نقش پتاسیم در حفظ حاصلخیزی خاک. چگونه آن را متعادل کنیم

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

به عنوان مثال از زمین های مزارع منطقه مرکزی سیاه زمین

تأمین مواد مغذی لازم برای گیاهان بخشی جدایی ناپذیر از کشت همه محصولات کشاورزی است. نیتروژن ، فسفر و پتاسیم با شدت بیشتری نسبت به سایر عناصر توسط گیاهان جذب می شوند. به همین دلیل به آنها عناصر درشت مغذی می گویند. همه آنها برای گیاهان بسیار مهم هستند ، که توسط مهمترین قانون زراعی - قانون حداقل یا قانون لیبیگ - اثبات شده است. این ماده بیان می کند که عنصر تعیین کننده عملکرد و کیفیت آن عنصری است که حداقل ، هر چقدر گیاه نیاز داشته باشد ، است. بنابراین ، اگر گیاهان هیچ ماده مغذی دریافت نکنند ، عملکرد و کیفیت آن دقیقاً به دلیل کمبود آن کاهش می یابد ، حتی اگر مواد مغذی زیادی نیز در خاک وجود داشته باشد. اگر به آمار معرفی مواد مغذی درشت نگاه کنید ، به عنوان مثال ، در منطقه لیپتسک ،پس می توان نتیجه گرفت که بهینه سازی تغذیه پتاس در مقایسه با سایر عناصر بسیار کمتر توجه می شود (شکل 1 را ببینید).

شکل: 1. ورود نیتروژن ، فسفر و پتاسیم در منطقه لیپتسک (طبق داده های مرکز آسیای مرکزی و اقیانوسیه ایالتی لیپتسک)

اغلب ، چنین نگرشی از اعتقاد کشاورزان ناشی می شود که خاکهای منطقه سیاه زمین مرکزی حاوی مقدار کافی پتاسیم است و

دیگر نیازی به ساختن آن نیست. در واقع ، کارتوگرام پتاسیم متحرک در خاک نشان می دهد که محتوای آن در زمین های قابل کشت مناطق کورسک ، لیپتسک و تامبوف افزایش یافته و از 81 تا 120 میلی گرم در کیلوگرم خاک است (چکمارف ، 2014). و بیشتر قلمرو مناطق بلگورود و وورونژ دارای محتوای بالای پتاسیم قابل تبادل از 121 تا 180 میلی گرم در کیلوگرم خاک است (شکل 2 را ببینید).

شکل: 2. کارتوگرام محتوای پتاسیم متحرک در خاکهای زمین های قابل کشت در منطقه مرکزی زمین سیاه طبق Chirikov

برای تعیین پتاسیم قابل مبادله از روش های Kirsanov ، Chirikov ، Machigin ، Maslova ، Brovkina و Protasov استفاده می شود (جدول 1 را ببینید).

جدول 1. تفسیر نتایج تجزیه و تحلیل خاک

تأمین گیاهان
	K متحرک ، میلی گرم K 2 O / kg خاک
	به گفته چیریکوف	به گفته کیرسانوف	به گفته ماسلووا	به گفته ماچگین
	چرنوزم	خاکهای سود-پادزولیک		خاکهای خاکستری ، چرنوزم های کربناته
1) بسیار کم	0 - 20	0 - 40	0 - 50	کمتر از 100
2) کم	21 - 40	41 - 80	51 - 100	101 - 200
3) متوسط	41 - 80	81 - 120	101 - 150	201 - 300
4) افزایش یافته است	81 - 120	121 - 170	200 - 151	400 - 301
5) بالا	121 - 180	250 - 171	201 - 300	600 - 401
6) بسیار زیاد	> 180	> 250	> 300	> 600

با این حال ، شناخته شده است که پتاسیم در خاک به اشکال قابل دسترسی و غیرقابل دسترس وجود دارد. پتاسیم متحرک یک فرم موجود است و در خاک با مجموع پتاسیم قابل تبادل و محلول در آب نشان داده می شود. پتاسیم محلول در آب نمک های موجود در محلول خاک (نیترات ها ، فسفات ها ، سولفات ها ، کلریدها ، کربنات ها) است. برای گیاهان چنین پتاسیمی موجود است ، اما محتوای آن بسیار کم است. 1-7 میلی گرم K ₂ O در هر کیلوگرم خاک ، یا 21-2-3 کیلوگرم در هکتار.

