نعناع فلفلی: خصوصیات بیولوژیکی ، پرورش ، استفاده در دارو ، در مواد آرایشی و آشپزی

2024 نویسنده: Sebastian Paterson | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-16 13:49

هدیه ای از یک پوره پری …

نعناع یک روغن روغن ضروری است که کاربرد گسترده ای در پزشکی و آشپزی پیدا کرده است. گیاه شناسان 22 گونه نعناع را در گیاهان داخلی شناسایی کرده اند. انواع نعناع به طور گسترده و فراوان در منطقه معتدل دنیای قدیم و جدید یافت می شود.

در کلاسیک های روسی ، نعناع مزرعه به طور مکرر تجلیل می شود - از نزدیکان نعناع فلفلی. این یکی از رایج ترین و محبوب ترین انواع نعناع است. این گیاه چند ساله در منطقه جنگل غیر معمول نیست. نعناع وحشی را اغلب می توان در حاشیه رودخانه یا دریاچه ، در یک جنگل باتلاقی و در حاشیه رودخانه ، در یک علفزار دشت سیلاب ، در کنار خندق ها ، در مناطق علف هرز یافت.

نعنا از تیر تا سپتامبر با گلهای شلوغ یاس بنفش شکوفا می شود. در گویش های مردمی ، نعناع مزرعه ای در منطقه Arkhangelsk به عنوان گلوشاک ، در منطقه Vologda - نعناع میوه (برای جوان سازی سیب های بیات استفاده می شد) ، در Vyatchina - perekop شناخته می شد. آنها همچنین او را bezhava ، dragolyub ، قفسه سینه (در برابر سرفه و خفگی استفاده می شود) نامیدند. اصل آن دقیقاً مشخص نیست.

در فورب های روسی ، بوته های پرانرژی نعناع وحشی از ماه مه تا سپتامبر قابل مشاهده است - کل دوره طولانی رشد و نمو این گیاه فوق العاده.

hand دفترچه باغبان نهالستان های گیاهان فروشگاه کالاهای کلبه تابستانی استودیوهای طراحی منظر

نعناع تند

نعناع (Mentha piperita L.) نعناع انگلیسی ، نعناع سرد ، خنک نامیده می شود. چین و ژاپن زادگاه نعناع محسوب می شوند. بقایای نعناع در مقبره های مصر پیدا شده است که قدمت آنها به 1200-600 سال قبل از میلاد باز می گردد. قبل از میلاد مسیح ه یونانیان باستان معتقد بودند که هر جریان جنگلی ، هر چمن کاری خدای خاص خود را دارد و یکی از آنها Menta (نعناع) است.

نام لاتین نعناع - منتهی به بخشی از پوره افسانه ای داده شده است - حامی چمنزارها ، تنگه ها ، رودخانه ها و چشمه ها. طبق افسانه ها ، جادوگر پروزرپاین این موجود افسانه ای را به گیاه تبدیل کرد. شاید نعنا بومی آن مکان ها باشد.

گشت و گذار در تاریخ

نعناع برای بوی معطر آن از احترام زیادی برخوردار بود. وی توانایی ایجاد روحیه خوب را به او نسبت داده اند. به همین دلیل است که پاتریسیون های رومی ، قبل از ملاقات با میهمانان ، خادمان خود را مجبور می کردند که با این چمن معطر میزها را مالش دهند و سالن ها را با آب نعناع بپاشند. دانشمندان باستان اطمینان دادند که این گیاه تأثیر مفیدی در عملکرد مغز دارد.

پلینی بزرگ ، مورخ مشهور رومی ، دائماً تاج گل بافته شده از نعناع تازه بر سر خود می بست و به دانشجویان خود نیز توصیه می کرد که چنین کاری را انجام دهند. قرار بود که آنها تاج گل نعناع بپوشند ، زیرا اعتقاد بر این بود که گیاه معطر باعث تحریک انرژی ذهنی می شود. به اعتقاد ملایم ، این اعتقاد عجیب و غریب تا قرون وسطی ادامه داشت ، زمانی که دانشجویان با تقلید از قدیمی ها ، به ویژه در روزهای بحث های امتحانی ، تاج های گل نعناع را بر سر خود می گذاشتند.

اولین اطلاعات مکتوب در مورد این گیاه معطر در متون قدیمی روسیه برای سال 1119 یافت شده است. در روسیه ، در زمان های قدیم ، نعناع را به یک جعبه پفکی اضافه می کردند ، و کواس نعناع را قبل از شام برای اشتها می نوشیدند. منتول درد را تسکین می دهد ، بنابراین قطره های نعناع برای دندان درد و معده استفاده می شود. آنها قبل از بچه های فضول در آبگوشت نعنا غسل می کردند. ضماد نعناع به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت.

