نحوه صید پیک در زمستان

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آکادمی ماهیگیری

من درمورد ماهیگیری پایک تابستانی در مجله صحبت کردم. اکنون می خواهم تجربه خود را در مورد نحوه صید این شکارچی در زمستان به اشتراک بگذارم. به نظر من ، ماهیگیری در زمستان برای یک شکارچی دندانه دار بسیار جالبتر از تابستان است. از آنجا که در فصل سرما لازم است نه تنها سرما ، بلکه سکون ، سکون بسیاری از ماهی ها ، از جمله سنبله را نیز در نظر گرفت. از همه مهمتر ، تروفی دندانه دار با چنین سختی هایی است که آرزو می کنم همه ماهیگیران آن را بگیرند.

در میان ماهیگیران یک عقیده قوی وجود دارد که پیک ترجیح می دهد در زمستان در مکانهای آب عمیق بماند. و به عنوان شواهد ، تقریباً همیشه همین استدلال مطرح می شود: آنها می گویند ، با یک ضربه سرد ، بیشتر ماهی های صلح طلب به عمق چاله های زمستان می روند. و بعد از آنها شکارچیان ، از جمله پیک ها ، نیز به آنجا می روند. با این حال ، تجربه چندین ساله ماهیگیران باتجربه ثابت می کند که این کاملا درست نیست. شکارچی دندانه دار اغلب در عمق یک متر نگه می دارد ، اغلب در نزدیکی گیاهان آبزی یا زیر ساحل. به همین دلیل است که اتفاق می افتد در گودال ها هیچ لقمه ای وجود ندارد ، اما پیک در آب کم عمق می گیرد. در یک کلام ، شما باید به دنبال یک پیک باشید. و هرچه سوراخ بیشتری سوراخ شود ، شانس موفقیت بیشتر است. بیهوده نیست که در میان طرفداران ماهیگیری روی یخ چنین جمله ای رواج دارد: "سوراخ های ماهیگیر" تغذیه می شود.

خوب ، اگر ماهیگیر با حوضچه آشنا باشد ، برای او بسیار آسان تر است که به کجا پیک نگاه کند. این که آیا می توانید در نزدیکی یک ساحل شیب دار سوراخ کنید ، به چمن نزدیک شوید ، به شکاف بروید یا به یک تف شن و ماسه بروید. یک ماهیگیر بی تجربه ، به عنوان یک قاعده ، به طور تصادفی به دنبال سایت های پیک می رود: او به نظر او مکان امیدوار کننده ای را انتخاب می کند ، چندین سوراخ حفاری می کند و منتظر گزش است. اگر آنها مدت طولانی از بین رفته باشند ، او می رود تا به دنبال مکان مناسب جدیدی برود. این می تواند تا زمانی که او خوش شانس باشد ادامه یابد ، اما بیشتر اوقات ، چنین ماهیگیری چیزی باقی نمی ماند. اما یک شکارچی پیک پیچیده وقت را برای پریدن یا گرفتن سوراخ های شخص دیگری که احتمالاً خوش شانس است ، از دست نخواهد داد. با مشاهده و آگاهی از توپوگرافی پایین مخزن به یک ماهیگیر با تجربه کمک می شود. با علائم خارجی ، او قادر به تعیین محل شکارچیان دندان در این لحظه است. اگر ،به عنوان مثال ، شما می توانید کانال یک کانال یا حتی یک جریان کوچک را ببینید ، سپس برای ماهیگیری روی یخ برای پایک ، دهان آنها طعمه خواهد شد. زیرا ماهی های کوچک می توانند در امتداد یک نهر یا کانال پایین بیایند ، که غذای اصلی پایک است. حتی اگر کانال یا جریان در تابستان خشک شده باشد ، نباید از چنین مکان هایی غافل شوید.

اما اگر یک کانالگیر ، هیچ جویبار یا نقطه عطف مناسب دیگری در این نزدیکی وجود نداشته باشد ، در مورد یک ماهیگیر چه می کنید؟ در چنین شرایطی باید در امتداد خط ساحلی حرکت کنید. حتی اگر برفی باشد. هرگز کاملاً صاف نیست. حتی شاخه های بوته هایی که از برف بیرون زده اند به بازیابی توپوگرافی ته تابستان کمک می کنند: گودال ، یک دماغه کوچک ، یک ساحل شن یا یک خلیج کجاست. در چنین مکان هایی ، چیزهای کوچک می توانند نگه داشته شوند ، و بنابراین ، پیکه می شوند. به خوبی شناخته شده است که این شکارچی از مکانهایی با جریان سریع جلوگیری می کند و بنابراین ، در جستجوی طعمه ، آبهای خلوت آرام ، شکاف بین علف ها را بررسی می کند.

اما حتی شناخت کامل از نقش برجسته یک مخزن خاص نیز همیشه جستجوی موفقیت آمیز در مکانی را که در حال حاضر پایک در آن نگهداری می شود تضمین نمی کند. واقعیت این است که توپوگرافی پایین دائماً در حال تغییر است. غالباً ، جریانات و بادهای راننده آب ، سطوح کم عمق را در یک مکان شسته و در عوض سوراخ هایی ایجاد می کنند و در جای دیگر سطوح کم عمق را شستشو می دهند. بسته به نقش برجسته ، زیستگاه ماهی های کوچک تغییر می کند. و در پی طعمه های احتمالی ، پایک نیز حرکت می کند. بنابراین اغلب بیهوده است که یک ماهیگیر در مکانهایی که در ماهیگیری گذشته موفق بودند ، منتظر شکارچی می ماند. هر چقدر چنین سوراخ هایی را بگیرید ، شانس نخواهید یافت.