پتاسیم قابل تبادل یا جذب شده توسط کاتیونها در AUC نشان داده می شود. این منبع اصلی برق است. از 0.5 تا 3٪ کل پتاسیم خاک است. با این حال ، گیاهان فقط به 5.7-37.5٪ از ذخایر خود بستگی دارند ، این بستگی به نوع خاک ، توزیع اندازه ذرات ، مشخصات بیولوژیکی محصولات و سایر شرایط دارد (Wildflush ، 2001). بنابراین ، در بهترین حالت ، از خاک مزارع منطقه چرنوزم مرکزی ، گیاهان می توانند فقط 5/30/4/5 میلی گرم بر کیلوگرم خاک پتاسیم جذب کنند.

علاوه بر این ، حذف قابل توجهی از پتاسیم و سایر عناصر با محصول سالانه اتفاق می افتد (جدول 2 را ببینید).

جدول 2. حذف تقریبی مواد مغذی اصلی با برداشت محصولات کشاورزی (Smirnov، 1984)

فرهنگ	برداشت محصولات اصلی (مرکز در هکتار)	انجام شده با برداشت ، کیلوگرم در هکتار
		ن	P 2 O 5	K 2 O
غلات	30-35	90-110	30-40	60-90
حبوبات	25-30	100-150	35-45	50-80
سیب زمینیها	200-250	120-200	40-60	180-300
چغندر قند	400-500	180-250	55-80	250-400
ذرت (توده سبز)	500-700	150-180	50-60	180-250
کلم	500-700	160-230	90-65	220-320
پنبه	30-40	160-220	50-70	180-240

جدول زیر نشان می دهد که هنگام کشت محصولات اصلی با عملکرد متوسط ، میزان تخلیه سالانه خاک توسط مواد غذایی چگونه اتفاق می افتد. با افزایش بهره وری ، از دست دادن نیتروژن ، فسفر ، پتاسیم به طور متناسب افزایش می یابد. بنابراین ، حاصلخیزی اولیه خاک را می توان با استفاده از کودهای معدنی در دوز: N 90-250 ، P 30-90 و K 50-400 کیلوگرم در هکتار ، بسته به محصولات کشت شده ، حفظ کرد.

با این حال ، غالباً در بین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی عقیده ای وجود دارد که حاصل حاصلخیزی خاک به دلیل فرآیندهای طبیعی بسیج مواد مغذی ، انتقال اشکال غیرقابل دسترس مواد مغذی به مواد موجود ، کانی سازی هوموس و غیره کاملاً احیا می شود.

در واقع ، انتقال ترکیبات کمی محلول به یک شکل قابل جذب به طور مداوم تحت تأثیر فرآیندهای بیولوژیکی ، فیزیکوشیمیایی و شیمیایی در خاک اتفاق می افتد.

اول از همه ، به دلیل معدنی شدن هوموس خاک ، نیتروژن ، فسفر و گوگرد به فرم معدنی قابل جذب برای گیاهان منتقل می شود. هر ساله ، 0.6-0.7 تن هوموس با تشکیل 30-35 کیلوگرم در هکتار و 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن معدنی در دسترس گیاهان در لایه قابل کشت خاکهای سودا-پادزولیک ، و 1 تن در هکتار در چرنوزمها ، معدنی می شود. ، به ترتیب. با متوسط مقدار نیتروژن در هوموس حدود 5٪ ، برای هر واحد نیتروژن موجود در گیاهان ، بیست برابر مقدار هوموس باید معدنی شود. هیومیک ، اسیدهای فولویک و دی اکسید کربن ، موجود در هوموس ، اثر حل کننده ای در ترکیبات معدنی فسفر ، کلسیم ، پتاسیم ، منیزیم سخت محلول دارند. در نتیجه ، این عناصر نیز به شکلی در دسترس گیاهان قرار می گیرند ، اما در مقادیر بسیار کمتری.

