در حال رشد پاپیروس (Papyrus) برای تزئین فضای داخلی آپارتمان

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

پاپیروس باستان می تواند فضای داخلی آپارتمان شما را تزئین کند

طبق طالع بینی ، گیاهان زیر با علامت زودیاک ماهی (20 فوریه - 20 مارس) مطابقت دارند: درخت خرما "دم ماهی" ؛ فیکوس آمپلی (کوتوله ، ریشه زایی) ؛ گسترش cipeus ("گیاه چتر") ؛ ارکیده شمعدانی معطر (capitat ، tomentose ، بوی شدید) ؛ تولمیا منزیس؛ زن چاق لیس فرم است. plectrantus؛ گیاهان آکواریوم (مارپیچ Vallisneria ، Elodea کانادایی ، hornwort ، kabomba آبزی ، Cryptocoryne) ؛ پاپیروس

در میان گیاهانی که از زمانهای بسیار بسیار دور مورد استفاده بشر قرار گرفته است ، طبیعی است که پاپیروس را از گروه گیاهان آبزی (حتی می توان گفت آکواریوم) نامید ، جایی که تصادفی نبوده است. وطن وی سواحل باتلاقی نیل است. زمانی همه آنها در گیاهان غیر قابل نفوذ پنج متری ضخامت این گیاه قرار داشتند. حتی NI Vavilov ، در "5 قاره" خود ، درختان پاپیروس را که در حین سفرهای خود (1926) در مرز رود اردن ، که به دریای مرده می ریزد ، دید ، تحسین کرد.

تاکنون ، پاپیروس عملاً در مجاورت مصر از بین رفته است. حتی در پایان سلطه امپراتوری روم در آنجا ، وی "به" زیر رفت - در مناطق گرمسیری آفریقا ، باتلاق های غیرمعمول پاپیروس را تشکیل داد - در حوضه های رودخانه های نیجر و کنگو ، در منطقه دریاچه چاد ، در نیل بالا این پدیده با آلودگی رودخانه اصلی آفریقای شمالی و تغییرات جدی آب و هوا همراه است.

این گیاه چند ساله شگفت انگیز ساحلی در نظر گرفته می شود: این گیاه به گل و لای ساحلی احتیاج دارد ، زیرا برخی از ریشه های آن از ریزوم اصلی چوبی گسترش می یابد و در این خاک نقش لنگر را بازی می کند و گیاه دیگری را از ساحل آزاد می کند تا خود در آب شناور شود - یک جنگل کامل از ریشه های سفید تاب خورده که طناب هایی ضخیم (ضخیم دست) به نظر می رسند. بیهوده نیست که نام آن "papyrus" در ترجمه از زبان مصری به معنای "هدیه رودخانه" است.

این همانند "خویشاوند" خود ، لجن شناخته شده در منطقه ما ، از خانواده Sedge است. دارای یک ساقه ضخیم مثلثی ، ساقه های بدون برگ تا قسمت فوقانی (تا 5/5 متر ارتفاع و تا 7 سانتی متر ضخامت). و فقط روی آن برگهای بلند و بسیار باریک (مانند چاقوها) به صورت بسته های متراکم با چتر باز می شوند. در طول دوره گلدهی ، گل آذین در بالای برگها به شکل پنکه چتری با سنبلچه های زیادی پوشیده شده با فلس ایجاد می شود. به هر حال ، خود گلها نیز بسیار شبیه گلهای گلدان ما هستند. ساقه ها دارای حفره های قدرتمندی در داخل هستند ، گویی با هوا پر شده اند ، بنابراین در آب فرو نمی روند.

پاپیروس نقش بزرگی در زندگی صدها نسل مصری باستان داشت. غذاهای مختلفی از آن تهیه شده است: به عنوان مثال ، ریشه هایی که طعم بادام دارند ، هم بو داده و هم خام خورده می شوند. اتفاقاً همین ریزوم ها هنوز غذای مورد علاقه اسب های آبی هستند.

پاپیروس برای ساخت قایق های سبک و قایق های کوچک (کانو) ، طناب و طناب ساخته می شد. علاوه بر این ، برای آب بندی کشتی های بزرگ ، برای حصیر ، سبد ، پارچه و همچنین برای ساخت صندل استفاده می شد ، که فقط نمایندگان طبقه روحانی حق استفاده از آنها را برای قرن ها داشتند.

