انتخاب انواع ، تولید مثل و پرورش گیاه پیچ خورشید در باغ ها و نهالستان ها (قسمت 2)

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

part قسمت اول مقاله را بخوانید

هدیه سیبری

ازدیاد دستبند - قلمه های سبز

دوره رسیدن انواع توت های

حبوبات خوراکی همزمان با اقدامات زراعی فنی مانند

قلمه های سبز. این روش اصلی و م ofثر در تبلیغ این فرهنگ است.

کار بر روی تولید مثل انگوربلور از این طریق در VNIIS آنها انجام می شود. I. V. میچورین از دهه نود قرن گذشته ، زمانی که تخمگذار گیاهان مادری با انواع نسل اول آغاز شد (

اسپیندل آبی ، پرنده آبی ، کامچادالکا ، لازورنایا). در حال حاضر ، کاشت رحم با انواع مدرن انجام شده است.

مهمترین عناصر فناوری قلمه های سبز انتخاب ارتفاع هرس مطلوب بوته ها است که امکان دستیابی به حداکثر عملکرد قلمه های سبز و همچنین توسعه اصطلاحات قلمه ها را فراهم می کند که از نظر اقتصادی برای فرهنگ نهالستان سودآور هستند. رشد شاخه های گل انگور گلدانه در قسمت مرکزی روسیه تا اواسط دهه اول ماه ژوئن ، زمانی که عملکرد مطلوب قلمه های سبز از گیاه مادر حاصل شود ، پایان می یابد.

انواع اصلی تاسیسات کشت قلمه های سبز عسلک گلخانه هایی از نوع آشیانه ، گلخانه های مدرن پلی کربنات ، تونل ها و جعبه هایی با سیستم آبیاری خودکار از نوع "مه" است. حنجره یک محصول ساده ریشه دار است. با وجود این ، ظرفیت احیا ممکن است زیاد نباشد. این امر نه تنها به ویژگی های گونه ای گیاه بلکه قبل از هر چیز به زمان قلمه زدن نیز مربوط می شود.

بسیاری از محققان توصیه می کنند که با ظهور اولین توت های رسیده ، تکثیر انگل عسل به رنگ سبز آغاز شود. در شرایط میچورینسک ، جایی که VNIIS im. I. V. میچورین ، این دوره از 25 مه آغاز می شود. طبق تجربه ما ، مناسب ترین دوره قلمه زدن دهه اول ژوئن است که توت کاملا رسیده است و بهره وری گیاهان مادر به اوج خود می رسد. میزان ریشه زایی قلمه های سبز در این دوره بیش از 90٪ است. در دوره های اولیه تکثیر قلمه ها ، ظرفیت بازسازی 10-15٪ کاهش می یابد. بهتر است قلمه ها را صبح زود قبل از شروع گرما یا اواخر عصر برداشت کنید و در هوای خنک می توان آنها را در طول روز برداشت.

شاخه های رشد یافته سال جاری با قطر 4-5 میلی متر از بوش مادر ، از قسمت تحتانی یا جانبی آن بریده می شوند. طول آنها از 7 تا 12 سانتی متر بریده می شود تا حداقل دو گره (دو جفت برگ) و یک میانگره وجود داشته باشد. مهم است که آنها جوانه ها و تیغه های برگ به خوبی شکل گرفته باشند. برش بالای قلمه به صورت افقی ساخته می شود ، 1-1.5 سانتی متر از جوانه ها خارج می شود و برش پایین مایل است. در قلمه های به دست آمده از شاخه آپیکال ، فقط برش مایل پایین ایجاد می شود. برگهای پایین برداشته می شوند ، و برگ های فوقانی به نصف بریده می شوند.

توصیه می شود قلمه های تهیه شده را به مدت 8-10 ساعت با برش مایل در محلول هترواکسین یا داروی دیگر قرار دهید تا رشد ریشه تا عمق 1.5 سانتی متر تحریک شود ، اما برگ های قلمه نباید با این تماس بگیرند راه حل. قبل از کاشت ، قلمه ها باید کاملاً با آب شسته شوند. قبل از این ، توصیه می شود خاک را با پتاسیم اسید منگنز (0.2-0.5.5) ریخته کنید.

قلمه ها به صورت عمودی یا مایل با زاویه 45o تا عمق 4-6 سانتی متر در زمین کاشته می شوند. پس از کاشت ، خاک اطراف آنها با انگشتان شما فشرده می شود.

قلمه ها هنگام ریشه زایی آب را از طریق برگ دریافت می کنند ، بنابراین سطح آنها باید دائما مرطوب باشد. برای این کار 5-6 بار در روز با یک سمپاش دستی با اسپری ریز اسپری می شوند. مهم نیست که خاکی که قلمه ها در آن کاشته می شوند ، بیش از حد مرطوب شود.

اگر قلمه های زیادی وجود داشته باشد ، آنها به صورت ردیفی کاشته می شوند و فاصله بین ردیف های 10 سانتی متری را حفظ می کنند و قلمه ها را به صورت ردیفی هر 6 سانتی متر قرار می دهید.

