این سبک ، گیاهانی که ریشه های هوایی تشکیل می دهند مناسب هستند ، به عنوان مثال فیکوس (نگاه کنید به عکس 11) - توسط Sallustri Enrico.

Tokonoma: بونسای در یک ترکیب با یک ایکبانای کوچک از چمن یا گیاه یا گیاه دیگر - "سنگ زیبا" چیده شده است. در دیوار پشت "سلول" نمایشگاه ممکن است یک پیام نوشته شده توسط نویسنده با احساسات و برداشت های او در ترکیب وجود داشته باشد. تمام عناصر ارائه شده بسیار نزدیک و وابسته به قوانین خاص بونسای چینی سنتی هستند.

بونسای همچنین بر اساس قد طبقه بندی می شود. این به فاصله از بالای صندوق عقب تا پایه اشاره دارد. همه درختان کوتوله در سه گروه اصلی طبقه بندی می شوند:

• مینی بونسای: Keshitsubu - ارتفاع گیاهان تا 5 سانتی متر است. مامه و دیدن - تا 10 سانتی متر ؛ Komono - از 10 سانتی متر تا 20 سانتی متر ؛
• بونسای متوسط: کاتاد و موکی - از 20 سانتی متر تا 40 سانتی متر ؛ chuhin - از 35 سانتی متر تا 70 سانتی متر ؛ Chumono - از 30 سانتی متر تا 60 سانتی متر ؛
• بونسای بزرگ: اومونو - تا 1.5 متر.