Snowberry: انواع ، شرایط رشد و کاربرد

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

Snowberry - این یک میدان برفی ، برفی یا wolfberry است

نام این فرهنگ از کلمات یونانی "Sympherin" - برای جمع شدن کنار هم و "Karpos" - میوه است. برای چیدمان متراکم و شلوغ میوه ها بدست می آید. و نام Snowberry ، که برای همه بسیار شناخته شده است ، به دلیل رنگ سفید میوه ها بوجود آمد ، مانند اینکه بوته ها را با برف پوشانده است.

این جنس شامل حداکثر 15 گونه درختچه برگریز است که در جنگل های کوهستانی حاشیه رودخانه ها ، در دامنه های صخره ای خشک آمریکای شمالی رشد می کنند و فقط یک گونه به نام توت برفی چینی در چین رشد می کند.

در میان فراوانی گونه های Snowberry ، موارد زیر بیشتر رایج است:

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

سفید Snowberry - در آمریکای شمالی رشد می کند ، مناطقی از کانادا تا پنسیلوانیا را پوشش می دهد. زیستگاه معمولاً دامنه های باز ، سبک و مرطوب و کافی ، جنگل های سبک کوهستانی ، حاشیه رودخانه ها و خاک های سنگی خشک است.

Snowberry سفید درختچه ای برگریز است که به یک و نیم متر ارتفاع می رسد ، دارای یک تاج گرد و شاخه های نازک و بلند است. برگها ساده ، بیضوی ، تمام لبه ، تا 6 سانتی متر طول ، معمولاً در زیر مایل به آبی و از بالا سبز هستند. برای مدت طولانی شکوفه می دهد و بسیار شکوفا با گلهای کوچک صورتی ، جمع آوری شده در گل آذین های برگ شکل متراکم ، در سراسر شاخه قرار دارد و به گیاه ظاهر بسیار زیبایی می بخشد.

رسیدن میوه در زمان های مختلف اتفاق می افتد: در شاخه ها ، همراه با گل های شکوفه دار ، میوه های بالغ را می بینید - کروی ، به قطر 1 سانتی متر رسیده و برای مدت زمان طولانی روی شاخه ها باقی می مانند ، حتی پس از ریزش برگ ها ، تزئین با این کار بکارید

این نوع Snowberry خیلی سریع رشد می کند ، بی تکلف نسبت به شرایط رشد ، گرچه نور دوست است و خاکهای غنی از آهک را ترجیح می دهد. اصلاح موها ، شکل دادن و شرایط شهر را به خوبی تحمل می کند. در مناطق جنوب شرقی منطقه جنگل ، گاهی اوقات از سرما رنج می برد ، اما به سرعت بهبود می یابد. با لایه لایه سازی ، قلمه های ساقه ، تقسیم بوته و دانه ها تولید مثل بسیار خوبی می کند. هم برای کاشتهای تک و گروهی و هم برای پرچین ها و حاشیه ها استفاده می شود.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

توت برفی معمولی. میهن - آمریکای شمالی ، جایی که به آن توت هند یا توت مرجانی نیز می گویند.

در خانه ، آن را در خاکهای ماسه ای و سنگی خشک ، در امتداد ساحل رودخانه ها و در چمنزارهای وسیع رشد می دهیم. توت برفی معمولی یک درختچه نسبتاً بلند با شاخه های نازک و برگ های کوچک است که از بالا سبز تیره و از پایین مایل به آبی است. گلها ، مانند گلهای توت سفید ، کوچک هستند و در گل آذین های کوتاه متراکم جمع می شوند. میوه های رسیده نیم کره ، قرمز بنفش و شکوفه ای مایل به آبی هستند. و در پاییز این درختچه نیز بسیار زیبا است ، شاخه های نازک با برگ های بنفش با میوه های قرمز در تمام طول پخش می شوند. توت برفی معمولی ، اگرچه نسبت به سفید مقاومت کمتری در زمستان دارد ، اما ممکن است در ناحیه میانی قسمت اروپایی روسیه رشد کند.

