مواد معدنی برای درمان تصلب شرایین: ید ، سلنیوم ، روی ، مس

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

ید - کلسترول را کاهش می دهد

ید در متابولیسم ، به ویژه چربی ، نقش فعالی دارد. مشخص شد که هنگام استفاده از داروهای حاوی ید در بیماران مبتلا به تصلب شرایین ، تمایل به کاهش کلسترول خون وجود دارد.

در صورت کمبود ید ، بهتر است جلبک دریایی بخورید ، محتوای ید موجود در آنها به 1 گرم در 100 گرم وزن خشک ، در کنسرو کلم پیچ دریایی می رسد ، با این حال ، تا حدودی کمتر - تا 200 میلی گرم در 100 گرم. اما هنوز هم این است مقدار زیادی ، با توجه به اینکه نیاز روزانه در ید 100-200 میکروگرم است.

نه تنها از جلبک دریایی ، به عنوان مثال ، جلبک دریایی ، بلکه از سایر محصولات حاوی ید ، ماهی دریایی - ماهی ، پودر ، پلو ، درونگ و همچنین میگو و ماهی مرکب نیز استفاده کنید. لطفاً توجه داشته باشید که در طی نگهداری طولانی مدت غذا و پخت و پز ، فقط 1/3 از ید ممکن است باقی بماند.

جلبک دریایی نه تنها ید بلکه بسیاری از عناصر کمیاب فوق و همچنین عناصر مغذی و ویتامین های گروه B لازم برای جذب ید را برای ما فراهم می کند. جلبک دریایی همچنین حاوی اسید آلژنیک و نمک های آن است - آلژینات ها. آنها برای رژیم غذایی بسیار مفید هستند ، زیرا به چاقی کمک می کنند.

آنتی اکسیدان ها و تصلب شرایین

در بدن بیمار مبتلا به تصلب شرایین ، بیماری ایسکمیک قلب ، فشار خون بالا و سایر بیماری های قلبی ، تغییرات پاتولوژیک زیادی وجود دارد. آخرین مکان در میان آنها به روند آسیب سلولها و ساختارهای سلولی به دلیل پدیده های به اصطلاح اختصاص داده نشده است. پراکسیداسیون لیپید (به عنوان مثال اکسیداسیون اسیدهای چرب که غشا cell سلول ها ، هورمون ها و غیره را در حضور و با مشارکت رادیکال های آزاد و گونه های اکسیژن واکنش پذیر تشکیل می دهند). علاوه بر این ، فرآیندهای مشابه زمینه نرمی و پارگی پلاک های آترواسکلروتیک را فراهم می کند که منجر به حملات قلبی ، سکته های مغزی و سایر حوادث عروقی می شود.

علاوه بر این ، رادیکال های آزاد می توانند جهش های ژنی ایجاد کنند ، سلول را در برابر سرطان آسیب پذیر کنند و ظاهر سرطان را تحریک کنند. از این رو نیاز به نگه داشتن مداوم در بدن سطح کافی از موادی است که از فرآیند پراکسیداسیون جلوگیری می کند - آنها را آنتی اکسیدان می نامند.

لازم به ذکر است که بسیاری از ویتامین ها و عناصر کمیاب اثر آنتی اکسیدانی دارند. از جمله سلنیوم ، روی و مس است.

سلنیوم یکی از قوی ترین آنتی اکسیدان ها است

بیماری مرموز عضله قلب برای چندین قرن زندگی مردم ، به طور عمده کودکان و مادران جوان را در چندین منطقه از چین ، و به ویژه در منطقه شهر Ke Shan ، کاهش داد. رستگاری همراه با اکتشافی بود که در اواخر دهه 70 قرن ما انجام شد: در خاک و بنابراین در رژیم غذایی سلنیوم وجود نداشت - عنصری شبیه گوگرد که بندرت در پوسته زمین یافت می شود. ساکنان محلی شروع به دریافت مقادیر کمی سلنیوم می کنند - حدود 100 میکروگرم در روز. و به لطف اقدامات ساده پیشگیرانه ، از بین بردن این بیماری جدی عضله قلب که به بیماری کشان معروف شد ، عملاً امکان پذیر بود.

سلنیوم یکی از مهمترین عناصر در بدن ما است ، یک آنتی اکسیدان خوب است. به مشکلات قلبی ، دیابت ، سنگ کلیه ، ضعف ایمنی ، کند شدن پیری و بهبود خلق و خو کمک می کند. ذکر همه موارد احتمالاً دشوار است.