فشرده ترین هوموس در بخار تمیز تجزیه می شود ، جایی که حداکثر 100-120 کیلوگرم ازت در هکتار می تواند در خاک جمع شود. کانی سازی شدید و کمبود عناصر غذایی در زمین های قابل کشت در طول سال ها باعث تخلیه هوموس می شود. طی صد سال گذشته ، چرنوزم های مناطق وورونژ و تامبوف تا 30 درصد هوموس را از دست داده اند. یک تصویر مشابه در چرنوزم های منطقه ولگوگراد و مناطق دیگر مشاهده می شود. تلفات آن در انواع دیگر خاک نیز قابل توجه است. بنابراین ، عدم استفاده از روش های زراعی فنی برای استفاده از کودهای معدنی منجر به کاهش حاصلخیزی طبیعی خاک و کاهش عملکرد محصولاتی می شود که به دلیل کمبودهای غذایی تغذیه می شوند.

از جمله ، هر ساله فرآیندهای معکوس اتصال و بی حرکتی عناصر غذایی خاک به فرمهای غیرقابل دسترسی گیاهان در خاک اتفاق می افتد. تحقیقات BelNIIPA نشان داده است که از 1 هکتار خاک سودای-پادزولیک با ترکیب گرانولومتری مختلف ، از 8 تا 15 کیلوگرم پتاسیم می توان در خاکهای ذغال سنگ نارس - تا 10 کیلوگرم شستشو داد. در اثر فرسایش ، بسته به درجه فرسایش خاک ، از 5 تا 20 کیلوگرم پتاسیم در هر هکتار از بین می رود.

مقدار کمی پتاسیم با بارش جوی (تا 7 کیلوگرم در هکتار) وارد خاک می شود. با این حال ، نه این پتاسیم و نه کودهای آلی تأمین شده ، نمی توانند با برداشت و تلفات حاصل از خاک ، حذف آن را جبران کنند. بنابراین ، برای افزایش حاصلخیزی خاک ، به دست آوردن محصولات زیاد محصول ، به ویژه مورد نیاز این ماده مغذی ، کودهای معدنی پتاس نقش مهمی دارند.

داده های واقعی داده شده در مورد مصرف و از بین بردن ترکیبات پتاسیم موجود برای تغذیه گیاهان با محصول ، نیاز به افزایش دوزهای کودهای پتاسیم مورد استفاده هنگام رشد محصولات عمده در منطقه مرکزی زمین سیاه را تأیید می کند.

نیاز برخی مناطق منطقه چرنوزم مرکزی به کودهای پتاس در جدول 3 آورده شده است.

جدول 3. تقاضای کودهای پتاس در مناطق Tambov ، Lipetsk و Oryol (بر اساس مواد اطلاعات و سیستم آماری واحد بین اداری واحد 2015)

فرهنگ	منطقه کاشته شده ، هزار هکتار بر اساس مناطق			دوز پتاسیم برای منطقه CCR ، کیلوگرم در هکتار	پتاسیم مورد نیاز ، تن بر اساس منطقه
	لیپتسک	اورلوسکایا	تامبوف		لیپتسک	اورلوسکایا	تامبوف
محصولات پتاسیم ، به خوبی به معرفی عنصر پاسخ می دهند
چغندر قند	107.6	53	98.5	90-120	9684-12912	4770-6360	8865-11820
آفتابگردان	171.3	33.4	387.7	60	10278	2004	23262
سیب زمینیها	49.1	30.9	40	60	2946	1854	2400
سویا	35.2	57.4	44.1	30-40	1056-1408	1722-2296	1323-1764
دانه های زمستان ، از جمله:
گندم	283.2	449	414	60	16992	26940	24840
چاودار	2.7	2.7	3.9	30-60	81-162	81-162	117-234
دانه های بهاری ، از جمله:
گندم	104.1	41.9	134.5	سی	3123	1257	4035
جو	279.2	190.9	8/345	سی	8376	5727	10374
ذرت برای دانه	99	68.5	120.1	60	5940	4110	7206
محصولات علوفه ای	89.5	109	65.1	60	5370	6540	3906
جمع				30-120	63846-67507	55005-57250	86328-89841

E. N. Sirotkin ،

نامزد علوم کشاورزی ؛

ای یو Ektova ،

معلم ، OGBPOU "کالج فنی Ryazhsky"