شواهدی وجود دارد که Evdokia Lopukhina دوست داشت با جارو بخارپز شود ، و به آن شاخه های نعناع اضافه کرد. به نظر می رسد که گیاه را نمی توان با رایحه نعنا یافت. و آنها دیگر او را نه با ظاهر ، بلکه با بو می شناسند. ارزش بوییدن شاخه ای پشمالو یا مالیدن فقط یک برگ از آن در کف دست شماست ، زیرا بوی مطبوع این گیاه شما را با ادویه و عطر غوطه ور می کند ، و کمی خنک شدن خفیف که برای مدت طولانی فراموش نخواهد شد زمان. هر برگ جعبه ای از رایحه هاست ، همیشه پر از جذابیت و جذابیت.

چنین واقعیتی در زندگی نامه نعناع قابل توجه است. با کمک نعناع بود که دانشمند انگلیسی جوزف پریستلی کشف کرد که گیاهان گازی از خود ساطع می کنند که برای زندگی و حیوانات بسیار ضروری است - اکسیژن. این دانشمند طبیعی یک آزمایش شوخ طبعانه ترتیب داد. او دو شیشه شیشه یکسان برداشت. زیر یکی از آنها دسته ای نعناع و موش قرار داد ، زیر دیگری - تعدادی موش. موش هایی که با گیاهان قرار داده شده بودند در روز هشتم زنده بودند و آنهایی که تنها بودند روز دوم مردند.

نعناع فلفلی وحشی یافت نمی شود. اکنون در باغ های متروکه می توان آن را در حالت وحشی یافت.

این یک گیاه قدیمی کشت شده است. مدت هاست که در تخت گل و باغ های سبزیجات پرورش داده می شود. اما حدود سیصد سال پیش دیدار در طبیعت غیرممکن بود. برخی از محققان انگلیس را زادگاه نعناع فلفلی می نامند ، در قدیم به آن انگلیسی می گفتند. در قرن هفدهم با عبور از دو شکل وحشی (نعناع آبکی و نعناع نیزه) در آنجا به دست آمد. به آن فلفل می گفتند.

تولید کنندگان اصلی نعناع فلفلی و آمریکای شمالی هستند. همچنین در فرانسه ، ایتالیا ، یونان ، اسپانیا ، آفریقای شمالی ، اروپای مرکزی و کشورهای CIS کشت می شود. نعناع فلفلی بوی بسیار قوی و طعمی خنک کننده دارد. این خاصیت اساس نام مستعار او را تشکیل داد - لرز.

ارزش نعناع

برای طعم سوزاننده برگها ، آن را فلفل نامیده اند. برگ های نعناع حاوی 2.5 درصد روغن ضروری است. کل گیاه بسیار معطر است ، زیرا روغن ضروری نعناع حاوی 50-90٪ منتول و استرهای آن ، پلاندرن ، پینن ، یاسمون ، پیپریتون ، منتوفوران ، اسیدهای تاننیک و سایر مواد ، و همچنین تانن ، فلاونوئیدها است. تری ترپن ها ، کاروتن ، هسپریدین ، بتائین در برگ های نعناع یافت می شود. حاوی عناصر کمیاب است: مس ، منگنز ، استرانسیم و سایر عناصر. منتول اثر ضدعفونی کننده دارد ، هضم غذا را تقویت می کند و اشتها را تحریک می کند. برای آسم ، نفخ شکم ، اختلالات دستگاه گوارش ، بیماری های معده ، روان رنجوری ، اگزما ، فشار خون بالا استفاده می شود.

روغن ضروری از نعناع استخراج می شود که برای نیازهای دارویی و خانگی استفاده می شود. در صنعت عطرسازی و آرایشی و بهداشتی جایگزین نیست. پودرها و خمیرهای نعناع ، انواع مختلفی از صابون های معطر نیز قدرت شادابی خود را مدیون این گیاه هستند. مقدار زیادی از آن به شربت های طعم دار ، تنتور ، ودكا و عرقیات ، در شیرینی سازی - برای پخت نان شیرینی زنجبیلی می رود. نه بدهید و نه بگیرید ، نعناع یک فرهنگ اسانس قهرمانانه است.

نعنا یک گیاه شهد با ارزش است و از این نظر مورد توجه زنبورداران است. در یک صبح تابستانی در توده های نعناع ، صدای آرام و آرام صدای زنبورهای عسل را می شنوید. عسل نعنا طعم شفاف ، کهربا ، دلپذیر ، طراوت بخش است. تنها حیف این است که مجموعه آن از این گیاه کم است.