توجه به این نکته مهم است که کمبود سلنیوم یک عامل خطر برای ایجاد فشار خون بالا ، تصلب شرایین ، بیماری ایسکمیک قلب و سکته قلبی است. بنابراین ، جای تعجب نیست که اقدامات وارد کردن سلنیوم در رژیم غذایی (اصطلاحاً سلنیزاسیون) در حال نتیجه دادن است.

بنابراین ، در فنلاند سلنیوم وارد رژیم غذایی شد. و به معنای واقعی کلمه در مدت 2 سال (1992-1994) آنها تأثیرگذار بودند. تعداد بیماریهای قلبی عروقی به نصف کاهش یافته و تعداد بیماریهای مرتبط با سیستم غدد درون ریز 77٪ کاهش یافته است.

جمعیت روسیه نیز به سلنیزه شدن احتیاج دارد ، زیرا تقریباً 90٪ جمعیت ما در بدن دچار کمبود سلنیوم هستند. نیاز روزانه به سلنیوم 20 تا 100 میکروگرم است. حداکثر دوز روزانه برای بزرگسالان حدود 6 میکروگرم در کیلوگرم وزن بدن است. برای یک کودک ، هنجار 30-150 میکروگرم است و به سن بستگی دارد.

غذاهای حاوی سلنیوم

مقدار زیادی سلنیوم (به طور قابل توجهی بیش از 10 میکروگرم در 100 گرم وزن مرطوب) در مخمر آبجو ، سبوس ، جلبک دریایی و آجیل وجود دارد. دانه های گندم جوانه زده و نان سیاه حاوی مقدار زیادی سلنیوم هستند. بنابراین ، در نان غلات کامل - 35 میکروگرم سلنیوم ، در دانه های آفتابگردان - 50 میکروگرم ، در آرد غلات کامل می تواند تا 50 میکروگرم در هر 100 گرم وزن خشک باشد. همه اینها رقم تقریبی است ، زیرا محتوای سلنیوم در غذا بسیار به مقدار آن در خاک بستگی دارد. چند صبح ، یک کیسه دانه یا 50 گرم سبوس گندم برای صبحانه - و آرام باشید.

با توجه به از دست دادن بسیار زیاد این عنصر ، گاهی به دست آوردن سلنیوم روزانه از غذا دشوار است. بنابراین ، سو abuse مصرف نوشیدنی های الکلی میزان مصرف آن را در بدن کاهش می دهد. اما خطرناک ترین دشمن سلنیوم قندها ، غذاهای آرد شیرین و سایر غذاهای تصفیه شده است که اکثر ما از آنها سو استفاده می کنیم. بنابراین ، معمولاً از افزودنیهای خاصی مانند "Neoselen" ، "Selenzinc" یا محصولات غنی شده با سلنیوم (از گیاهان متمرکز کننده سلنیوم) استفاده می شود.

یک غلظت خوب سلنیوم برگ گشنیز (گشنیز) است.

همچنین باید در نظر داشت که سلنیوم دوستان خوبی دارد که به او در کار موثر کمک می کنند. به عنوان مثال ، در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها (به ویژه قلبی عروقی) سلنیوم همزمان با ویتامین E کار می کند. سلنیوم نیز به ویتامین C نیاز دارد: به متابولیسم طبیعی سلنیوم کمک می کند.

روی - تقویت کننده ایمنی

این یک عنصر اساسی است که بخشی از چند صد آنزیم مسئول تنفس ، ایمنی و سایر موارد است. از آنجا که با توسعه آترواسکلروز میزان روی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد ، شما باید منابع تأمین مجدد ذخایر روی در بدن را بدانید.

یک غلظت روی مناسب برگ و جوانه توس است (آویزان توس). بنابراین ، در برگ درختان توس حدود 16 میلی گرم روی به ازای هر 100 گرم وزن خشک وجود دارد (با میزان 10-15 میلی گرم). بنابراین ، تصادفی نیست که یک برگ توس به شکل تزریق 0/5 فنجان 3-5 بار در روز نوشیده شود. برای آماده سازی تزریق ، 2 قاشق غذاخوری برگ به مدت دو ساعت در 0.5 لیتر آب جوش دم می شود.

منبع خوب روی غذاهای دریایی است. در صورت امکان ، توصیه می شود صدف ، صدف خوراکی مصرف کنید ، که به ویژه دارای مقدار زیادی نمک روی است ، که برای سنتز تقریباً همه هورمون های پروستات ضروری است.