اما چگونه می توانید تشخیص دهید که ماهیگیر در یک مکان ماهیگیری یا برعکس در یک مکان بدون ماهی سوراخ کرده است؟ ارائه مشاوره جامع در اینجا دشوار است. شاید تنها چیزی که می توان توصیه کرد: اگر یک پیک در یک مکان مشخص وجود داشته باشد ، احتمال اینکه در عرض نیم ساعت خود را نشان دهد بسیار زیاد است. وقتی نیش وجود ندارد ، کاری وجود ندارد جز اینکه شانس خود را در چاله های جدید امتحان کنید. با این حال ، یافتن مکان برای پایک کافی نیست ، شما همچنین باید طعمه را با طعمه مناسب اغوا کنید: قاشق ، تلو تلو خوردن ، شیطان ، متعادل کننده. این همان جایی است که تصوراتی که در زندگی روزمره به طور گسترده ای شناخته می شود کاملاً متناسب است: "چند نفر ، این همه نظر". برخی از ماهیگیران ، بر اساس تجربه خودشان ، ثابت می کنند که ، به عنوان مثال ، یک قاشق باید دقیقاً از یک ماهی ، درست تا باله ها ، پوشش آبشش ، چشم ها و حتی فلس ها ، تقلید کند. دیگران معتقدند که وقتی یک پیک پرتاب کند ،برای گرفتن طعمه بالقوه (یعنی مثلاً یک قاشق) ، او وقت ندارد که واقعاً آن را ببیند.

من تصور نمی کنم قضاوت کنم که استدلال های آنها سنگین تر است ، زیرا من یک متخصص ماهیگیری نیستم. احتمالاً ، می توانیم فرض کنیم که تا حدی نوع طعمه ، رنگ آن در گزش سنبله تأثیر دارد. اما من فکر می کنم هنگام طعمه زدن به پایک در زمستان بازی طعمه بسیار مهم است. زیرا مدت هاست که شناخته شده است: در همان شرایط ، یک قاشق قابل شیب برای یک ماهیگیر می تواند برای دیگری بدشانس باشد. نتیجه گیری: در هنگام ماهیگیری برای پایک ، باید بدانید که طعمه در یک مکان مشخص چگونه بازی می کند: هم در آب کم عمق و هم در عمق. علاوه بر این ، نباید فراموش کنیم که بیشتر ماهی ها در زمستان تحرک کمتری نسبت به تابستان دارند. اگر یکی از ماهیگیران به خود زحمت داده باشد که گاهی حتی به سوراخ نگاه کند ، می تواند یک عکس عجیب و غریب را مشاهده کند … یک ، دو ، سه پیکس در نزدیکی طعمه جمع می شوند ، اما آن را نمی گیرید.

اگر می خواهید شکارچیان را تحریک کنید ، سعی کنید سریع تکل را بالا ببرید ، و ماهی بلافاصله کنار می رود. با ادامه حرکت ، چند نوسان تیز انجام دهید - و پیک ها ترک می شوند. احتمالاً این رفتار شکارچیان دندانه دار ناشی از حرکت سریع و غیرمعمول طعمه است. بنابراین ، لازم است که با طعمه بازی کنید ، با توجه به این واقعیت که در زمستان پیک به ماهیان کم تحرک حمله می کند. برای یک فریب سبک که خوب بازی می کند ، رفت و برگشت باید کمتر از یک فریب بزرگ و سنگین باشد ، که در آن ارتعاشات به سرعت محو می شوند. توصیه می شود از قاشق های سبک در مکان های کم عمق استفاده کنید ، زیرا آنها را در عمق از بین می برند ، در حالی که ماهیگیری با قاشق های سنگین در عمق بهتر است. هنگام ماهیگیری با قاشق ، تکان دهنده ، متعادل کننده ، طعمه زنده ، نیش پایک ممکن است متفاوت باشد. این یا ضربه به طعمه است ، احساس قلاب است ، یا ماهی پرتاب به کنار می کند.

ماهیگیری با پایک زمستانی با انواع کمربندها می تواند کاملاً موفق باشد. مشکل اصلی در این مورد: از کجا می توان طعمه زنده را تهیه کرد؟ به هر حال ، در زمستان صید هر ماهی چندان آسان نیست ، چه رسد به اندازه مناسب - و حتی بیشتر. البته می توانید طعمه زنده را با خود بیاورید ، اما باز هم این یک مشکل اضافی است. همه ماهیگیرها جرات چنین کاری را ندارند. اما اگر ثروت لبخند گشاد به شما لبخند زد - پایک قلاب بود ، عجله نکنید که آن را برای لذت بیش از حد سخت بازی کنید. شما نمی توانید ماهی را طبق این اصل بکشید: چه کسی چه کسی را می کشد. به یاد داشته باشید که پایک یک حریف جدی است و تقریباً هیچ وقت بیهوده تسلیم نمی شود.

بنابراین ، لقی را رها نکنید ، سعی کنید خط ماهیگیری را سفت نگه دارید ، برای تند تیزها ، شمع ها ، انواع پیروت ها آماده باشید و به موقع خط را خاموش کنید. اما در هیجان مبارزه فراموش نکنید که دائما پایک را به سوراخ بکشید. راحت تر و قابل اطمینان تر است که آن را با یک قلاب از سوراخ خارج کنید ، که همیشه باید در دست باشد. واضح است که ماهیگیری پایک زمستانی کاری دلهره آور است. با این حال ، تروفی دندانه دار به دست آمده کاملاً مشکلات سرد و اخلاقی را توجیه می کند. اما هنگام رفتن به گرفتن پیک (و همچنین هر ماهی) ، همیشه خرد ماهیگیری را بخاطر بسپارید: "آب هدایای خود را به کسانی که صبور هستند می دهد." موفق باشید گیرنده های پایک!