در غرب اروپا، انواع اقطی گل درشت مشترک با برگ مرز وجود دارد - Variegatus و Taff`s نقره ای لبه.

توت فرنگی غربی ، میهن - آمریکای شمالی ، در مناطق شرقی ، مرکزی و غربی رشد می کند و در دامنه های باز و جنگلی ، سواحل صخره ای ، در کنار جویبارها و رودخانه ها توده هایی تشکیل می دهد. توت برفی غربی درختچه ای است که ارتفاع آن به 1.5 متر می رسد. میوه های رسیده در زمستان نیم کره ، تزئینی هستند. مقاومت متوسط در زمستان.

توت برفی کوه دوست ، بومی غرب آمریکای شمالی است. در شرایط طبیعی ، در جنگل های کوهستانی و در ارتفاعات تا 2700 متر از سطح دریا رشد می کند.

گل برف کوه دوست ، بوته ای است که از 1.5 متر ارتفاع ندارد. این گیاه از اواخر آوریل تا اواخر اکتبر رشد می کند ، دارای سرعت متوسط رشد است ، از سه سالگی شروع به شکوفایی می کند و میوه می دهد. گل دهی به طور متوسط برای 50 روز مشاهده می شود. اولین میوه ها در ماه سپتامبر شروع به رسیدن می کنند. درختچه دارای مقاومت متوسطی در زمستان است

Snowberry کم (Chenot) از نوادگان ترکیبی Snowberry گرد است که با بلوغ متراکم و برگهای کوچک تیز به طول 2.5 سانتی متر و میوه های صورتی رنگ با بشکه های سفید مشخص می شود. تنها عیب مقاومت ضعیف در برابر یخ زدگی است.

الزامات محل رشد

اول از همه ، لازم است که درجه مقاومت در برابر زمستان گیاه را بدانید. لازم به ذکر است که در منطقه ما مناسب ترین گونه ، توت سفید برفی است. در مورد توت برفی میوه دار صورتی ، آنها در شرایط ما هنوز احساس بدی دارند ، مناطق گرمتر مناسب آنها هستند. ظاهراً این گونه ها فاقد یک دوره گرم برای رسیدن کامل شاخه ها و تشکیل جوانه هستند. برای بقیه ، انواع توت فرنگی بسیار بی تکلف است و می تواند حتی در خاک های سنگی ، آهکی ، در سایه جزئی رشد کند و به هیچ وجه به آبیاری احتیاج ندارد.

تولید مثل

زغال اخته کاملاً ساده تولید مثل می کند. اساساً ، متخصصان از روش های زیر برای این کار استفاده می کنند - با بذر ، قلمه های سبز ، مکنده (ریشه) و تقسیم بوته ها.

بنابراین ، بیایید با ساده ترین روش تکثیر توت برفی - با کاشت بذر شروع کنیم. بلافاصله پس از برداشت میوه های کاملا رسیده (در پاییز) ، بذرها را در زمین ، گلدان ها یا جعبه ها می کارند (دومی بهترین است). آنها عمیقا بسته نشده اند ، بهتر است آنها را با خاک اره یا برگ های خشک پاییز بپوشانید. جعبه ها و گلدان های بذر کاشته شده را در هوای آزاد بیرون آورده و برای زمستان می گذارند. در حال حاضر در بهار (در اکثر گونه های Snowberry) نهال هایی ظاهر می شوند که بسیار فشرده رشد می کنند و در سال سوم به یک متر ارتفاع می رسند و شکوفا می شوند.

روش بعدی پیچیده تر و پیچیده تر ، با تقسیم بوش است. از آنجا که توت برفی درختچه ای است بسیار رشد کرده ، می توان آن را به چندین گیاه مستقل تقسیم کرد. برای انجام این کار ، یک گیاه بالغ باید به طور کامل (در حالی که حداکثر یکپارچگی سیستم ریشه را حفظ می کند) خاک خود را حفر کند و با احتیاط ، به شدت تیزتر ، به سه یا چهار قسمت تقسیم شود. گیاهان جدا شده بهتر است بلافاصله در زمین کاشته شوند و به مقدار زیادی آبیاری شوند.

