در حال پرورش سیب زمینی در زیر یک لایه مالچ

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

آزمایش سیب زمینی

برداشت سیب زمینی خوشحال شد

سیب زمینی سبزی است که من هر ساله آن را در باغ خود می کارم. در سالهای اخیر ، من این اصل را دنبال کردم: "بهتر بهتر کمتر است." این بدان معنی است که من به طور مداوم سطح سیب زمینی را کاهش می دهم ، اما محصول را افزایش می دهم.

جالبترین چیز در اینجا یافتن و بکارگیری روشهایی است که این عملکرد را افزایش می دهد. من این روش ها را در آزمایشات باغبان پیدا می کنم ، که آنها در صفحه مجلات و روزنامه ها صحبت می کنند ، و من خودم به دنبال چنین روش هایی در تختخوابم هستم.

راهنمای باغبان

نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

چند سال پیش ، من به طور مفصل در یک مجله درباره روش غیرمعمول پرورش سیب زمینی توضیح دادم ، وقتی بجای له کردن با خاک ، از چمن های خرد شده به عنوان مالچ استفاده می شود. من این روش را از کشاورزان فنلاندی آموختم و با تغییراتی در باغ خود آن را امتحان کردم. من با کار بدنی کمی عالی برداشتم.

اکنون پرورش غده در زیر چمن اساس تمام آزمایش های من با سیب زمینی است. در سالهای گذشته با مشکلی روبرو شدم: جایی برای کاشت سیب زمینی وجود ندارد. با تناوب زراعی قبلاً از تمام قطعات باغ استفاده شده است ، اما من می خواستم آن را در مکانی بکارم که هنوز رشد نکرده بود. یکی از این مکان ها بدون هیچ مشکلی پیدا شد. این جایی بود که من بوته عنبیه عنبیه سیبری را بیست ساله کردم که به اندازه های باورنکردنی رشد کرد.

من مقدار کمی خاکستر به آنجا اضافه کردم تا کرمهای خاکی و دیگر ساکنان خاک را مسموم نکنم. در اطراف کل دایره ، از آنجا که معلوم شد این ناحیه گرد است ، من ده سیب زمینی کوچک را با فاصله 20 سانتی متر از یکدیگر پهن کردم ، کمی آنها را به زمین فشار دادم. در قسمت بالایی با چمن های برش خورده از ماشین چمن زنی در یک لایه 10 سانتی متری پوشانده شده است. در مرکز گل بستر ، لوبیا بکارید.

تابلو اعلان

بچه گربه های فروشی توله سگ های فروشی اسب

تمام تابستان ، بلافاصله به محض خشک شدن لایه قبلی چمن ، علفها را به تخت گل اضافه می کردم. من در این منطقه کوچک همان کاری را انجام داده ام که در سالهای اخیر در تمام تختخوابهای سیب زمینی انجام داده ام. در اواخر تابستان ، من محصول بسیار خوبی را در این "بستر گل" جمع کردم ، و آنچه مفیدتر است ، غده ها تمیز بودند ، بدون کوچکترین علائم پوسته. به طور کلی ، پوسته یک ساکن ضروری در باغ من است ، به طور مداوم به تمام کاشت های سیب زمینی حمله می کند ، و در اینجا من تمیزترین غده ها را حفر کردم. بنابراین مشاهده طولانی مدت باغداران مبنی بر اینکه سیب زمینی ها خاک تازه دوست دارند تأیید شد.

سیب زمینی به جای زنبق

من اغلب کاشت چندین سیب زمینی را به صورت گروه های کوچک در قسمت های مختلف باغ ، جایی که بعضی از گل ها یا بوته ها رشد می کردند ، تمرین می کنم که آنها را غیر ضروری حذف کردم. تخت گل های زیبا با گیاهان سیب زمینی به نظر می رسد. و در اینجا نیز ، من محصولات زیر چمن می کارم. نکته اصلی در اینجا این است که نیازی به حفاری زمین به عمد و سپس برای جمع کردن و علف های هرز نیست. سیب زمینی های روی چنین لکه های خاک همیشه تمیز می شوند. بعلاوه ، پس از حفر سیب زمینی ، خاک این قراضه ها سست ، نسبتاً حاصلخیز به نظر می رسد. در اینجا کلم ، هویج ، چغندر ، پیاز به خوبی کار می کنند.

