دستور العمل های سس گوجه فرنگی خانگی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

امروز سس گوجه فرنگی یک ادویه میز است که از رب گوجه فرنگی آب پز با ادویه و ادویه تهیه می شود. با این حال ، با نگاهی به قرن هجدهم ، می توان دریافت که سس کچاپ سسی بود که از آنچو ، گردو ، قارچ و لوبیای کلیه تهیه می شد (همانطور که در آن روزها لوبیا نامیده می شد).

و طبق روایتی دیگر ، کلمه سس گوجه فرنگی (سس گوجه فرنگی) از کلمه koechiap یا ke-tsiap گرفته شده است که از یکی از گویشهای چینی به معنای آب نمک ماهی یا صدف شور است. و انگلیسی ها قبلاً گوجه فرنگی را به ترکیب این سس وارد کرده اند ، یا بهتر بگوییم ، ملوانان انگلیسی این چاشنی صدف چینی را به خانه آورده اند ، جایی که یکی از ساکنان زیرک نیویگلند فکر می کند گوجه فرنگی به آن اضافه می کند ، و در نتیجه یک چاشنی عالی برای آنچوها و صدف ها معلوم شد. برای نام آن ، انگلیسی ها شروع به استفاده از کلمه سس گوجه فرنگی کردند ، در حالی که کمی ke-tsiap چینی را به سس گوجه فرنگی تغییر دادند. ظاهراً ، این اتفاق در اواخر قرن هفدهم رخ داده است - حداقل برای اولین بار کلمه سس گوجه فرنگی در سال 1690 در یک کتاب آشپزی در انگلیس چاپ شد.

منبع دیگر بیان می کند که سس گوجه فرنگی اصطلاحی است از پخت و پز آسیایی ، که در آن منظور یک سس شیرین از گوجه فرنگی است.

اگر به قرن نوزدهم برویم ، در انتشارات آن زمان می توانید از نظر مدرن نیز دستور العمل های خیلی خوبی برای سس گوجه فرنگی پیدا کنید ، به دور از سس گوجه فرنگی مدرن ، به عنوان مثال سس گوجه فرنگی لیمو یا قارچ قارچ. به طور کلی ، به نظر می رسد یک رمز و راز است که در تاریکی پوشانده شده است. تاریخچه سس گوجه فرنگی گوجه فرنگی که برای ما آشنا است با هنری هاینز آغاز می شود که در سال 1876 اولین قوطی این ادویه را منتشر کرد. به تدریج کچاپ در امپراتوری انگلیس و سپس در ایالات متحده فراگیر شد و پس از جنگ جهانی دوم اروپا و آسیا را فتح کرد. امروزه ، طبق استانداردهای بین المللی FDA ، محصولی به نام سس گوجه فرنگی باید حاوی سس گوجه فرنگی آب پز و صاف شده ، سرکه ، شکر ، نمک ، پیاز ، سیر ، و همچنین ادویه جات - دارچین ، میخک ، جوز هندی ، جوز هندی ، فلفل دلمه ای ، زنجبیل و … فلفل.تنوع این اجزا بسیار متفاوت است و بنابراین مارکهای زیادی از سس گوجه فرنگی وجود دارد.

سس گوجه فرنگی به عنوان دارو

به گفته تعدادی از متخصصان ، سس گوجه فرنگی حاوی لیکوپن است که برای پیشگیری از سرطان و بیماری های قلبی بسیار ضروری است و الیاف گوجه فرنگی موجود در سس گوارش دستگاه گوارش را فعال می کند. رژیم های غذایی علاقه مند خواهند بود بدانند که یک قاشق غذاخوری سس گوجه فرنگی فقط 16 کالری و کاملاً چربی ندارد. درست است ، گوجه فرنگی تازه از نظر مفید بودن بسیار بهتر است ، اما یکی با دیگری تداخل نمی کند.

چندی پیش دانشمندان دانشگاه دوسلدورف به نتایج جالبی رسیدند. در نتیجه آزمایشات ، آنها دریافتند که در سس گوجه فرنگی همراه با چربی ها (و معمولاً با این ترکیب وارد بدن می شود ، زیرا کچاپ با زحمت از غذاهای چرب طعم دار می شود) ، کاروتنوئیدها به طور فعال عمل می کنند ، که به پوست کمک می کند اثرات مضر نور خورشید. در نتیجه ، در تابستان ، افرادی که به طور فعال سس گوجه فرنگی مصرف می کنند بسیار در معرض آفتاب قرار گرفتن در معرض آفتاب هستند.