نوع دیگر تولید نژاد توت برف توسط مکنده های ریشه است. ماهیت آن در حفر و جدا شدن مکنده های ریشه از گیاه مادر و کاشت آنها در مکان جدید نهفته است. بهتر است این عملیات را در فصل پاییز ، هنگامی که گیاهان در حالت استراحت هستند ، انجام دهید و گیاهان کاشته شده را از این طریق قطع کنید ، بیش از 2-3 جوانه بالاتر از سطح خاک باقی نمانید ، که به پنجه زدن گیاه کمک می کند.

و شاید سخت ترین روش تکثیر ، روش قلمه زدن به رنگ سبز باشد. ماهیت آن به شرح زیر است: در ماه ژوئن ، شاخه های غیر لیژینگ هنوز بریده می شوند و به قلمه هایی به طول 10-12 سانتی متر تقسیم می شوند ، همه برگ ها ، به استثنای آپیکال ها ، برداشته می شوند و قلمه ها خود را در گلخانه ای در یک مخلوط ویژه خاک متشکل از شن و ماسه رودخانه (یعنی رودخانه) ، هوموس و زهکشی (که برای خاک رس منبسط شده مناسب است).

خاک رس منبسط شده (یا زهکشی دیگر) در پایین بستر باغ در گلخانه گذاشته می شود و روی آن را مخلوطی از هوموس و شن رودخانه می پوشانند. قلمه ها در این مخلوط کاشته می شوند ، آنها نباید بیش از 2-3 سانتی متر دفن شوند. لازم به ذکر است که برای ریزوژنز کامل (تشکیل ریشه) قلمه ها به آبیاری به موقع نیاز دارند. در مزارع در گلخانه ها ، این امر با کمک تاسیسات ویژه با تایمرهایی که در یک زمان کاملاً مشخص از طریق نازل های اسپری آب را تأمین می کنند ، ایجاد می کند که اثر "مه" را در گلخانه ایجاد می کنند.

در خانه ، این اثر را می توان با ساخت یک گلخانه کوچک ، کوچک و پوشاندن آن با یک فیلم با "رنگ" که بدون ایجاد اثر "شیشه ای" و آبیاری قلمه ها به صورت گرم ، اشعه خورشید را عبور نمی دهد. آب و هوا حداقل هر دو یا سه ساعت یک بار. قلمه های ریشه دار به دقت در پاییز کنده می شوند و در یک قلمه در یک زمین باز و کاملاً آماده ، شل و بارور برای "رشد" کاشته می شوند. پاییز بعدی ، نهال ها برای حفاری و پیوند به یک مکان دائمی یا برای فروش آماده هستند.

با استفاده از Snowberry

با توجه به اینکه Snowberry هرس را به خوبی تحمل می کند ، پس از آن شاخه ها به خوبی رشد می کنند ، و همچنین بوته های بزرگ متراکم را از مکنده های ریشه تشکیل می دهند ، آنها اغلب برای ایجاد یک پرچین متراکم و ظریف یا برای مرزها استفاده می شوند.

در ترکیب با بوته های بلند یا درختان دارای شاخ و برگ سبز تیره (مانند زالزالک) و همچنین با درختان سوزنی برگ ، گروه های متضاد زیبایی را تشکیل می دهند. از جمله ، توت برفی در گروه گیاهان مقاوم در برابر دود و گاز قرار دارد و همچنین گیاهان عسلی بسیار خوبی هستند.

میوه های توت برفی ، که در این مقاله در مورد آنها بسیار گفته شده است ، خوراکی نیستند و فقط می توانند به عنوان عنصر دکور استفاده شوند ، طعم ناخوشایندی دارند ، اما ، علی رغم این ، موم ها بسیار مایل به انتخاب دانه از آنها هستند در زمستان.