مکان دیگری که می خواستم سیب زمینی بکارم ، توت فرنگی های میوه دار و میوه دار ، به روش محبوب - توت فرنگی - اشغال شد. کاشتها منسوخ شده بودند ، باید از بین می رفتند ، اما کاوش این ریزومها ، که بیش از حد از بقایا و علف گندم رشد کرده است ، زمان بر بود. شناخته شده است که علم توت فرنگی و سیب زمینی متناوب باغ را در یک بستر توصیه نمی کند: این محصولات دارای بیماری های مشترک هستند. از بین آنها ، خطرناکترین حالت پژمردگی عمودی است ، وقتی که در پایان تابستان ، و حتی گاهی اوقات ، رشد گیاهان متوقف می شود ، نقاط رشد آنها قهوه ای می شود ، برگها خشک می شوند. اما معلوم شد توت فرنگی های من تمیز و بدون هیچ گونه بیماری است و من تصمیم گرفتم بعد از توت فرنگی بدون حفر خاک سیب زمینی بکارم. برای این ، لازم بود که همه چیزهایی که در این پشته رشد می کنند از شرایط زندگی محروم شوند.

برای شروع ، تصمیم گرفتم که آنها را از نور محروم کنم. وی که آخرین محصول توت را از باغ در ماه جولای جمع آوری کرد ، خاک را حفر نکرد ، بلکه به راحتی کل یال را با یک لایه 20 سانتی متر چمن پوشاند ، بگذارید پژمرده شود ، و سپس آن را با دو لایه فیلم سیاه پوشاند ، آنها را با تخته های اطراف لبه ها خرد کنید تا حتی یک کوانتوم نور به داخل نفوذ نکند … یک ماه بعد ، فیلم را باز کردم و شاخه های سفید و لاغر علف های هرز را دیدم که از بین علف هایی که شروع به پوسیدگی کرده بودند ، راه پیدا کردند. برای اطمینان ، علاوه بر این یک لایه چمن خشک شده از ماشین چمن زنی را روی پشته ریختم و دوباره آن را با یک فیلم سیاه پوشاندم. در این فرم ، پشته قبل از زمستان از بین رفت.

در بهار من فیلم سیاه را حذف کردم ، خط الراس را با یک فیلم شفاف پوشاندم - برای سرعت بالاتر گرم شدن زمین. علف های هرز غیرقابل کشت شروع به شکستن چمنهای نیمه بالغ سال گذشته کردند. در ابتدا ، Fokina آنها را با یک برش هواپیما قطع کرد ، اما به زودی مداوم ترین افراد دوباره رشد کردند. مجبور شدم آنها را با چوب خیز حفاری کنم. زمین زیر کت چمن بسیار سست بود. ریشه های توت فرنگی عملاً از بین رفته است. بقایای آنها را در خاک گذاشتم تا پوسیده شود. وقتی دمای خاک به 10 درجه سانتیگراد و بالاتر رسید ، من شروع به کاشت سیب زمینی کردم. دستم را با غده زیر لایه ای از چمن سال گذشته گرفتم و گذاشتم آنجا روی زمین. به صورت شطرنجی با فاصله 45 سانتی متر بین سیب زمینی کاشته شده و علاوه بر این ، کاشت ها با یک فیلم سیاه پوشانده شد. او هنگامی که اولین نوک شاخه ها روی سطح ظاهر شد ، آن را برداشت.

غده برای کاشت

برای کاشت سیب زمینی با تعداد چشم زیاد را انتخاب کردم. همه آنها طی یک ماه تحت نسخه برداری استاندارد قرار گرفتند. همه انواع مخلوط شده و مخلوط می شوند. من همچنین از تجربه باغبان Omsk Oleg Telepov ، کاشت چند سیب زمینی به عنوان یک آزمایش با چشمهای پایین استفاده کردم. محصول او با چنین کاشت کمی دیرتر ، اما بیشتر از کاشت طبیعی بدست آمد. این نتیجه برای من نیز تأیید شد.

اگر در هنگام کاشت عادی ، جوانه های چشم بلافاصله بالا بروند ، یک دسته گل متراکم تشکیل دهند و متعاقب آن ساقه ها یکدیگر را سایه بزنند ، پس هنگام کاشت با چشمهای پایین ، جوانه ها با بیرون آمدن به سطح ، از زمین خارج می شوند سیب زمینی در جهات مختلف. بنابراین ، ساقه ها با تراکم کمتری به سطح خارج می شوند. استولن بیشتر ، سیب زمینی بزرگتر ، عملکرد بالاتر. بقیه سیب زمینی ها را به روش معمول کاشتند.

همانطور که بالای جوانه ها روی سطح ظاهر شد ، من علف های بریده شده را روی آنها پاشیدم. در همان زمان ، شاخه ها لزوماً در جهات مختلف از مرکز صاف شده ، آنها را به زمین کج کرده و قسمت عمده ای از چمن ها را به وسط بوته ریختند. در نتیجه ، بوته ها پراکنده شدند ، خورشید به آنها نفوذ کرد. بقایای پایین چمن سال گذشته به سرعت از بین رفت. در بالا ، من مرتباً مالچ جدیدی اضافه می کردم تا بعداً سیب زمینی در مقابل آفتاب سبز نشود. بنابراین ، همیشه رطوبت کافی در خاک وجود داشت. گاهی اوقات گیاهان را با آبیاری که خاکستر شل شده است ، آبیاری می کند.