نعناع مزرعه ای مانند سایر اقوام آن برای علوفه دام مناسب نیست. مقادیر زیاد نعناع موجود در یونجه باعث خراب شدن ارزش غذایی آن می شود. از چنین یونجه ، میزان شیر کاهش می یابد ، شیر توانایی لخته شدن خود را از دست می دهد.

ویژگی های بیولوژیکی نعناع

ریزوم این گیاه معطر خزنده است - نیازی به عمیق رفتن در خاک های مرطوب نیست. ساقه آن کم است ، باز است و می تواند به طول 1 متر ، با شاخه های بلوغ برسد. برگ های نعناع گرد ، بیضی یا مستطیل با نوک نوک تیز است. لبه های آنها دندانه دار است. در قسمت جلویی و زیرین ، تیغه های برگ به صورت بلوغ است ، بندرت کرک و با دمبرگ های کوتاه است.

از بین تمام گیاهان متعلق به خانواده لبیک ، نعناع بیشترین گل بدون عارضه را دارد. در نعناع فلفلی ، این گلها کوچک هستند ، فنجانهایی به شکل زنگوله ، مودار به رنگ قرمز مایل به بنفش و در نیم حلقه های گرد جمع شده و گل آذین هایی به شکل سنبله تشکیل می دهند.

نعناع از ژوئن تا سپتامبر شکوفا می شود. نعناع توسط مگس و سوسک گرده افشانی می شود.

نعناع در حال رشد

نعناع باید خوب روشن شود. برای خاک طاقت فرسا نیست ، اما محل زندگی آن باید مرطوب ، حتی مرطوب باشد.

نعنا با کمک بذر تکثیر می شود (آنها کوچک ، قهوه ای هستند ، 2-3 سال جوانه زنی را حفظ می کنند) و اغلب از طریق رویشی - با ریشه زدن قلمه ها و تقسیم ریزوم ها. قلمه های کاشته شده ریزوم های خزنده قادر به تشکیل شاخه های جدید هستند.

زمانی که گیاه شکوفا می شود نعناع برداشت می شود. در سایه خشک کنید و برای مدت طولانی در شیشه ها و جعبه های بسته نگهداری کنید.

استفاده از نعناع در دارو

نعنا یک گیاه دارویی با ارزش است. در طب رسمی و سنتی استفاده می شود.

در داروشناسی ، از نعناع به عنوان وسیله ای برای بهبود هضم غذا ، در برابر اسپاسم روده و حالت تهوع ، به عنوان یک عامل کلریتیک استفاده می شود. روغن نعناع بخشی از ماده معتبر ، قطره های مختلف ، کیک های نعناع ، قطره های سرفه ، پودرهای دندان و خمیرها است. برگ نعناع به صورت تزریق آب ، به عنوان وسیله ای برای بهبود هضم ، در برابر اسپاسم در روده ، حالت تهوع استفاده می شود. نعنا بخشی از چای های آب دهان ، وان های آرام کننده ، کلرتیک ، معده ، معطر ، آرام بخش و معطر است. نعناع سوزش معده و آروغ زدن بد را تسکین می دهد. جای تعجب نیست که آنها می گویند در دهان سرد است ، اما روده ها را گرم می کند.

در طب علمی از نعناع فلفلی به صورت تهیه منتول استفاده می شود که از روغن اساسی تهیه می شود و همچنین به صورت تنتور و آب نعنا (برای شستشو). به منظور بهبود هضم ، از برگ گیاهان استفاده می شود. روغن نعناع بخشی از داروهایی است که دارای خواص ضد عفونی کننده ، ضد تشنج و مقوی است.

در طب عامیانه از نعناع فلفلی استفاده می شود. این به عنوان آرامبخش در بیماری های قلبی و عصبی موثر است ، به عنوان یک ماده تقویت کننده در صورت از دست دادن قدرت ، در وبا ، روماتیسم ، دندان درد ، به عنوان وسیله ای برای تنظیم دستگاه گوارش استفاده می شود. از این گیاه به عنوان ماده کمکی کلروتیک استفاده می شود. با جوشانده نعناع ، اسهال برطرف شد.

نعناع برای بواسیر ، بیماری های زنانه و سردرد شدید به عنوان یک عامل سریع خارجی (به شکل برگ های تازه) استفاده می شود. نعناع برای راشیتیسم ، اسکروفولا (به شکل تنتور ، آب میوه یا جوشانده حمام) استفاده می شود.

برای خونریزی از ریه ها ، جوشانده نعناع و برای استفراغ خونی ، جوشانده سرکه مفید است.