با این حال ، وی مهمترین نقش را در پیشرفت نوشتن داشت. به لطف اوست که بسیاری از اطلاعات علمی از طریق کشیش های مصر ، که کاملاً بر علوم دقیق تسلط داشتند ، به زمان ما رسیده است. ظاهراً ، پیشرفت نوشتار با استفاده از پاپیروس به عنوان "کاغذ" تناسب مستقیم داشت. کلمه یونانی "papyros" (که بعداً نام لاتین "papyrus" از آن شکل گرفت) هم به معنی خود گیاه بود و هم "کاغذ" بادوام و با کیفیت بالا که از آن ساخته شده است - papyrus.

قدیمی ترین دست نوشته های ساخته شده روی پاپیروس بیش از 5 هزار سال قدمت دارند (آغاز هزاره 3 قبل از میلاد). در لوور مجسمه ای از کاتب سلطنتی کای (اواسط هزاره 3 قبل از میلاد) وجود دارد که طومار پاپیروس را در دستان خود دارد. چندین پاپیروی بزرگ به ما رسیده است ، به عنوان مثال ، پاپیروس جادویی پاریسی بزرگ ، پاپیروس کارلسبرگ و دیگران. یکی از قدیمی ترین قطعات طومار پاپیروس که در مقبره نجیب زاده هماک ، معاصر پادشاهان سلسله اول (سقرا) کشف شد ، اکنون در مجموعه موزه مصر در قاهره نگهداری می شود.

فن آوری ساخت پاپیروس در قرن ها از بین رفته بود ، فقط صد سال پیش دکتر راگاب راز تولید آن را حل کرد. و اکنون شبکه کارگاه هایی که وی برای تولید پاپیروس ایجاد کرده در سراسر مصر پراکنده است. در آنجا ، متخصصان خود پاپیروس را دریافت می کنند و نقاشی ها را تکثیر می کنند ، هر دو کپی از نقاشی های باستان و آثار هنری مدرن.

برای تهیه "کاغذ" از ساقه های نی پاپیروس ، قسمت پایین تر و ضخیم تری از ساقه را برداشته و قسمت سفت و سخت بالایی آن را بردارید ، که بعداً می تواند برای ساخت سبد یا صندل یا صندوقچه هایی که برای ذخیره سازی همان پاپیروس ها استفاده می شود ، استفاده شود. سپس هسته آبدار و سست ساقه به صورت نوارهای طولی نازک (طول بیش از نیم متر) برش داده می شود ، که آنها را خراشیده و کمی صاف می کنیم. آنها را محکم پشت سر هم (لبه ها به سمت یکدیگر) روی یک سطح صاف ، مثلاً روی تخته سخت قرار داده و با آب مرطوب می کنند. روی این لایه از نوارها ، ردیف بعدی همان نوارها در بالا (اما قبلاً در آن طرف) قرار گرفته است.

سپس نوارهای گذاشته شده به این روش در زیر یک پرس ، به عنوان مثال یک سنگ صاف قرار می گیرند. چند روز بعد ، یک ماده چسبناک از زیر فشار ظلم و ستم از نوارهای گذاشته شده گیاه آزاد می شود ، که آنها را محکم نگه می دارد. ورق فشرده شده حاصل مدتی در آفتاب نگه داشته شد ، تمام بی نظمی های لبه های آن بریده شد ، در یک محلول مخصوص غوطه ور شد (مانند خمیر) ، یا با دقت (لایه نازک) پوشانده شد تا جوهر نگه داشته شود و تار نشود و دوباره خشک شود.

پس از آن ، ورق با دقت صاف شد ، در نتیجه تمام این کارها ، ورقهای نازک متمایل به زرد ، از راه دور شبیه کاغذ ما ، اگر برای مدت طولانی ذخیره شده باشند ، یا اگر مدت طولانی در آفتاب بماند. همانطور که استادان مدرن تولید کاغذ پاپیروس یادداشت می کنند ، رنگ آن (زرد روشن یا تیره ، تقریبا قهوه ای) به زمان وجود این ماده بستگی ندارد ، بلکه به دوره ای که تحت فشار سپری شده است بستگی دارد (پس از 3-4 روز از این فرآیند ، اگر پاپیروس روشن بیشتر از این مدت فشار داده شود بدست می آید - تاریک).

طومارها معمولاً به اندازه کتاب معمول ما پهن می شدند و طول آنها 6-7 متر بود (طولانی ترها برای استفاده ناخوشایند بودند: یک بار کتابدار اسکندریه ، شاعر کالیماخوس گفت: "یک کتاب بزرگ یک شر بزرگ است"). اما بعضی اوقات قطعات "کاغذی" جداگانه را به طومارهای عظیم می چسبانند: به عنوان مثال ، پاپیروس بزرگ هریس بیش از 41 متر طول دارد!