برای اکثر مردم ، منبع واقعی تر روی ، تخمه کدو و آفتابگردان و همچنین مکمل های غذایی بر اساس روی ، مانند Biozinc است. ترکیبات پیچیده روی مانند آسپارتات روی ، پیکولینات یا لاکتات روی موثر هستند و باید تقریباً 50 میلی گرم 3 تا 3 بار در روز بین وعده های غذایی مصرف شوند.

توجه داشته باشید که دوز موثر روی برای موارد حاد 50-150 میلی گرم است. در همان زمان ، هنجار روی برای بزرگسالان 15 میلی گرم است ، برای زنان باردار و شیرده ، 30-20 میلی گرم در روز توصیه می شود.

از ویژگی های مصرف روی این است که نباید همزمان با فیبر و فیتین مصرف شود (در تمام غلات و سویا وجود دارد). آنها روی را متصل می کنند ، و آن را برای بدن غیرقابل دسترسی می کنند.

پخت روی

جوانه گندم. غالباً جوانه گندم بخورید. علاوه بر روی و سلنیوم ، آنها حاوی مقدار زیادی ویتامین E و ویتامین های گروه B هستند و این ارزش آنها برای سلامتی ما است. برای جوانه زنی ، بذرهای درمان نشده را چندین بار بشویید ، بقایایی را که در بالا شناور هستند دور بریزید ، سپس در یک کاسه قرار داده و با کمی آب بپوشانید. کاسه را در یک سوراخ کوچک در یک کیسه پلاستیکی بپیچید. روز بعد دوباره آبکشی کنید و دوباره با کمی آب دوباره پر کنید. در یک روز - دو ، وقتی اندازه جوانه ها 1-2 میلی متر باشد ، دانه های جوانه زده آماده استفاده می شوند. آخرین آب برای نوشیدن مفید است و می توان غلات را از طریق چرخ گوشت پیمایش کرد. قبل از غلتاندن می توانید میوه های خشک شده بخارپز را به دانه اضافه کنید. دانه های نورد را می توان به عنوان یک غذای منفرد مثلاً برای صبحانه خورد ، یا به غذاهای مختلف اضافه کرد.

دانه های کدو تنبل و برخی از گیاهان باغ ، به ویژه جعفری و کرفس ، توانایی تجمع روی را دارند. با خیال راحت گیاه تازه آنها را به سالادها اضافه کنید که نه تنها سالم است ، بلکه طعم تندی به غذاها می دهد. می توانید در خانه آب میوه درست کنید ، که 2 قاشق چای خوری 3 بار در روز مصرف شود.

فلز مس

مس برای جلوگیری و درمان بیماری های قلبی عروقی کاملاً یک عنصر مهم است. اول ، مس بخشی از آنزیم سرولوپلاسمین است. مورد دوم از بدن ما در برابر آهن اضافی محافظت می کند ، بدین دلیل که به تجمع مقادیر بیش از حد ترکیبات اکسید شده و در نتیجه ایجاد تصلب شرایین کمک می کند. مس برای رشد بافت همبند قوی که در برابر پاره شدن مقاومت می کند نیز مورد نیاز است. سطح طبیعی مس نیز برای جلوگیری از چسبیدن کلسترول به سطح داخلی عروق مهم است.

از طرف دیگر ، مس اضافی از این نظر مضر است که شرایط را برای چسبیدن کلسترول به سطح دیواره رگ های خونی ایجاد می کند و در نتیجه خطر بیماری های قلبی و عروقی را افزایش می دهد. همچنین شواهدی وجود دارد که میزان بالای مس و سطح پایین روی ، احتمال بیماری عروق کرونر قلب را افزایش می دهد. میزان روزانه مس روزانه 5/1 - 2 میلی گرم است در حالیکه بیشترین دوز درمانی مس 3 میلی گرم است.

کمبود مس معمولاً شایع است ، اما اگر رژیم غذایی شما شامل دانه ها ، مغزها و محصولات سویا باشد ، جبران مجدد آن چندان دشوار نیست. کمبود مس می تواند با کمبود روی و آهن اضافی همراه باشد ، به عنوان مثال ، اگر از مکمل های آهن استفاده می کنید. سو abuse مصرف الکل همچنین می تواند باعث کمبود مس شود.

بنابراین ، کنترل میزان مس در بدن مهم است.

همچنین بخوانید:

مواد معدنی برای درمان تصلب شرایین: منیزیم ، کلسیم ، سیلیسیم ، کروم