سس گوجه فرنگی به عنوان یک شاخص روانشناختی

دونا داوسون روانشناس آمریکایی معتقد است که می توان از سس گوجه فرنگی برای تعیین شخصیت فرد استفاده کرد. در نتیجه تحقیقات اخیر خود ، او نتیجه گرفت که افراد بسته به نحوه خوردن سس گوجه فرنگی به چند نوع تقسیم می شوند:

• افرادی که به طور قاطع مقدار زیادی سس گوجه فرنگی را از داخل بطری بر روی ظرف "می کوبند" اغلب افراد روشمند و قابل اعتمادی هستند ، اما آنها می توانند مراقبت کنند و از تغییر می ترسند.
• افراد جاه طلب سس گوجه فرنگی را به وسط ظرف می ریزند.
• افراد خلاق می توانند مدت طولانی بنشینند و با سس گوجه فرنگی خطوط و اشکال بکشند.
• کسانی که سس گوجه فرنگی را روی بشقاب می اندازند مردم مهربانی هستند ، زندگی محافظه کاری دارند ، اما رویای تعطیلات هیجان انگیز را در سر می پرورانند.
• خوب ، و افراد بیهوده روی یک بشقاب با سس گوجه فرنگی نقاشی می کنند یا کلمات را می نویسند.

دستور العمل سس گوجه فرنگی

اگر به پیشخوانهای کنونی دقت کنید ، به معنای واقعی کلمه می توانید از وفور باورنکردنی انواع کچاپ شگفت زده شوید. به خصوص اگر این واقعیت را در نظر بگیرید که اخیراً فقط 5-6 گزینه برای کل دنیا وجود داشت. امروز ، به نظر می رسد که تولیدکنندگان دیگر نمی دانند چه چیز دیگری برای جذب تخیل مصرف کنندگان ارائه دهند.

به عنوان مثال ، سس گوجه فرنگی در رنگ های قرمز ، شرابی ، زرد ، نارنجی ، سبز و خاکستری کاملاً طبیعی است. چندی پیش ، هاینز یک کچاپ آبی روشن و روشن به نام Stellar Blue راه اندازی کرد. هاینز اظهار داشت که سس گوجه فرنگی آبی باید به خصوص در بین کودکان محبوب شود. خوب ، زمان مشخص خواهد شد.

اما حتی اگر به رنگ محصول توجه نکنید ، چشمان شما از نام های مختلف - کباب ، تند ، چیلی ، ایتالیایی ، کریمه ، شیرین ، تابستانی ، استپ با سیر ، تاتار و غیره فرار می کند. به طور کلی ، موارد زیادی برای انتخاب وجود دارد. با این حال ، تهیه سس گوجه فرنگی از گوجه فرنگی های پرورش یافته در باغچه خود (و نه فقط گوجه فرنگی) بسیار جالب تر است - به نظر می رسد که هم خوشمزه تر و هم سالم تر باشد ، زیرا تولید کنندگان مواد نگهدارنده مختلفی به سس گوجه فرنگی اضافه می کنند که برای شما اصلاً مفید نیستند سلامتی ما. برخی از معروف ترین دستور العمل های سس گوجه فرنگی جهان را می توانید در زیر بیابید.

اما ابتدا ، چند کلمه در مورد فناوری عمومی. همه سس گوجه فرنگی معمولاً طبق یک اصل تهیه می شود: سیب زمینی له شده درست می شود و سپس آن را با حرارت کم می جوشانند. بنابراین جوشیدن یکی از سخت ترین و سرنوشت سازترین لحظات است. جوشاندن باید تا زمانی که سس گوجه فرنگی یک پوره واقعی را بدست آورد ادامه یابد: شما نمی توانید عجله کنید ، زیرا فقط آب باید بخار باشد ، نه آب میوه. همچنین لازم است اطمینان حاصل شود که پس از تبخیر آب ، آبهایی که ته آن می مانند نمی سوزند. این همان چیزی است که می تواند عطر ، طعم ، قوام و حفظ سس گوجه فرنگی را خراب کند.