برای قرنهای متمادی ، یونانیان باستان از پاپیروس مصر استفاده می کردند ، زیرا این هنر را از مصری ها آموخته بودند. بنابراین ، تعجب آور به نظر نمی رسد که کلمه یونانی "byblos" ("کتاب") از نام شهر فنیقی بیبلوس ، یک مرکز تجاری بزرگ ناشی شود که طومارهای پاپیروس "تازه" از مصر به یونان می آمد.

روی پاپیروس ها ، خطوط را با یک چرخ سرب ، که با هیروگلیف نوشته شده بود ، با کمک جوهر سیاه و قرمز "کشیشی" ، همانطور که یونانیان آن را می نوشتند ، نوشتند. به هر حال ، این جوهر از آب ماهی های دریایی یا "مغزهای مرکب" - رشد روی برگ بلوط تهیه شده است. این قلم هم برای خلق آثار ادبی و هم برای نوشتن آثار علمی ، با استفاده از چوب های نی که به صورت برس شکافته شده بودند ، استفاده می شد.

متن روی آنها به صورت ستونهایی به عرض یک خط طولانی شعر نوشته شده بود ، بنابراین بیش از هزار سطر در طومار قرار گرفت. ابتدا و انتهای طومار را به چوب می چسبانند تا آنها را نگه دارند. آنها طومار را با دست راست خود نگه داشتند ، آن را با چپ باز کردند و هنگام خواندن ، آن را به تدریج از چوب عقب به جلوی آن پیچیدند. اگر تصویری از یک انسان باستانی با طومار مشاهده کردید ، توجه داشته باشید: اگر او را در دست راست خود نگه دارد ، کتاب هنوز خوانده نشده است ، در سمت چپ ، قبلاً خوانده شده است.

ارمیتاژ شامل طومارهای قهوه ای (طول تا 40 متر) با حروف است که تا حدی شبیه نقاشی ها است. این پاپیروس ها (حدوداً تا 5 هزار سال قدمت) که طومارهایی هستند که با بند بسته شده اند ، در سارکوفاژی های فراعنه مصر پیدا شده اند. اکنون دو قطعه کوچک پاپیروس (اتفاقاً در کنار مومیایی) به نمایش گذاشته شده است که حکایت از زندگی پس از زندگی اوزیریس و زمینه های زندگی پس از مرگ (قرن 4 قبل از میلاد) را نشان می دهد.

ما برای هیچ چیز پاپیروس نی را گیاه خانگی نمی نامیم. این گیاه را می توان با موفقیت در آکواریوم (البته در اینجا یک ظرف کاملاً جامد مورد نیاز است) توسط ریشه در آب و خاک در گلدان گل (مطابق با شرایط خاص نگهداری می شود) و یا در ترکیب این شرایط پرورش داد. ، یعنی ایجاد جو میکرو آفریقای گرمسیری …

این گیاه در گلدان با خاک ذرت- ذغال سنگ نارس معمولی کاشته می شود (با یک لایه شن 5-7 سانتی متر در قسمت بالا) ، که به صورت نیمه در آب قرار می گیرد. مانند هر گیاه دیگر ، او دوست دارد که با محلول کود آلی به خوبی تخمیر شده یا مخلوط کامل مواد معدنی مورد مراقبت و نگهداری قرار گیرد. به عنوان یک پوشش بالا ، کارشناسان ترکیب اجزای زیر را بهینه می دانند: نیترات کلسیم - 1 گرم ، نیترات پتاسیم - 0.4 گرم ، سولفات منیزیم - 0.4 گرم ، 10 درصد محلول کلرید فریک - 4 قطره. آنها همچنین استفاده از خاکستر توس را پیشنهاد می کنند.

از آنجا که در آفریقا خشکسالی فصلی را تجربه می کند ، پس از این "خلق و خوی" بیولوژیکی ، در اوایل ماه دسامبر ، گلدان را از آب خارج می کنند و از پالت به طور متوسط آبیاری می کنند (تغذیه می کنند). در ماه فوریه ، در صورت امکان خاک گلدان تغییر کرده و با محلول کود گاو یا اسب 0.2-0.3 درصد آبیاری می شود. هنگام نگهداری یک گیاه ، عشق به نور و گرما آن در نظر گرفته می شود. برگهای خشک معمولاً با دقت اصلاح می شوند.