اگر بخواهید نه ده ها بلکه فقط چند گیاه گیاهان انگل دار بدست آورید ، همه چیز بسیار راحت تر خواهد شد. در این حالت قلمه ها با استفاده از بطری های پلاستیکی با ته برش ریشه دار می شوند. ساقه در خاک ریشه دارد ، برگها اسپری می شوند و با چنین کلاه پلاستیکی شفاف پوشانده می شوند. در آنجا می توان آب و هوای مطلوبی را حفظ کرد. ریشه زدن قلمه ها از 10 روز تا 4 هفته طول می کشد. در تمام این مدت زمان ، گیاهان نیاز به تأمین رطوبت بالا دارند.

پس از ریشه زدن قلمه ها ، می توانید برای اولین بار با کودهای ازته (اوره یا نیترات آمونیوم) آنها را تغذیه کنید. دوز کود باید سه برابر کمتر از گیاهان بالغ باشد. در پایان تابستان ، نهال ها دوباره با کودهای پتاسیم-فسفر تغذیه می شوند.

قلمه های ریشه ای انگور فرنگی خوراکی در سال اول در محل ریشه زایی باقی مانده است. سپس قلمه های ریشه دار طی یک تا دو سال پس از حفر غوطه ور شده و در نهالستان رشد می کنند. مصرف کنندگان مدرن اطلاعات کمی در مورد شاخص های کیفیتی که نهال های دو سالگی گیاهان عسل پیچ خوراکی باید داشته باشند ، می دانند. آنها به شرح زیر است: ارتفاع آنها نباید کمتر از 40 سانتی متر ، قطر یقه ریشه کمتر از 0.7 سانتی متر باشد. نهال ها باید دو یا چند شاخه داشته باشند ، یک سیستم ریشه ای کاملاً توسعه یافته. هیچ گونه آلودگی گیاهان به بیماری ها و آفات نباید وجود داشته باشد.

از طریق قلمه های تقسیم شده ، لایه لایه شدن و تقسیم بوته می توان از پیچ و مهره تکثیر کرد اما عملکرد مواد کاشت در این موارد بسیار کمتر خواهد بود.

از ویژگی های بیولوژیکی گل عسل ، آزاد شدن پاییزه گیاهان از خواب است. این در دوره گرم پاییز و زمستان و اواخر شروع یخبندان مشاهده می شود. در این دوره ، ممکن است گل ها در قسمت های بالای شاخه ها شکوفا شوند و بخشی از محصول سال آینده از بین برود. بنابراین ، توصیه نمی شود که در جنوب روسیه گل حنجیل پرورش داده شود. یا باید از گونه هایی استفاده کنید که در برابر این ویژگی منفی مقاوم باشند.

برداشت گل انگور

بازده بالا و پایدار از گل انگبین به طور مستقیم به فعالیت رشد بوته ها بستگی دارد. با تحریک رشد شاخه های سالانه با استفاده از کودهای ازته در طی دوره آغاز رشد شاخه ، می توان برداشت محصول سال بعد را چندین برابر کرد.

یکی از ویژگی های مشخصی که در آن وجود دارد ، می توان به انواع توت های اولیه اشاره کرد. آنها به اشکال مختلف - گرد ، کشیده - دوکی شکل ، کلوچه ای ارائه می شوند. رنگ یاگو عمدتا آبی و بنفش با لمس است. طعم آنها کمی مانند زغال اخته است ، در حالی که انواع مختلف توت هایی با طعم شیرین ، شیرین و ترش یا با تلخی می دهد ، انواع مختلفی با عطر توت فرنگی ، آناناس وجود دارد. و از آنجا که آنها نه تنها خوشمزه هستند ، بلکه دارای مقدار زیادی ویتامین و مواد فعال بیولوژیکی هستند ، به از بین بردن گرسنگی ویتامین جمع شده در ماه های طولانی زمستان کمک می کنند. برای این امر ، باغبانی که آن را تازه مصرف می کنند ، گل انگور فرنگی قابل خوردن است و از آن استقبال می کند.

اگر در مورد زمان ورود به باردهی صحبت کنیم ، باید توجه داشته باشیم که انواع نسل اول ، که توسط پرورش دهندگان در دهه 80-90 قرن بیستم ایجاد شده اند ، پس از کاشت با بازگشت دیر محصول مشخص می شوند. هنگام پرورش انواع مدرن ، می توان اولین برداشت های صنعتی را در سال چهارم یا پنجم پس از کاشت به دست آورد ، که به بازپرداخت مزارع موجود در سال ششم یا هفتم کمک می کند.

جمع آوری میوه های حنجد دشوار نیست. با چیدن توت با دست ، جمع کننده می تواند 7-10 کیلوگرم توت در روز برداشت کند و با استفاده از روش تکان دادن توت روی پلاستیک ، می توان برداشت روزانه را به 25-30 کیلوگرم رساند.

دیمیتری بریکسین ،

محقق ارشد ،

بخش محصولات بری ، FGBNU VNIIS به نام V. I. I. V. میچورین ،

نامزد علوم کشاورزی ، عضو ANIIR ،

عضو انجمن اتحادیه ژنتیک و پرورش دهندگان ،

روسیه ، میچورینسک

عکس توسط نویسنده