بنابراین ، هنگام جوشیدن ، توده گوجه فرنگی باید دائماً تداخل پیدا کند. در عین حال ، نمی توان آن را با یک درب بسته کرد. توده جوش به طور مداوم غرغره می کند ، "شلیک می کند" - شما باید چشم خود را دور نگه دارید ، و برای اطمینان بهتر است با عینک محافظت کنید ، و بهتر است یک دستمال آشپزخانه را روی دست خود قرار دهید. این باعث می شود بسیاری از مشکلات خود را نجات دهید.

و بعد از پخته شدن سس گوجه فرنگی ، آن را در قوطی های کوچک یا بطری گذاشته و (اگر قصد ندارید محصول را ظرف یک هفته از بین ببرید) به مدت 15-20 دقیقه استریل می شود.

و دستور العمل های وعده داده شده در اینجا است:

سس گوجه فرنگی شماره 1 (انگلیسی)

3 کیلو گوجه فرنگی ، 100 میلی لیتر سرکه 9٪ ، 750 گرم شکر ، 50 گرم نمک ، 10 گرم فلفل قرمز ، 5 گرم زنجبیل آسیاب شده ، 3 گرم دارچین آسیاب شده ، 3 گرم میخک آسیاب شده ، یک لیتر قوطی پیاز و کرفس ریز خرد شده.

سیب زمینی له شده ، پیاز و کرفس را بجوشانید ، سپس مالش دهید ، ادویه اضافه کنید و سپس سیب زمینی له شده را روی حرارت ملایم بجوشانید.

سس گوجه فرنگی شماره 2 (چینی)

5 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 45 گرم نمک ، 375 گرم شکر ، 120 میلی لیتر سرکه 9٪ ، 5 گرم سیر ، 4 گرم حبه آسیاب شده ، 30 گرم دارچین آسیاب شده.

ابتدا پوره گوجه فرنگی را بجوشانید ، سپس آن را مالش دهید ، نمک ، شکر ، سیر خرد شده ، ادویه ها و سرکه را به آن اضافه کنید ، سپس پوره را روی حرارت کم و بدون درپوش بجوشانید و هم بزنید تا نسوزد. مدت زمان جوشاندن 40-50 دقیقه از لحظه جوشیدن است.

سس گوجه فرنگی شماره 3 (اروپای غربی)

5 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 15 گرم نمک ، 1 قاشق چایخوری خردل آماده ، 0.5 قاشق چای خوری فلفل قرمز آسیاب شده ، کمی پودر جوز هندی رنده شده ، 2 حبه ، 0.5 قاشق چایخوری دارچین ، 1-2 قاشق غذاخوری. قاشق غذاخوری سرکه 3٪.

گوجه فرنگی ها را پوست بگیرید ، خرد کنید ، به مدت 50 دقیقه با نمک بپزید ، سپس از طریق الک مالش دهید. تمام ادویه ها و سرکه را به پوره حاصل اضافه کرده و به مدت 45-50 دقیقه با حرارت ملایم و بدون درپوش بپزید. با افزودن سرکه و فلفل و شکر بیشتر می توان سس گوجه فرنگی را تند تهیه کرد.

سس گوجه فرنگی شماره 4 (از آلو)

1 کیلو آلو ، 0.5 کیلوگرم پیاز ، 2 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 4 فلفل دلمه ای ، 2 فلفل تند ، چند دانه فلفل سیاه.

همه چیز را از چرخ گوشت رد کرده و به مدت 4 ساعت بپزید تا غلیظ شود. در شیشه های استریل را ببندید.

سس گوجه فرنگی شماره 5

1 کیلوگرم گوجه فرنگی قرمز ، 250 گرم سیب پوست کنده ، 250 گرم پیاز ، 150 گرم سرکه ، 1 قاشق غذاخوری. قاشق دارچین ، 4 جوانه میخک ، 1 قاشق غذاخوری. یک قاشق نمک ، 1 قاشق چایخوری فلفل شیرین قرمز آسیاب شده ، 1 قاشق چایخوری فلفل سیاه آسیاب شده ، 100-150 گرم شکر.