در نتیجه ، سیب زمینی ها کودهای آلی از چمن های پوسیده و نمک های معدنی از خاکستر دریافت کردند. شناخته شده است که مواد آلی اندازه غده ها را تحت تأثیر قرار می دهند ، اما میزان نشاسته آنها را کاهش می دهند. با این حال ، مواد آلی چمن تأثیر کمی در این روند دارند ، زیرا با پوسیدگی چمن و در دوزهای کم ، به تدریج ظاهر می شوند.

خاکستر باعث افزایش محتوای مواد معدنی در غده ها می شود. بنابراین غده ها خوشمزه ترند. هنگام پرورش سیب زمینی در زیر چمن ، رعایت یک قانون بسیار مهم است: هرگز یک باره لایه ضخیم چمن را روی غده های قرار داده قرار ندهید. باید بیش از 10 سانتی متر نباشد. لایه بعدی باید با خشک شدن یا حداقل خشک شدن لایه قبلی اضافه شود. در غیر این صورت ، مسیر جوانه ها برای رسیدن به نور دشوار خواهد بود.

لایه کل چمن خشک شده نباید بیش از 20 سانتی متر باشد ، اما نه کمتر ، به طوری که دسترسی سبکی به سیب زمینی وجود نداشته باشد. لایه های پایینی یونجه به سرعت تجزیه می شوند. کرم های خاکی و دیگر ساکنان خاک به طور فعال در آنجا کار می کنند و تا زمان رسیدن سیب زمینی ، لایه به طور قابل توجهی نازک شده است.

برداشت سیب زمینی

در اوایل پاییز ، زمانی که بالای سیب زمینی ها خشک شده بود ، من شروع به برداشت محصول کردم. در انواع اولیه ، تاپس زودتر زرد می شود. از این بوته ها شروع به کندن غده ها کردم. سیب زمینی ها بزرگ شدند ، حتی عملا هیچ چیز کوچکی وجود نداشت. محصول بخصوصی بزرگ در بوته هایی بدست آمد که غده ها با چشم رو به پایین کاشته شده بودند.

این واقعیت که توت فرنگی های باغچه در این سایت رشد می کردند ، تأثیری در برداشت نداشت. درست است که غده های زیادی تحت تأثیر دلمه قرار گرفته اند ، اما این از توت فرنگی نیست. در این سایت ، و 20 سال پیش ، وقتی من سیب زمینی پرورش دادم ، او بسیار تحت تأثیر دلمه قرار گرفت. این بدان معنی است که او دائماً در این سرزمین زندگی می کند و قرار نیست به جایی برود. مخصوصاً در انواع اولیه ، پوسته پوسته زیادی وجود داشت که من خیلی دیر حفر کردم ، همزمان با انواع بعدی. هنوز هم ، سیب زمینی ها باید به موقع حفر شوند ، نه اینکه بیش از حد در زمین قرار بگیرند.

پس از حفر محصول ، بقایای علفهای نپوسیده را با برش صاف به آرامی در خاک وصله کردم. تعداد بسیار کمی از ریزومهای لاغر علفهای هرز به راحتی بیرون کشیده شده و دور ریخته شدند. خاک بعد از اینکه سیب زمینی سرسبز و سبک شد. من آنجا کود سبز کاشتم. هنگام استفاده از این روش ، من موفق به استفاده از یک زمین بیش از حد رشد کرده و یک محصول سیب زمینی عالی را بدون حفر محل ، بدون شل شدن خاک ، بدون کاشت زمین ، بدون آبیاری و تقریبا بدون کود ، بدون علف های هرز بدست آوردم ، زیرا علف های هرز عملا رشد نمی کردند آنجا.

بزرگترین مزیت این روش کاشت حداقل هزینه کار بدنی در تمام تابستان است. علاوه بر این ، من فکر می کنم اگر متقاعد شده اید که توت فرنگی های باغ شما از بیماری های مشترک با سیب زمینی رنج نمی برند ، پس می توانید با خیال راحت غده ها را در امتداد کاشت های قدیمی توت فرنگی بدون برداشتن ریزوم بوته ها از باغ بکارید. در این صورت مشاهده تناوب زراعی در جریب های کوچک شما آسان تر خواهد شد و گیاهان توت فرنگی پوسیده منبع کوددهی اضافی خاک می شوند.