پزشکان بلغاری با بوی شدید دهان توصیه می کنند دهان خود را با تزریق نعنا در شراب قرمز بشویید و همزمان این تزریق را داخل یک قاشق غذاخوری 2-3 بار در روز انجام دهید.

استفاده از نعناع در مواد آرایشی

نعناع فلفلی مدتهاست که برای اهداف آرایشی استفاده می شود. این برای ماسک های تسکین دهنده و ضد التهاب استفاده می شود. یک قاشق غذاخوری نعناع با یک لیوان آب جوش دم کرده ، روی آن را می پوشانیم ، نیم ساعت اصرار کرده و فیلتر می کنیم. از تزریق حاصل برای پاک سازی مناطق ملتهب استفاده می شود.

برای افتادگی پوست ، کمپرس گرم گیاهی از مخلوطی از نعناع فلفلی ، شکوفه های آهک به نسبت مساوی مفید است. یک قاشق غذاخوری مواد اولیه با یک لیوان آب جوش دم کرده ، اصرار کرده و فیلتر می شود. دستمال مرطوب شده به آرامی خارج شده و به صورت زده می شود. کمپرس را به مدت 8-10 دقیقه نگه دارید و پارچه را در آبغوره گرم خیس کنید.

برای طراوت بخشیدن به چهره خسته ، یک کمپرس متضاد از نعناع و آب سرد تهیه کنید. در آبگوشت نعناع داغ ، یک دستمال را مرطوب کرده و آن را به مدت 2-3 دقیقه روی صورت خود نگه دارید ، سپس یک دستمال آغشته به آب سرد استفاده کنید. این روش 2-3 بار تکرار می شود.

برای پوست خشک ، یک ماسک ساخته شده از دم کرده نعناع خشک (2 قاشق غذاخوری گیاهان خرد شده ، 50 گرم آب ریخته و حرارت دهید). ماسک را به صورت تمیز زده و به مدت 15-20 دقیقه نگه دارید.

با داشتن پوست مستعد آکنه ، خوب است که از دم کرده نعنا ، دم اسب ، بومادران و مریم گلیسی به نسبت مساوی لوسیون درست کنید. یک قاشق غذاخوری از مخلوط را با یک لیوان آب جوش بریزید ، اجازه دهید دم بکشد و صاف شود. مایع را با پنبه روی صورت تمیز قرار دهید.

همچنین بخوانید:

نحوه استفاده از نعناع فلفلی برای اهداف دارویی و آرایشی

استفاده از نعناع در پخت و پز

نعنا به عنوان ادویه ، عطر و بویی تازه و خوش طعم به غذای ما می دهد که اشتها را القا می کند. به خصوص اغلب از سبزیجات آن در غذاهای ملی اوکراینی ، گرجی ، ارمنی و آذربایجانی استفاده می شود.

برگ های نعناع یک ادویه عالی برای سفره است. برگ های جوان نعناع در سالاد ، اوکروشکا و به عنوان ادویه خورده می شوند. کمی از گیاهان معطر خرد شده یا خرد شده طعم طراوت را به هر غذا - گوشت ، ماهی ، آرد ، سبزیجات ، میوه اضافه می کنند. کواس نانی که با نعنا تزریق شده بسیار خوشمزه است!

نعنا فلفلی هنگام تهیه سس برای گوشت بره جایگاه ویژه ای در غذاهای انگلیسی دارد. در آشپزی آمریکایی ، از آن برای بهبود طعم ، یا بهتر بگوییم عطر ، نوشیدنی های مخلوط تهیه شده از آب گوجه فرنگی و سالاد های مختلف میوه و سبزیجات استفاده می شود. در غذاهای عربی ، اسپانیایی ، نعناع به عنوان یک گیاه ادویه دار سرو می شود. در فرانسه و ایتالیا به مخلوط های مختلف ادویه اضافه می شود.

در مصارف خانگی از برگهای نعناع تازه و خشک استفاده می شود. برگهای خشک باید تازه ، سبز زیبا باشند.

برگ نعناع طعم کباب ، گوشت بره و مرغ را افزایش می دهد. به خورش ، هویج ، نخود فرنگی ، لوبیا و لوبیا و تره فرنگی اضافه می شود. به مقدار کم ، گیاهان تازه می توانند به عنوان یک افزودنی طعم دهنده در سوپ های سبزیجات ، بورچ ، ماریناد گوشت ، ماهی استفاده شوند ، همچنین گیاهان معطر را همراه با پنیر در کوفته ها و غذاهای مختلف پنیر قرار می دهند.

از نعناع فلفلی در صنعت شیرینی سازی نیز بسیار استفاده می شود. به عنوان مثال ، تقریباً همه از دوران کودکی رایحه نان زنجبیلی نعناع را می دانند.