برای این سس گوجه فرنگی ، دارچین و فلفل دلمه ای لازم است. گوجه فرنگی ، سیب و پیاز را از چرخ گوشت رد کنید و حدود 20 دقیقه بپزید. سپس سرکه ، دارچین ، میخک ، نمک ، فلفل دلمه ای قرمز آسیاب شده ، فلفل سیاه آسیاب شده و شکر را اضافه کنید. همه اینها تا تراکم جوشانده می شوند.

سس گوجه فرنگی شماره 6

1 سطل گوجه فرنگی ، 20 حبه سیر ، 12 قاشق چایخوری نمک ، 26 قاشق غذاخوری. قاشق غذاخوری شکر ، 2 قاشق چایخوری دارچین ، 1 قاشق چای خوری میخک ، 2 قاشق چای خوری فلفل دلمه ای ، 18 قاشق غذاخوری. قاشق غذاخوری سرکه

گوجه فرنگی ها را از یک آبمیوه گیری رد کنید و به مدت 3 ساعت بپزید. سپس اضافه کنید: سیر ، نمک ، شکر و ادویه جات ترشی جات. همه چیز را به مدت 10 دقیقه بپزید. سرکه اضافه کنید ، دوباره بجوشانید.

سس گوجه فرنگی شماره 7

2 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 0.5 کیلوگرم پیاز ، 0.5 کیلوگرم سیب ، 150 گرم سرکه ، 150 گرم شکر ، 1 قاشق چایخوری فلفل سیاه آسیاب شده ، 1 قاشق چایخوری فلفل دلمه ای ، 5-6 حبه خرد شده ، 1 قاشق چایخوری دارچین ، نمک به مزه.

گوجه فرنگی را بجوشانید و مالش دهید. پیاز و سیب رنده شده را اضافه کرده و به مدت 50 دقیقه بپزید. سپس ادویه ها را اضافه کنید. 50 دقیقه دیگر بپزید.

سس گوجه فرنگی شماره 8

5 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 50 گرم نمک ، 300 گرم شکر ، 1 قاشق غذاخوری. یک قاشق سرکه ، 40 میخک آسیاب شده ، 30 دانه فلفل سیاه آسیاب شده ، 40 نخود فرنگی فلفل دلمه ای ، 1 قاشق چایخوری دارچین.

گوجه فرنگی را بجوشانید و از صافی بمالید ، جرم حاصل را به نصف حجم بجوشانید و نمک ، شکر ، سرکه و ادویه ها را اضافه کنید. به مدت 50 دقیقه بپزید.

سس گوجه فرنگی شماره 9

5 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 2-3 پیاز بزرگ ، 1 لیوان سرکه ، 1 قاشق غذاخوری. قاشق نمک ، 1 فنجان شکر ، 1 قاشق چایخوری فلفل سیاه ، دارچین ، میخک ، پودر خردل یا دانه های آن.

گوجه فرنگی و پیاز را از یک آبمیوه گیری عبور دهید. آب حاصل را تقریباً نصف بجوشانید ، سرکه ، نمک ، شکر اضافه کرده و 5-10 دقیقه دیگر بپزید. سپس ادویه ها را درون کیسه گاز بریزید و آنها را درون یک گوجه فرنگی در حال جوش قرار دهید (یا فقط روی آسیاب قهوه چرخ کنید و داخل گوجه فرنگی بریزید). بعد از 5 دقیقه از روی حرارت بردارید.

سس گوجه فرنگی شماره 10

2 کیلوگرم گوجه فرنگی ، 1 سیب ، 1 فلفل دلمه ای ، 2 پیاز ، 1 سی تی. یک قاشق ریحان (1 قاشق غذاخوری دارچین می تواند استفاده شود) ، 125 گرم شکر ، 1 قاشق دسر اسانس سرکه ، 0.5 قاشق چایخوری فلفل قرمز آسیاب شده ، 2 شاخه کرفس ، نمک به مزه.

همه چیز را برش دهید و به مدت 1 ساعت بپزید. از طریق الک مالش دهید. بجوشانید و در ظرف ها بگذارید.